Necati Tosuner kimdir? Necati Tosuner kitapları ve sözleri
Türk Roman ve Öykü Yazarı Necati Tosuner hayatı araştırılıyor. Peki Necati Tosuner kimdir? Necati Tosuner aslen nerelidir? Necati Tosuner ne zaman, nerede doğdu? Necati Tosuner hayatta mı? İşte Necati Tosuner hayatı...
Türk Roman ve Öykü Yazarı Necati Tosuner edebi kişiliği, hayat hikayesi ve eserleri merak ediliyor. Kitap severler arama motorlarında Necati Tosuner hakkında bilgi edinmeye çalışıyor. Necati Tosuner hayatını, kitaplarını, sözlerini ve alıntılarını sizler için hazırladık. İşte Necati Tosuner hayatı, eserleri, sözleri ve alıntıları...
Doğum Tarihi: 1944
Doğum Yeri: Ankara, Türkiye
Necati Tosuner kimdir?
Necati Tosuner (d. 1944, Ankara), Türk roman ve öykü yazarı.
"İki Gün" adlı öyküsüyle 1970 TRT Sanat Ödülleri Başarı Ödülünü, Sancı... Sancı... adlı romanıyla 1978 Türk Dil Kurumu Roman Ödülünü, "Armağan" adlı öyküsüyle 1997 Haldun Taner Öykü Ödülünü, Güneş Giderken adlı öykü kitabıyla 1999 Sait Faik Hikâye Armağanını ve Kasırganın Gözü adlı öykü kitabıyla 2008 Attilâ İlhan Roman Ödülünü kazanmıştır.
Necati Tosuner Kitapları - Eserleri
- Kambur
- Özgürlük Masalı
- Bir Tutkunun Dile Getirilme Biçimi
- Sancı.. Sancı...
- Çıkmazda
- Güneş Giderken
- Yakamoz Avına Çıkmak
- Susmak Nasıl da Yoruyor İnsanı!
- Sisli
- Kasırganın Gözü
- Yalnızlıktan Devren Kiralık
- Dayım Balon Olmuş
- Çılgınsı
- Sen ve Kendin
- Çırpınışlar
- Necati Tosuner Sokağı
- Keleş Osman
- Dur Bakalım Petek
- Kitabın Adı
- Korkağın Türküsü
- Arda'nın Derdi Ne?
- Bana Sen Söyle
- Elde Kitap
- Sisli ve Sonrası
- Yaz Sevenler Kış Sevenler
Necati Tosuner Alıntıları - Sözleri
- "Günler bizim değildi, biz günlere tutsaktık." (Özgürlük Masalı)
- “ Öyle ya çocukluktan sonra hiç şapka takmadın sen.Niçin?.. o kısacık boyunla görünüşünde bir matraklık olmasın diye şapkadan hep uzak durdun çünkü” (Sen ve Kendin)
- Dost gibi gelir. Birdenbire gelir, umuttur. Bir küçük umuttur, dağ devirir. Düşer içine, yakar tutuşturur. (Kambur)
- "Bir Werther'in olsun ister miydin?" (Sancı.. Sancı...)
- "Ama her acımanın içinde, kötü bir "kader"in kendine rastlamayışının sevinci vardır." (Özgürlük Masalı)
- Çiçek getirmiş bana. Papatya. Hani, yersem mideme bir şey olmasın. (Güneş Giderken)
- "Sen yokken de, ben sanki hep seni sevmiştim." (Necati Tosuner Sokağı)
- Bensi Bana beni sevmediğini söyleme. Daha ağırını bulursan söyle. (Yakamoz Avına Çıkmak)
- "Bir küçük umut ışığı tepelerin ardında batıyor, akşam oluyor. *Bugün de geçti... Gelmedi.*" (Özgürlük Masalı)
- “Zamanı yaşamadan, zamanı aşmayı daha kimse başarabilmiş değil.” (Güneş Giderken)
- Kulaklarımda gümbürdeyen sessizlik. Yalnızlık. (Kasırganın Gözü)
- Uğraşıyorsun, uğraşıyorsun olmuyor. Kendin hep kaderin oluyor. Boyun eğmişsin kendine. (Sen ve Kendin)
- Özüne dönmeye gidiyorsan umduğundan uzun süreceğini biliyor olmalısın.. (Çırpınışlar)
- “Seversen yürekten sev. Koparsa, yürekten kopsun!” (Yakamoz Avına Çıkmak)
- Bir şey kazanacak olmasak da, bir şey başaramayacak da olsak, direniş ne güzeldir. Ellerimizi uzatmayalım derim ben, yumruklarımız sıkılsın. (Kambur)
- O zamanlar, bir öküz olduğumu bilmiyordum daha. (Çılgınsı)
- "İyi insanlardan belki herkese iyilik gelmez, ama kötü insanın herkese olabilir kötülüğü." (Korkağın Türküsü)
- "Uzun ve cefalı yılların toplamı: Acılar ve ölümler.. bitmeyen ölümler.. genç öldürümler. Yıkımlar. Kim kendine hesap veriyor ki?.." (Susmak Nasıl da Yoruyor İnsanı!)
- ACI YAĞMUR Bir zamandır ablam. annemin kafayı üşüttüğünü söylüyordu. Ben pek üzerinde durmadım. Evet, ablam da haklı. Yaşlı bir kadınla her gün aynı evde olmak kolay değil. Dün pazardı, şöyle bir uğradım onlara. Biraz kaynattık işte, eskilerden filan... Artık kalktım gidiyorum, elini öptüm annemin. "Oğlum, bir daha gelişinde anneni de getir..." dedi. İçimdeki yangın gözlerimi yaşarttı. Ablamın yüzüne bakmadan kaçarcasına çıktım evden. Yağmura sığındım dışarıda. (2004) (Yakamoz Avına Çıkmak)
- "Kaçsan kaçacak yer yok, gitsen gidecek yer..." (Susmak Nasıl da Yoruyor İnsanı!)
