İnsan Kendine Kör Bir Varlıktır...

Yazıma Hz.Mevlana’nın güzel bir sözüyle başlamak isterim:

“İnsan ateş değil, kendi kibri yakar. Herkeste kusur görür, kendisine kör bakar. Kime nasıl bakarsan o da sana öyle bakar.”

İnsan kendisine, kendisinin yaptığı hatalara, yanlışlara, eksiklere ve kusurlara bakamayacak, göremeyecek ve de kabul edemeyecek kadar kör bir varlıktır. Yaşamın içerisinde eleştirmekten tutun da var olan her şeyde karşısındaki insanda her türlü eksiği görmekle birlikte, kendi bencilliklerini, hatalarını ve eksikliklerini görmeyerek, hiçbir eksiği olmayan bir varlık olarak yaşamlarını sürdürmeye devam eden kör varlıklar vardır. Onlar ki, var olan her şeye kördürler.

Kendine kör bir varlık olan insanlar egolarını tatmin eden, her toplumda her ortam da her zümrede her seferinde başkalarını eleştirmekten kaçmayan, her an bir kusuru gören bunun üzerine kendi kusur ve yanlışlarını görmezden gelerek her vakit üste çıkan zor karakterli kişilerdir. Öyle ya kime ve neye nasıl bakarsan onlarda sana öyle bakar. O nedenle de kendilerine kör olan her kişi(ler) bunun bilincinde olmalıdırlar. Bilinmelidir ki, ne ekilirse o biçilir.

İnsan kendi cehaletini ve eksikliğini her zaman görmezden gelir. İnsan kendisine kör olduğundan kaynaklı, kendisiyle ilgili kusurları ve eksiklikleri idrak etmekte zorlanan bir varlıktır. Bundan kaynaklıdır ki, kibirle yol almaktan çekinmeyerek egolarını her geçen zaman içerisinde daha da tatmin etmeye devam ederler.

İnsanlar bilmediklerini bildiklerinde daha da mütevazi olurlar. Lakin bilmediklerini bilmedikleri zaman da dik oluveriyorlar. Bilirsiniz ki, boş başaklar dik durur. Çünkü içinde tane yoktur. Yok denecek kadar azdır. Bu sebepledir ki, eğilmek durumunda kalmamaktadırlar. Dolu olan başaklar ise eğilir. Çünkü içinde barınan çok şey vardır.

Bundan kaynaklıdır ki, dolu insan, mütevazi insan, kibri olmayan insan, donanımlı ve olgun insan kendisine öz eleştiri yapabilen, gelen eleştirilere karşıda saygı göstermesi gerektiğini bununla beraber var olan eksikliklerine karşıda kabul edilebilirliği mevcut olanlandır. Böylesine insanlar kendilerine kör olmayan insanlardır. Kibirle yol almamaktadırlar.

İçleri boş başaklar gibi her seferinde dik duruyormuş gibi yapanlar (kibirle yol alanlar) ve başkalarının hatalarını ve eksikliklerini sürekli olarak görenler kendi kibirlerine, egolarına, yanlışlarına, hatalarına ve eksikliklerine hiçbir zaman söz ettirmezler. Çünkü kendi eksiklikleri ve hatalarıyla yüzleşmek onlar için çok daha zor bir hal almaktadır.

Sürekli kendilerini öven, muhteşem başarılara imza attıklarını düşünenler, olay başkalarını eleştirmek olunca da ağzındaki ve yüreğindeki tüm kötülükleri ortaya saçan ama kendilerini mükemmel gören ve kendilerine eleştiri anlamında kör olan bu insanların cehaleti dünya üzerinde ne yazıktır ki, ciddi manada yer kaplamıştır.

Unutulmamalıdır k;

Kendilerine kör bir varlık olan ve her vakit egoyla kibirle yol alan insan(lar), inşa ettikleri hiçbirşeyleri ayakta kalmaz. Gün sonunda bir öteki’ye ihtiyaç duyacak olup, sürekli olarak eleştirilmeye mahkum kalacaklardır.

Kendilerine kör olmayan insanlardan olmanız dileğiyle…

Vesselam.