Tebessümün Yamanlığına…

Sıcağın bunaltan bir o kadar kafatasının içine kadar işleyip, zihnimin buharlaşmayan kısmıyla atabildim kendimi, Mardin Valiliği Özel Kaleminin bekleme odasına.

Bekleme odasının önünde sergilenen Mardin ve yetişen değerlerinin itinayla basılmış genel yayınlarını incelemek farklı bir tat olurken, bir şehri tarihe mal eden geçmişiyle yüzleşmek ayrı bir zevk oluyordu.

Vali Sayın Yaman’ın sıcak karşılaması öncesi, yılarca bu kentin kaderinde olan, vali atamalarında ki staj ve pişme vilayeti olmanın sıkıntılarını tartıştığımız günlerden, çeşitli vilayetlerde yaklaşık 10 yıl gibi mesleki olarak deneyim kazanmış bir profille karşılaşmak, en azından yönetim biçiminin deneyimle desteklenmesi hususunda umut vericiydi.

Elbette ki kolay değildi; bu tarz terörün kendi cenderesinde ufalayıp hüküm sürmeye çalıştığı bir yerde en üst mülki idare amiri olmak…

Elbette ki kolay değildi; 15 Temmuz kalkışmasının at izinin it izine karıştığı puslu ortamında iz sürüp, milletin izinde durma becerisini sergilemek.

Elbette ki kolay değildi; sermaye- aşiret-siyaset ve tüm bunların merkezine oturmuş kişisel hesapların girdabına kapılmadan, ülke menfaati doğrultusunda çabalıyor olmak.

Elbette ki kolay değildi; din ve demokrasi savunucuları maskeli sivil toplum örgütü görünümlü kurumların, yapılan hizmetleri hedef alıp ayrımcılığı körükleyen propagandaların önünde, ülkenin bekası için bürokrat olarak mücadele etmek.

Elbette ki kolay değildi; kentin hizmet ve ihtiyacını değil, hendek siyasetinin gencecik insanlarımızı esir alan yönetim biçimlerinin açtığı yaralarının onarımı için, Kayyum adıyla daha ağır sorumlulukların altına girmek.

Hem Vali hem Belediye Başkanı olmanın zorluğu bir yana, bunların dışında ki ortalama bir görevi gerçekleştirmenin sıkıntılarının dahi yüklenilemediği ortamda, bir koltukta iki karpuzu kırıp dökmeden taşımak zaten başlı başına, bürokrat kimliğinin dışında, ciddi bir insan mühendisliği.

Normal kavramının günlük yaşama aktarılamadığı, anormalliğin can güvenliğinin huzursuzluğunda vücut bulup, temel hak olan yaşam hakkının kabul görmediği zamanların yöneticisi ve sorumlusu olmak, elbette ki kendi içinde yaman olmayı da barındırıyordu…

Valilikle kamu, belediyecilikle hizmet ve halkın genel eğiliminin yanında olma çabasını, devletin çıkarı ve halkın genel iradesi eşliğinde, aynı coğrafyanın aynı hissedenleri olma potasında buluşturma azminden feragat etmeyen…

Koltuğun rahatlığını değil halkın içinde olup, onlarla aynı havayı solumanın heyecanını içinde taşıyan…

Devlet adamlığı kadar insan olmanın niteliklerini, bölge halkıyla buluşturmada özveri sergileyen…

5442 sayılı kanunun maddeleri kadar, devletin celal yüzünün dışında cemal yüzünün güzelliklerini de hissettirebilen…

Tebessümün yamanlığına…

Bu yaman coğrafyanın insanı olarak…

Bir teşekkürü kendilerine iletmemi...

İnşallah çok görmezsiniz…