Yarım Kalan Bir Hayat: Abdullah İbrahim / Haseki -1

     Beşi kız altısı erkek olmak üzere on bir çocuklu bir ailenin en küçüğü olan Abdullah İbrahim henüz 21 yaşında. Hayata yolculuğunu tamamladıktan sonra Türk vatandaşlığını da alan Abdullah, şimdilerde abileriyle beraber Kızıltepe’de sıvacılık yapıyor. Suriye’de sekizinci sınıfa kadar okumuş. Liseye de gitmek istemiş ama içinde bulunduğu koşullar buna pek imkân bırakmamış.

    Abdullah’ın annesi çok uzun yıllardan beri Suriye’de yaşayan bir Türk vatandaşı. Ona Suriye vatandaşlığı verilmemiş. Türk vatandaşlığından çıkması durumunda Suriye vatandaşlığının verilebileceği söylenmiş ama onun gönlü buna razı olmamış. Ve uzun yıllardan beri beşer yıllık ikamet alarak Suriye’deki yaşamını sürdürmüş. Büyük babası da yaklaşık olarak 70 yıl önce Türkiye’den göçerek Suriye’nin Haseki kentine yerleşmiş. Abdullah’ın babası burada doğup büyümüş ve tamı tamına yedi yıl askerlik yapmış ama bir devletin vatandaşına tanıdığı hiçbir haktan da faydalanamamış. Hatta Abdullah’ın ablası üniversite okumuş ve mezun olduğu İngiliz dili ve edebiyatı bölümü ile ilgili olarak müracaat ettiği devlet tarafından kendisine görev verilmemiş. Abdullah ise ablasıyla ilgili olan bu durumun Kürt olmalarından kaynaklandığını düşünüyor.

      Hayata yolculuğundan önce ailesini anlatan ve bu anlatımı yaparken yaşandığına inandığı mazlumiyetlerin tırmaladığı bir ruh halinde olan Abdullah’a bırakıyorum sözü;

     Burada olduğu gibi Haseki’de de abilerimle beraber sıvacılık işini yapıyor ve geçimimizi bu yolla sağlıyorduk. Yaşı gelen abilerimden iki tanesi askere gitmişti. İkisi de Şam’daydı ve Arap Baharı diye nitelendirilen arbedenin başlayıp her yere dağıldığı süreçte birinin terhisine iki, diğerininse altı ayı kalmıştı.