NE ARA BU KADAR DEĞİŞTİ HER ŞEY?

NE ARA BU KADAR DEĞİŞTİ HER ŞEY? diye sordunuz mu kendinize hiç. Bilmem lakin ben sizlere söylemek istedim. Belki sizlerde kendinizi sorguya çekersiniz.

 

Ne ara bu kadar vicdansız olduk!?

 

Ne ara insanlığımızdan bu kadar ayrılmış olduk!?

 

Ne ara edepten, hayadan, ahlaktan, doğruluktan, doğru bilinen herşeyden  bu kadar ayrı düştük!?

 

Ne ara bu kadar egoist olduk!?

 

Ne ara bu kadar sorumsuz olduk!?

 

Ne ara bu kadar bencil olmayı başardık!?

 

Ne ara bu kadar sorunlardan kaçar olduk!?

 

Ne ara problemleri çözmekten aciz olduk!?

 

Ne ara kendimizi başkasından üstün görmeye başladık!?

 

Ne ara bu kadar  hayata karşı yenik düşmeye başladık!?

 

Ne ara birbirimize karşı bu kadar hain olmayı başardık!?

 

Ne ara kendimize yapılmasını istemediğimiz şeyleri başka birine yapmaya karar verdik!?

 

Ne ara bu kadar vicdansız olduk!?

 

Ne ara bu kadar dinimizden uzaklaşmaya başladık!?

 

Ne ara Ezan-ı Şerif’e bu kadar saygısız olmaya başladık!?

 

Ne ara bu kadar katı bir kalbe sahip olmaya başladık!?

 

Ne ara kendimizi hep üstün görmeye başladık!?

 

Ne ara fitne fesatlığı yapmaya başladık!?

 

Ne ara insanlığımızı kaybetmeye başladık!?

 

Ne ara birbirimizi öldürmeye başladık!?

 

Ne ara edepsizlik çizgisini aşmaya başladık!?

 

Ne ara vazgeçilmez olan edep ve hayadan eser kalmadı!?

 

Ne ara bu kadar  nefsinize düşkün aciz insanlar olmaya başladık!?

 

Ne ara bu kadar  fâsık (günahkâr) insanlardan olduk!?

 

Ne ara emellerinizin (istek, arzu) kölesi olduk!?

 

Ne ara başka bir kimseye bu kadar zulmetmeyi (haksız yere kötülük etmek) kendimizde hak bulduk!?

 

Ne ara bu kadar  âciz (güçsüz) insanlardan olduk!?

 

Ne ara sadece şikemperver  (midesine düşkün) insanlardan olduk!?

 

Ne ara kebâirleri (büyük günahlar) işlemeye başladık!?

 

Ne ara anne babamıza karşı saygısızlık yapmaya başladık!?

 

Ne ara anne babalar çocuklarına zalimlik yapmaya başladılar!?

 

Ne ara anne baba çocuğuna kötü davranmaya başladı!?

 

Ne ara fâsık-ı hâsir (bilerek günah işleyip zarara uğrayan) insanlardan olmayı tercih etmeye başladık!?

 

Ne ara vasıta-i rızk-ı helâl’i (helâl rızık yolu) aramayı bıraktık!?

 

Ne ara hayat- dünyeviye’ye (dünya hayatı) önem vermeye başladık!?

 

Ne ara gerçek bir abd (kul) olmaya başlayacağız!?

 

Ne ara hayat-ı uhreviye’yi (âhiret hayatı) düşünmeye başlayacağız!?

 

Ne ara ölümü hatırlamaya başlayacağız!?

 

Ne ara bu kadar değişti bu insanlar!?

 

Ey İnsanlık!

 

Geçmişte yaptıkları kötülüklerden ve yanlışlardan helak olanları ne ara görmeyecek kadar kör oldunuz!?

 

Bu soruları hiç kendinize ya da çevrenizden birilerine yahut birileri sizlere söyledi mi bilmem lakin ben sizlere söylemek istedim. Belki sizlerde kendinizi sorguya çekersiniz.

 

Aklınızı başınıza alın!

 

Gidilen yollar yol değil!

 

Bir an önce geri dönüp, doğru dürüsüt ve hak yolunun bulunması gerekir.

 

Allah yolunda gidenlerden olmanız duasıyla,

 

Vesselam…