A Harfi ile başlayan atasözleri ve anlamları

Atasözleri tarihimizde ve kültürümüzde önemli bir yere sahiptir. Günümüzde de halk arasında atasözleri çok kullanılıyor. Uzun deneme ve gözlemlere dayanılarak söylenmiş ve halka mal olmuş, öğüt verici nitelikte sözlere atasözü denir. Peki atasözleri ve anlamları nelerdir? En güzel atasözleri hangileridir? A harfi ile başlayan ve en çok kullanılan atasözlerini ve anlamlarını sizler için derledik...

Atasözleri hakkında detaylı bilgi ve anlamları için sözlerin üzerine tıklayabilirsiniz.

Abanın kadri yağmurda bilinir.

Abdal (derviş) tekkede, hacı Mekke`de bulunur.

Abdala(dervişe) “kar yağıyor” demişler, “titremeye hazırım” demiş.

Acele bir ağaçtır, meyvesi pişmanlık.

Acele ile menzil alınmaz.

Acele işe şeytan karışır.

Acemi katır kapı önünde yük indirir.

Acıkan doymam (sanır), susayan kanmam sanır.

Acıkmış kudurmuştan beterdir.

Acındırırsan arsız olur, acıktırırsan hırsız olur.

Acı patlıcanı kırağı çalmaz.

Acı (kötü) söz insanı (adamı) dininden (çıkarır), tatlı söz (dil) yılanı deliğinden (ininden) çıkarır.

Aç aman bilmez, çocuk zaman bilmez.

Aç (arık) at yol almaz, aç (arık) it av almaz.

Aç ayı oynamaz.

Aç bırakma hırsız edersin, çok söyleme arsız (yüzsüz) edersin.

Aç doymam, tok acıkmam sanır.

Aç elini kora sokar.

Aç gözünü, açarlar gözünü.

Açık ağız aç kalmaz.

Açık yaraya tuz ekilmez.

Açık yerde tepecik kendini dağ sanır.

Açılan solar, ağlayan güler.

Açın gözü ekmek teknesindedir (olur).

Açın karnı doyar, gözü doymaz.

Aç kurt bile komşusunu dalamaz.

Açma sırrını dostuna, o da söyler dostuna.

Aç ne yemez, tok ne demez.

Aç tavuk (düşünde) kendini buğday (arpa, darı) ambarında sanır (görür).

Açtırma kutuyu, söyletme kötüyü.

Aç tokun yüzüne bakmakla doymaz.

Adalet ile zulüm bir yerde barınmaz.

Adam adama her daim muhtaç (gerek olur).

Adam adama yük değil, can gövdeye mülk değil (Adam adama yük olmaz).

Adam adamdan korkmaz, utanır (hatır sayar).

Adam adam denmekle adam olmaz.

Adam adamdır, olmasa da pulu; eşek eşektir, olmasa da çulu.

Adam adamı bir kere (defa) aldatır.

Adama dayanma ölür, duvara (ağaca) dayanma yıkılır (kurur).

Adam ahbabından bellidir (Bana arkadaşını söyle sana kim olduğunu diyeyim).

Adamak kolay, ödemek güçtür.

Adamın (insanın) adı çıkacağına (çıkmaktansa) canı çıksın (çıkması yeğdir).

Adamın iyisi alış verişte belli olur.

Adamın iyisi iş başında belli olur.

Adamını yere bakanından, suyun ağır (sessiz) akanından kork (sakın).

Adam olana bir söz yeter.

Âdemoğlu (insanoğlu) çiğ süt emmiştir.

Ağaca çıkan keçinin dala bakan oğlağı olur.

Ağacı kurt, insanı dert yer.

Ağaç kökünden yıkılır.

Ağaç yaprağı ile güzeldir (gürler).

Ağaç yaş iken eğilir.

Ağılda oğlak doğsa ovada otu biter.

Ağır giden yol alır, hızlı giden yolda kalır.

Ağır kazan geç kaynar.

Ağır ol, batman gelesin.

Ağır taş batman döver (yerinden oynamaz).

Ağır yongayı yel kaldırmaz.

Ağız yer, yüz utanır.

Ağlamayan çocuğa meme vermezler.

Ağlatan gülmez.

Ağrısız baş mezarda gerek (olur).

Ağustosta gölge kovan, zemheride karnın ovar.

Ah alan onmaz.

Ahlatın (armudun) iyisini ayılar yer.

Ahmağa yüz, abdala söz vermeye gelmez.

Ahmak iti yol kocatır.

Akacak kan damarda durmaz.

Ak akçe kara gün içindir.

Akan su yosun (pislik) tutmaz.

Akan suya inanma, el oğluna güvenme.

Akıl akıldan üstündür.

Akıl için tarik (yol) birdir.

Akıl kişiye (adama) sermayedir.

Akıllı düşman, akılsız dosttan hayırlıdır.

Deli dostun olacağına akıllı düşmanın olsun.

Akıllı hırsız, şaşkın ev sahibini bastırır.

Akıllı köprü arayıncaya dek deli suyu geçer.

Akıllıyı arkada tutma, akılsızı kılavuz etme.

Akıl para ile satılmaz.

Akılsız başın zahmetini (cezasını) ayaklar çeker.

Akıl yaşta değil baştadır.

Ak koyunun kara kuzusu da olur.

Akla gelmeyen başa gelir.

Aklına geleni işleme, her ağacı taşlama.

Akraba (dost) ile ye, iç, alışveriş etme.

Akşama karşı gitme, tana karşı yatma.

Akşamın hayrından sabahın şerri yeğdir (iyidir).

Alacağın olsunda da alakargada olsun.

Alacakla verecek (borç) ödenmez.

Alçak uçan yüce konar, yüce uçan alçak konar.

Alçak yerde yatma sel alır, yüksek yerde yatma yel alır.

Alçak yer yiğidi hor gösterir.

Al elmaya taş atan çok olur.

Alet işler, el övünür.

Alışmış kudurmuştan beterdir.

Al kaşağıyı gir ahıra, yarası (yağırı) olan gocunsun (gocunur).

Allah bir kapıyı kapatırsa ötekini açar.

Allah dağına göre kar verir (verir kışı).

Allah doğrunun yardımcısıdır.

Allah gümüş kapıyı kaparsa altın kapıyı açar.

Allah`ın bildiği kuldan saklanmaz.

Allah kulunu kısmeti ile yaratır.

Allah sabırlı kulunu sever.

Allah sağ eli sol ele muhtaç etmesin.

Allah`tan umut kesilmez.

Allah uçamayan kuşa alçacık dal verir.

Almadan vermek, Allah`a mahsus (yaraşır).

Almadığın hayvanı kuyruğundan tutma.

Alma mazlumun âhını, çıkar âheste âheste.

Altın anahtar her kapıyı açar.

Altın eli bıçak kesmez.

Altın eşik, gümüş eşiğe muhtaç olur.

Altın yere düşmekle pul olmaz.

Altı olur, yedi olur, hep Allah`ın dediği olur.

Aman diyene kılıç kalkmaz.

Eğilen baş kesilmez.

Ana evlâdını atmış, yar başında tutmuş.

Ana gibi yâr, Bağdat gibi diyar olmaz.

Anlayana sivrisinek saz, anlamayana davul zurna az.

 

Aptal düğünden, çocuk oyundan usanmaz.

Aptalın dostluğu köy görünceye kadar.

Araba devrilince (teker kırılınca) yol gösteren çok olur.

Araba ile tavşan avlanmaz.

Arabanın ön tekeri nereden geçerse arka tekeri de oradan geçer.

Ar dünyası değil kâr dünyası.

Arı bal alacak çiçeği bilir.

Arı, kızdıranı sokar.

Arık öküze bıçak çalınmaz.

Arpa eken buğday biçmez.

Arslan yatağından (yattığı yerden) bellidir (belli olur).

Asil azmaz, bal kokmaz.

Kokarsa yağ kokar, çünkü aslı ayrandır.

Aslını inkâr eden (saklayan) haramzadedir.

Âşığa Bağdat sorulmaz (ırak değildir).

Âşık âlemi kör, dört yanını duvar sanır.

Aşını, eşini, işini bil.

Aş taşınca kepçeye paha olmaz.

At, adımına göre değil, adamına göre yürür.

Ata eyer gerek, eyere er gerek.

Atanın (babanın) sanatı oğula mirastır.

Atasını tanımayan Allah`ını tanımaz.

At binenin (iş bilenin), kılıç kuşananın.

At binicisini tanır (bilir).

Ateş düştüğü yeri yakar.

Ateşle barut bir yerde durmaz.

Ateş olmayan yerden duman çıkmaz.

Atılan ok geri dönmez.

Atın bahtsızı arabaya düşer.

Atın ölümü arpadan olsun.

Atın ürkeği, yiğidin korkağı.

Atlar nallanırken kurbağa ayağını uzatmaz.

Atlasa kıl yapışmaz.

At ölür, itlere bayram olur.

At ölür meydan kalır, yiğit ölür şan kalır.

At sahibine (biniciye) göre eşer (kişner).

At yiğidin yoldaşıdır.

Ava gelmez kuş olmaz, başa gelmez iş olmaz.

Ava giden avlanır.

Av avlayanın, kemer bağlayanın.

Avrat var ev yapar, avrat var ev yıkar.

Ayağa değmedik taş olmaz, başa gelmedik iş olmaz.

Ayağını sıcak tut, başını serin; gönlünü ferah tut, düşünme derin.

Ayağını yorganına göre uzat.

Ayağı yürüten baştır.

Ayı görmeden bayram etme.

Ayıpsız yâr (dost) arayan, yârsız (dostsuz) kalır.

Ay ışığında ceviz silkilmez.

Aza demişler: “Nereye?”, “Çoğun yanına” demiş.

Aza kanaat etmeyen çoğu hiç bulamaz.

Azıcık aşım, kaygısız (ağrısız) başım.

Az söyle, çok dinle.

Az tamah çok ziyan getirir.

Az veren candan, çok veren maldan.