İnsanlık diz çökmemeli!

Değerli okurlarım bu köşelerden insanlara mesajlar vermek işin en kolayı.

Klavye başından yaz/salla gitsin.

Sosyal medya zaten hayatımızın içine girmiş durumda

Elimizden telefon düşmüyor

Milyonlarca insanın artık tek sığınacağı liman olmuş sosyal medya

Kim ne yedi kim ne giydi kim ne içti?

Yalan-dolan-ne ararsan var..

Gerçeklerden kaçıyor ve korkuyoruz

Doğruları konuşmak ve savunmak işimize gelmiyor

Nasıl gelsin ki?

Menfaat ve çıkar anlayışı bütün duygularımızı öldürdü

Bu süreç hepimizi çok derin etkiliyor

Sevgiyi-saygıyı-huzuru tuşlara basarak arar hale geldik

Ne sohbet kaldı ne de yüz-yüze gelme

Ne konuşabiliyor ne yazabiliyor ne de doğru şeylerin altına imza atamıyoruz?

Hep kaçamak hep kaçamak!

İyi de nereye kadar?

Ne zaman kendimiz gibi yaşamak için gayret göstereceğiz?

Ne zaman cesur olmayı öğreneceğiz?

Ne zaman haksızlık karşısında boynumuzu eğmeyeceğiz?

Kafaları kuma gömerek üç maymunu oynayarak bunun sonu nereye gider ki?

Ekonomik şartların zorluğu geçim derdi insanlığı esir almamalı

İş-aş-ekmek çilesi ile insanlık diz çökmemeli..

Bakın hiç değilse böyle zamanlarda vicdanlı ve merhametli olalım..

Dayanışma ve paylaşma ruhumuzu diri tutalım.

Açlık-yokluk ve darda kalmanın nasıl bir çaresizlik olduğunu unutmayalım.

Daha geçen Afganlı bir kadın çocuklarına ekmek bulmak için çıktığı yolda donarak öldü..

Her gün binlerce bebek açlıktan ölüyor

Savaşlar yüzünden milyonlarca insan evini kaybetmiş durumda

Dünya zalim..

Altında kalan ise hep mazlumlar..

Hayata tutunmak çok ama çok zorlaştı..

Bu durum insanlığı da çileden çıkarmış durumda

Dürüst-samimi-onurlu ve haysiyetli insan bulmak neredeyse imkansız?

Öylesine nefret ve kin dolu ki insanlık.

Her seferinde patlamaya hazır mayın gibiler

Kendini sevmeyen, hayata sırtını çevirmiş, kötülük yapmak için yaşayanlar etrafımızı sarmış

Eğer bu tehlikeyi görmezden gelirsek vay halimize?

Güzel insanlar birleşmeli..

Namuslu insanlar direnmeli.

Vicdan ve merhamet sahibi insanlar çoğalmalı..

Barışı ve kardeşliği yok sayan bir anlayış olur mu?

İhanete teslim olunur mu?

Hadi artık ayağa kalkma zamanı gelmedi mi?

Biz bu dünyayı kötülere-şerefsizlere-alçaklara teslim etmeyeceğiz?

Mağdur ve mazlumların yanında olacağız

Yetim evlatların başlarını okşayıp anaların duası ile ayakta kalacağız

İnsanlık kazanacak insanlık diz çökmeyecek?