Yarım Kalan Bir Hayat: Abdullah İbrahim / Haseki -5

          Babam ve abim Özgür Suriye Ordu’sunun elindedir artık.

          Babamın beylik silahı alınıyor ilk olarak. Ve birkaç saatlik sorgu sualden sonra silahı geri veriliyor. En büyük engel aşılmış ama bu kez eleğe dönen araç kullanılmaz halde duruyor. Onarılması lazım. Aracın tamiri süresince geçen iki gün bu köyde geçiriliyor.  Tamirden sonra yola düşen araca motosikletleriyle refakat eden Özgür Suriye Ordusu askerleri, bu refakatlerini Telabyaz mıntıkasına kadar sürdürüyor. Zira Telabyaz’dan sonra hiçbir tehlikenin olmayacağı düşünülüyor.

          Bizler bu olup bitenden habersiz endişeli bekleyişimizi sürdürüyorduk. Sekiz saatlik yolları üç gün sürmüştü ama sonunda eve ulaşmışlardı. Babam kafasına koyduğunu yapmış ve abimi eve getirmeyi başarmıştı. Evimiz düğün yerine dönmüş gibiydi. Coşkulu bir sevinç içerisindeydik. Başta annem olmak üzere doya doya yaşadık bu sevincimizi. Bu sevinçlerimizin sonrasında evimizi yurdumuzu terk etmek zorunda kalacağımızı ise aklımızın ucuna bile getirmiyorduk ya da o anlar için getirmek istemiyorduk.