İki Hatırlatma!...

          Seçimdi, atamalardı, depremdi derken herkesin bir köşede unuttuğu bir sorun gün geçtikçe büyüdü durdu ve hala da büyüyor. Devletin kendisi bu soruna duyarsız değil belki ama devleti temsil edenlerin ilgi alanları farklı yönlerde gelişiyor olmalı ki Kentimizde, mahallemizde ve hatta evimizin dibinde bile görmeye başladık bu sorunu.

           Tinerci çocuklar!

           Kızıltepe Emniyet Müdürlüğü kayıtlarında var olan rakamlar bir yana dursun, iyimser rakamlarla ilçemizdeki sayıları 500’ü rahatlıkla geçen bu madde bağımlısı çocukların rehabilite edilmesi ve mevcut sayılarının yükselmemesi için alınması gereken önlemleri sadece ilçe halkından beklemek doğru olmaz herhalde.

           Madde bağımlısı çocukların rehabilitesi amacıyla Kızıltepe İlçe Stadyumu’nun bahçesinde inşa edilen 3 katlı devasa binanın neredeyse iki yıldır tamamlanmış olduğunu benim gibi Kızıltepe’de yaşayan herkes biliyor.

 Binanın kendisi tamam da göreceği işlev için yapılması gerekenlerin önünde ne gibi bir engelin olduğunu anlamakta zorluk çekiyorum. Bu binanın işlerlik kazanabilmesi yasalara dayalı olarak bürokratik engellere mi takılıyor yoksa bürokratların gözlerinden ve gönüllerinden ırakta mıdır bilmiyorum. Devlet baba, bu binayı bu amaçla inşa ederek babalığını göstermiş göstermesine ama devlet babanın ilçemizdeki babalık görevini üstlenen mülki idare makamının bu çocuklara da yapması gereken babalık ödevini unutmuş olabileceğini düşünmek bile istemiyorum.

            İlçemizdeki kamu binalarının bahçelerinde, mahallemizde, sokağımızda ve gözlerimizin önünde gün geçtikçe daha da büyüyen bu soruna bir an önce atılması gereken ellerin sahibi acilen bu işe el atmalıdır. Bu sorun birilerinin canını yakmadan da giderilmelidir.

             Madde bağımlılığının pençesine düşmüş olan çocuklar ve bu çocuklar için inşa edildiğini bildiğim binayla ilgili yaptığım bu hatırlatmadan sonra ilçe kaymakamımıza hatırlatmam gerektiğine artık inandığım bir başka sorun da üniversiteli öğrencilerimize yapılması planlanmış olan yardımlardır.

             Dört ay öncesinde planlanmış olan 250 liralık yardım için edindiğim bilgilere göre, kaymakamlık makamına müracaat eden 1200 üniversiteli öğrencinin bir kaçından aldığım mesajlar, bu yardımın kendilerine yapılmadığı sitemleriyle doluydu. Ama asıl olarak bu hatırlatmayı yapma gereksinimi duymama, bizzat tanık olduğum bir borç isteme durumu neden oldu. Tanıdığı bir devlet memurundan borç isteyen bir üniversiteli kardeşimiz, istediği borcun geri ödemesini kaymakamlıktan alacağı yardımla yapacağını taahhüt ediyordu. Bizzat tanık olduğum bu borç isteme ve geri ödeme şekli, şahsen yüreğimi sızlattı. Ama bu sızıyı içinde hissetmesi gerekenlerin ilk sırasında yer alacak olan kişi, elbetteki ben değilim.

               Mevcut durumla ilgili hatırlatmaları yapmakla sızlayan yüreğime bir su serpmiş olur muyum bilmiyorum ama dillendirdiğim bu sorunların giderilmesi herkesin yüreğine su serpecektir inancındayım.

                Gerek madde bağımlısı çocuklarımızın bu illetten kurtarılması ile ilgili olarak yapılacak girişimler ve gerekse üniversiteli çocuklarımıza yapılması planlanmış olan yardımların bir an önce hayata geçirilmesi, eminim ki her Kızıltepelinin umudu ve beklentisidir.

                 Bu iki konuyla ilgili olarak yapmam gerektiğine olan inancımla yapmış olduğum  bu hatırlatmaları, umarım ki hatırlaması gerekenler hatırlayarak çözüm cihetine gider. Bu iki sorunun çözümünü de çözümsüzlüğünü de bu köşeden bir daha hatırlatacağımı ifade ederek saygılar sunuyorum.