Yetime Gösterilecek Şefkat
Yetimi sevindirmek, sokakta giderken sadece cebine
beş lira vermek değildir. Yetimi sevindirmek, ona anne-baba şefkatini
göstermektir, şefkat kanatlarını açmak demektir. Şimdi okullara gittiğimizde
gözlemliyoruz. Bazı çocuklar var kenarda dururlar, arkadaşlarıyla oynamazlar ve
bu çocuklar genelde yaramazlık yapıp arkadaşlarıyla kavga ederler. Sorup
soruşturduğumuzda bu çocukların çoğunluğunun bakım evlerinden gelen yetim
çocuklar olduğunu öğrenirdik. Neden yapıyor bu çocuklar böyle peki? Okulda
öğretmen soruyor: “Baban ne iş yapıyor?” O çocuk babasının ezikliğini yaşıyor.
Boynu bükülüyor. Dışarı çıktığında bir şey almak istediğinde cebinde parası
olmuyor yine boynu bükülüyor. Arkadaşlarının anne babası gelip çocuklarını
sevdiklerinde yine bir eziklik hissediyor. Tüm bu yaşadıkları eziklikler
birikip bir tepkiye dönüşüyor. Arkadaşı onu oyun oynamaya çağırdığında bile
bunu ters bir hareket olarak algılayıp ona tepki verebiliyor. Aslında bu o
yetimin yapmak istediği şey değil… İçindeki o eziklik onu o sertliğe itiyor.
İşte yetimi sevmek ona şefkat göstermek onun bu duygularını anlatmaktır. Okulda
anne babasının yokluğunu, dışarıda parasının yokluğunu o çocuğun üzerinden
kaldırabilmektir yetimi sevindirmek. Ona sarılıp öpmektir…
Bu anlamda hepimiz sorumluyuz aslında değil mi?
Bakın güzel bir rivayet anlatayım size: Sarhoşun
biri yolda giderken, düşerek çamurun içine giriyor. Çamurlanan ellerini
temizlemek istiyor ama çevresinde bir şey göremiyor. Bakıyor karşıdan bir çocuk
geliyor, çocuğu tutarak seviyormuş gibi yapıp ellerini çocuğa sürerek
temizliyor. Yetim olan bu çocuk biri beni sevdi sanarak seviniyor, duygulanıyor
ve Allah’a dua ediyor. “Yarabbi beni seven bu abiyi sen de sev” diyor. Sarhoş
adam o gece bir rüya görüyor, rüyasında Cenabı Hak ona “Sen bir yetim
sevindirdin, biz de seni sevindireceğiz ve kalbini temizleyeceğiz” diyor.
Sarhoş kalkıyor ve tövbe ediyor. Yetimi sevindirmek böyle bir şey. Eğer bir
sarhoş ellerini silmek için bile bir yetimin saçlarını okşarken bağışlanıyorsa
samimi ve halis bir niyetle yetime gitmek ne büyük bir mükafatı siz düşünün…