Emperyal Güçlerin Yedekte Bıraktıkları Sorun: Kürt Sorunu

Tarihsel süreç içerisinde Kürt sorunu çeşitli açılardan ele alınmış ve adlandırılmıştır. Avukatsız Halk: Kürtler, İslam Ümmetinin Yetimleri: Kürtler, Devletler arası Sömürge: Kürdistan bunlardan birkaçıdır.

Görünen o ki, küresel güçler Ortadoğu’ya ilişkin stratejilerini uygulamak ve burada yaşayan Müslüman halklar başta olmak üzere diğer bütün halk ve topluluklara yön vermek, yeniden dizayn etmek için ülkeler arası sorun konumunda olan Kürt sorunu özelinde muhasebesini yapmaktadır. Yani emperyal güçler enerji kaynakları açısından zengin olan bölgede hep yedekte bir sorun tutmaktadır ve ne yazık ki burada bütün denemeler Kürt halkı üzerinde yapılmaktadır.

Şimdi bu sorunun kısaca tarihsel geçmişine bir göz atalım.

Kürt sorunu, esasen 1639 yılında Kasr-ı Şêrin Antlaşması ile ilk defa Kürt coğrafyasının Osmanlı ve Safevi devletleri arasında paylaşılması ile resmi bir boyut kazanmıştır.

1918 ve hemen sonrasında Kürt coğrafyası tabiri caizse emperyal güçlerin cetveli ile başka parçalara bölündü. Artık Kürt coğrafyası İran, Türkiye, Irak ve Suriye devletleri arasında dörde bölünmüş durumdaydı. Ama diğer önemli bir nokta Müslümanların yaşadıkları Arabistan coğrafyası yirmiye bölündü aynı güçler tarafından ve her bir ülkede kendilerine yakın bir yönetim oluşturdu. Artık Müslümanların yaşadıkları coğrafyada çok sayıda devletçik- monarşik yapı vardı.

Neden her bir Arap aşiretine bir devlet kurduruldu ama dörde bölünmüş bir coğrafyada bir Kürt devleti kurdurulmadı? Bu can alıcı bir sorun olarak orta yerde durmakta ve cevabı aranmaktadır.

Liberal politikalarla Kürt sorununa yaklaşan küresel güçler, insan hakları maskesi ile Kürt halkının şahsında Ortadoğu’da yarım kalan hesabını görmektedir. On yıllardır müttefiklerine her türlü silah ve desteği veren bu güçler, Kürtlerin maruz kaldığı katliamlara hep seyirci olmuştur.

Bugün, ABD başta olmak üzere diğer Batı ülkeleri, Türkiye ve İran ile yaşadıkları çelişki nedeniyle yine Kürtleri ‘kovboy’ olarak kullanmaktadır. Burada kullanılan Laik Kürtlerdir aslında.

Ama öncelikle Kürtlerin dahası bölge halklarının huzurlu bir yaşama ihtiyaçları vardır. Türkiye’de bunun koşulları 2013 ve 2014 yıllarında oluştu. Çatışmasızlık ortamı sağlandı ve bu ortamda herkesi bir umut sardı. Süreci bozan taraf olarak Kandil, hala bunun nedenini kendisine inanan Kürtlere açıklayabilmiş değil. Hep iktidar partisini, devleti suçlayan bir strateji izledi ne yazık ki. Halbuki dayatılan hendek ve çukur siyaseti hem Kürtlere zarar verdi hem de kendisine inanan tabanının moralini bozdu, dahası bir nebze de olsa kimi Kürdün gözü bu zarar verici uygulamalardan sonra açıldı.

İslam devletlerinin de bir öz eleştiri vermeleri gerekiyor bizce Kürt sorunu ile ilgili olarak. Müslüman bir halk olan Kürtler, İslam ümmetince kucaklanmadı. 1923 yılında kurulan Laik cumhuriyet Kürtlere vadettiğini yerine getirmeyerek onları sisteme çekmedi. Bundan sonrası ise Kürtlerin isyan ve itiraz süreci yaşandı.

 1979 yılında İran İslam devriminin önderleri de verdikleri sözleri tutmayınca Kürtler, İslam Ümmetinin yetimleri olarak orta yerde kaldı. Kürtlerin bu durumu Batı emperyal güçleri için manipüle edilecek bir değere sahiptir.

Günümüzde Kürt sorunu adeta Batının oyuncağı olmuş durumda. “Sizi devlet yapacağız” kandırmacası ile başta Türkiye olmak üzere diğer ülkelere karşıt bir potansiyel tehlike olarak elinde tutmaktadır.

1975 yılında ABD Irak’ta Mustafa Barzani’yi ‘satarak’ tarihsel bir kazık attı Kürtlere. 25 Eylül 2017 Referandumu ile oğul Mesut Barzani’yi bu kez ABD, İsrail ile birlikte sırt üstü bıraktı. Kürtlerin birbirine ihanetleri ise işin cabası…

Suriye’de ise PYD’nin silahlı kanadı ABD’nin oyuncağı olmuş durumda. ABD, onları istediği cephede, istediği yerde ve istediği devlete karşı savaştırıyor. Halbuki Türkiye’de siyaset yolu açılmıştı ve 80 vekil ile TBMM’deydiler. Türkiye’de sivil siyaset yaparak ülkede demokrasinin daha da gelişmesi için bir katkı etkeni olabilirlerdi ama marjinal sol ile beraber tavır alarak huzurun bozulmasına zemin hazırladılar.

Kürtlere çözüm sürecinin sona erdirilmesi konusunda kendi paylarını açıklamaları ve Türkiye’de 80 milyona hesap vermeleri gerekmektedir.

Aslında Sol Öz Olarak Anti-emperyalisttir

2013 ve 2014 döneminde devletin açtığı siyasal kulvarlarda Kürtlerin dili ve kültürlerinin gelişmesi için imkanlar sağlanmıştı.

2015 seçimlerinin ardından Türkiye’de silahlı mücadeleyi bitirmesi gereken PKK ne yazık ki bunu yapmadı ve adeta ‘şımarmış’ bir tavırla DHS stratejisini marjinal sol ile uyguladı. Devlet ise bu projelerine ‘devletçe’ cevap verdi. DHS’ye inat edildi ve sonuç hüsran oldu.

PKK’nın savaşı sürdürmek ve derinleştirmekle niçin inat ediyor? Bu durum neyi kazandırıyor ona? Kürtler kıyamete kadar savaş ve çatışma ortamlarında mı yaşamaya mahkum edilecek? Bugün ABD ile hareket eden bir siyasi zihniyet Ortadoğu halklarını nasıl özgürleştirecek?

Bu soruları çoğaltmak mümkün ama biz solun özü itibariyle anti-emperyalist biliyoruz ancak tabloya baktığımızda sol anlayıştan gelen PKK ve diğer marjinal Türk sol örgütleri adeta emperyal güçlerle kol kola.

Özetle şunu söylemek gerekirse, sadece devleti ve iktidar partisini suçlayarak kendi yaptıklarının üzeri örtülemez. Bugüne kadar yapılan bu ve bu da hazin bir yenilgi olacaktır, tıpkı kazılan hendeklerde olduğu gibi…Bizden söylemesi

Saygıyla