Di sengeran de xwekuştin

Suicide In The Trenches (Siegfried Sassoon)

I knew a simple soldier boy
Who grinned at life in empty joy,
Slept soundly through the lonesome dark,
And whistled early with the lark.

In winter trenches, cowed and glum,
With crumps and lice and lack of rum,
He put a bullet through his brain.
No one spoke of him again.

You smug-faced crowds with kindling eye
Who cheer when soldier lads march by,
Sneak home and pray you'll never know
The hell where youth and laughter go.

Di sengeran de xwekuştin (Abdulselam Aktaş)

Min leşkereki ciwanî ji rêzê naskiribû

Bi şahîyeke vala bi jîyanê re digirnijî

Di tarîyeke tenha de xire xira wî bû di xew de

Û hê zû diçu bi tîtîyan re dikir fîkefîk

Di sengerên çêle de xemgirî û qutifî

Digel pêşî û bombayan bê rom ma bû

Fîşekek bera serê xwe da

Û tukesî êdî qala wî nekir

Hun girseyên kû di rê û resman de

Bi ruwekî pozbilind û bi çavên çirisî

Ji leşkerên ku dimeşin re li çepka didin

bi çivine malê xwe û di’a bikin

Lewra hunê qet nizanibin 

Bi cehennema ku xortanî û hîrehîr diçiyê

Siperlerde İntihar (Ali Günvar)

gencecik bir asker tanımıştım
boş bir neşeyle hayata gülen
ve derin uykuya dalan yalnız karanlıkta
ve sabah erkenden ıslık çalan tarlakuşlarıyla.

kış hendeklerinde, romsuz kalmıştı
yılgın ve mahzun. bir kurşun sıktı
bit yığınlarıyla dolu kafasına
ve kimse adını anmadı bir daha.

siz resmi geçitlerde parlayan gözlerle,
yürüyen askerleri alkışlayan mağrur suratlı kalabalıklar.
sıvışın evlerinize ve dua edin. zira asla
bilemeyeceksiniz nereye gittiğini gençliğin ve kahkahaların.