Memet Baydur kimdir? Memet Baydur kitapları ve sözleri
Oyun yazarı. Memet Baydur hayatı araştırılıyor. Peki Memet Baydur kimdir? Memet Baydur aslen nerelidir? Memet Baydur ne zaman, nerede doğdu? Memet Baydur hayatta mı? İşte Memet Baydur hayatı... Memet Baydur yaşıyor mu? Memet Baydur ne zaman, nerede öldü?
Doğum Tarihi: 9 Ağustos 1951
Doğum Yeri: Ankara
Ölüm Tarihi: 24 Kasım 2001
Ölüm Yeri: İstanbul
Memet Baydur kimdir?
1974 yılında İngiltere'ye giderek Londra Üniversitesi'nde sosyoloji eğitimi gören Baydur, öğrenimini yarıda bırakarak Türkiye'ye döndü. Kısa öyküler yazan Baydur'un bazı öyküleri yayımlanmaya başladı. İlk yazısı 1979'da "Yeni İnsan" dergisinde yayımlandı. Milliyet Sanat, Gösteri, Kitap-lık ve Sanat Dünyamız dergilerinde yazı ve öyküleri çıkmaya başladıktan sonra, 1982 yılında Afrika'ya giderek Kenya'da "Toplu İletişim Okulu"nda Sinema tarihi, sinematografi ve tiyatro üzerine dersler verdi. Dışişleri Bakanlığında çalışan eşinin atandığı görev yerleri nedeniyle değişik ülkelerde bulundu. Uğur Mumcu Araştırmacı Gazetecilik Vakfı'nda sinema dersleri verdi, Cumhuriyet gazetesindeyazılar yazdı. İspanya'ya gitti ve Madrid Uluslararası Akdeniz Tiyatro Enstitüsü'nün kurucu üyeleri arasında yer aldı. 1992'den itibaren Bonn Tiyatro Bienali'nin Türkiye danışmanlığını görevinde bulunan Memet Baydur, oyun yazarlığına Afrika'dayken başladı. Oyunlarında Türkçe dil kullanımı konusunda oldukça başarılı olan yazar, ABD'de tedavi gördüğü kanser rahatsızlığından sonra, genç sayılabilecek bir yaşta İstanbul'da yaşamını yitirdi.
Memet Baydur Kitapları - Eserleri
- Yangın Yerinde Orkideler
- CCCP
- Gözün Kahverengi Suyu
- Tiyatro Oyunları
- Sessiz Güvercinler Ülkesinde
- Tiyatro Oyunları
- Toplu Oyunları 1
- Kutu Kutu
- Tensing
- Sinema Yazıları
- Hepsini Okudunuz Mu?
- Toplu Oyunları 3
- Toplu Oyunları 4
- Elvada Dünya Merhaba Kainat
- Uccello'nun Kuşları
- Lozan
- Toplu Oyunları 5 - Maskeli Süvari / Menekşe Korsanları
Memet Baydur Alıntıları - Sözleri
- Gülmek, gülebilmek en büyük, en dehşetli silah gülebilmektir der biliyorsun. (Tiyatro Oyunları)
- “Ama neden, niçin reddetti soluk almayı?” (Gözün Kahverengi Suyu)
- “Senin söylediklerine inanmayan insanların söylediklerine inanmamalısın.” (Gözün Kahverengi Suyu)
- “Herkes kendini kurtarmak için herkesi harcayabilir.” (Gözün Kahverengi Suyu)
- “kim tanır bizi şimdiden sonra Aydınlığı kıt gecemize Misafir olanlardan başka;” A. H. Tanpınar (Yangın Yerinde Orkideler)
- VLADİMİR: ...Söylediğin sözün anlam kazanmasını istiyorsan, sana ne söyleniyor, onu da anlamak zorundasın, unutma bunu. ... VLADİMİR: Sana söylenen sözün anlamını kavrayamazsan, bir hava boşluğuna konuşuyorsun demektir! (CCCP)
- “Şampanya yeryüzünün içilebilir ve dökülebilir tek içkisidir!” (Yangın Yerinde Orkideler)
- VLADİMİR: Dünyayı değiştirebilirsiniz tiyatroyla. Savaşları önleyebilirsiniz. İnsanları daha iyi, daha güzel insanlar yapabilirsiniz tiyatro ile! Tiyatro ile enflasyonu düşürebilir, eğitimi doğrultabilir, adaleti sağlayabilirsiniz. Tiyatro ile insanlar, insan olduklarını hiç unutmamak üzere anlarlar! Tiyatro... her şeydir! Tiyatro ile insanlar seçim yapabilir ve hayır demenin yaşamsal önemini kavrarlar! İnsan, insani olanı seçmeyi ve insani olmayanı reddetmeyi öğrenir tiyatro ile! Ancak tiyatroda mümkündür gerçeği görmek! (CCCP)
- “İnsan ne kadar kolay aldatıyor kendini.” (Gözün Kahverengi Suyu)
- ELENA: Her şey bitmedi henüz. VLADİMİR: Eh, o zaman umut var demektir. (CCCP)
- Artık hiçbir şey eskisi gibi değil... Hiçbir şey eskisi gibi değil..ama..yeni olan bir şey de yok! (Yangın Yerinde Orkideler)
- “Kim bilebilir senin kalabalık tek başınalığını?” (Gözün Kahverengi Suyu)
- Bilim ahlaka aykırı olamaz! (CCCP)
- ELENA: Ivan! Onsekiz saat sonra bitecek oksijenin. VLADİMİR: Onsekiz saat daha umutla bakacağım geleceğe öyleyse! Doğaüstü hiçbir şeyin olmadığını söyledim, öğrettim yıllarca! Gelecekten korkmamak gerektiğini öğrettim, söyledim binlerce kez! Geçerli olan tek şeyin, bilimin ve sanatın sunduğu bir ahlak olduğunu söyledim ve öğrettim yillarca. Haklıymışım! Haklı! (Bir an) Güzel bir duygu bu! (CCCP)
- “Rüzgârın önüne düşmeyen yorulur…” (Yangın Yerinde Orkideler)
- Ne zaman içime dönsem, bir başkasıyla karşılaşıyorum.Ne zaman dışıma çıksam, yeni bir başkası karşımda. İçerde ya da dışarıda hep bir başkası var karşımda. Ben ve gövdem. Gölgem ve ben ve onların gölgesi.Benim gölgelerim, benim gövdelerim, başka başkaları. (Tiyatro Oyunları)
- “Benim suratım böyle eski bir haritaya dönmemişti henüz.” (Gözün Kahverengi Suyu)
- Bilim ile sanatın günlük yaşamdan çıkıp gittiği toplumlar, kendini tüketen, kendi kanserine dönüşen toplumlardır. (Hepsini Okudunuz Mu?)
- LEO: Her şey tekrarlanır, ama her biri bir öncekinden azıcık farklı olarak! VLADİMİR: İşte o azıcık farkın peşinde koşarsak, daha iyi anlarız olup biteni... ve başlamakta olanı! (CCCP)
- Konuşabilseydik bu kenti ilk kez görüyormuş gibi yapalım diyecektim. (Tiyatro Oyunları)
