Mardinli Kimliğinin Şemsiyesinde MAREV

Bir coğrafya da doğmak,

Doğduğun toprağın derinliklerinde kök salarak büyüyüp yeşermek,

Oralı olmanın aidiyetini tırnak diplerine kadar hissetmek, insan olmanın en onurlu ve yaşanması muhteşem duygularından biridir.

İşte o duyguyu içimde hissettiğim, Sevgili Kadir Üründü’nün“Mardin’den MAREV’e Bakınca” başlıklı yazısı beni farklı yerlere götürdü.

Bundan tam 35 yıl önce köklerini yüreklerinde taşıyarak varlıklarını sürdürdükleri İstanbul’da Mardinli olma gurur ve hissiyatını taşıyan Müslüman ve Süryanilerden oluşan 130 kurucu üye ve Kurucu Başkan Sevgili Bedii Ensari yönetiminde birlik olan bir derneğin tohumu, MAREV adı altında atılıyordu.

Sosyal ve kültürel alanda hemşeri duygusallığıyla karşılıksız hizmet,

Toplumda yardımlaşma ve dayanışma ilkeleri eşliğinde varlıklarını hissetme gibi bu toprakların özünde olan,

Birliktelik maneviyatıyla başta eğitim desteği olmak üzere birçok konuda bir arada ve ortak hareket edebilmeyi başarmakla kalmayıp, günümüze kadar miras olarak getirebilmeleri, dernek ve memleket adına sevindirici ve kalıcı bir olgu olarak karşımıza çıkmakta.

Mardin dışında yaşayanların da birbirleriyle tanışıp kaynaşmaları tabii ki ana amaçlardan biri. Din, dil ve ırk gibi ayrımların söz konusu bile olmaması gereken ve asırladır sürüp kadim diye niteleyebileceğimiz bir kültürün, herhangi bir şüpheye ve ayrımcılığa yol açmaksızın sürdürülüp yaşatılması, bu kültürün zaten olmazsa olmazı.

Lakin gazetecilik gözlem ve sezgilerine güvendiğim Sevgili Üründü ve söz konusu yazıda ki alt yorumları da iyi incelemek gerekiyor.

Yorumların geneline göz attığımda üzerinde düşünülüp ayrıştırıcı olmanın dışına çıkılacak bir o kadar da kendi içinde kendini eğleyen bir lonca olmanın imajını vermeyeceğidüşünülen MAREV Ankara şubesi ve yönetim kadrosunun varlığı umut verici. Daha aktif ve kucaklayıcı tavır sergileyip, hizmet ve dayanışma konusunda medeniyetlerin doruk noktasındaki memleketlerinin ana kültürünün gereğini yapacaklarına inanmak, bir hemşeri olarak temel arzum.

İstanbul MAREV de Bedii Ensari, Kurucu Başkanlık sıfatını destekleyen ve her kesimden herkesi kucaklayan birikim ve babacanlığıyla benim için zaten her zaman bir ekol olmuştu.

Ankara MAREV de bir sohbet ortamında tanıştığım, memleket sevgi ve aşkını her doğallığıyla hissettiren yıllarca başkanlık yapan Rahmetli Sevgili İbrahim Aysoy’u gördüğümde, Mardin’imizden çıkan böylesine birikimli insanların varlığı beni şaşırtmamıştı desem yalan söylemiş olmam herhalde. Acaba belli bir zaman yanında çırak olarak kalsam neler öğrenirdim kendisinden dedirtecek kadar bir birikimin o başkanlıkta vücut bulması, memleketim adına bir şanstı bence.

İnsanın olduğu yerde egoların olacağı ve çatışacağı bir gerçek,

Servet ve tanına bilirliğin benlikleri kemireceği, zaaflarda reklam ve öne çıkma gayretlerinin olabilirliği de bir gerçek.

Lakin orda ne kadar Kürt vardı gibi bir söylem ise Mardinli kimliğiyle bağdaşabilir bir eleştiri değildir sanırsam.

Herhangi bir kooperatif başkanlığı, muhtarlıkta azalığın, mini bir sınıftaki başkanlığın dahi sorun olabildiği bir ülkede yaşadığımızı da unutmamalıyız.

Öyle ya da böyle doğdukları kente olan hasret ve bağlılıklarını, doydukları kentlerden şükranla yad edenlerin beraberliğinin tezahürü olan bir dernek, MAREV.

Dayanışma noktasında maddi manevi tek yumruk haline gelebilmeleri zaten temel varlık sebebi.

Bu vesileyle Ankara MAREV Başkanı Sayın Necati Yağcı nezdinde MAREV çatısı altında tüm Mardinlileri tek yürek ve tek bilek olarak görmek dileklerimle, başarılarının Mardinli Hemşerilerimize yansımasını diliyorum.

İnsanı, tarih ve zaman olgusunun derinliğiyle kuşatan bu kadim şehir;

Sizi karşılarken kibirli değil ama mağrurdur,

Temiz, dürüst, açık kalpli bir havası vardır,

Soğuğu da sıcağı da sözünü sakınmaz.

Nemsiz, hilesizdir, sizi kandırıp sinsi hastalıkların kucağına çekmez,

Diyen Sevgili Murathan Mungan gibi…

Bir birimizi sinsi hasretlerin yapmacık kollarıyla değil,

Mardinli kimliğinin şemsiyesinde,

Ana şefkatinin gerçek sıcaklığıyla,

Kucaklayalım diyorum…