Asalet...

Asalet...

Herkesin herşeyi bildiği ,her konuda ahkâm kestiği, hep haklı olduğu ve haketmediği değeri aldığı bir dünyadan ari olmak asil bir yalnızlıktır...

Dedikodu sofralarında meze olmamak ve kimseyi meze etmemek asil bir davranıştır...

Bütün duyguların ve tavırların birbirine girdiği,ahlaksızlığın kol gezdiği bir dünyada saf ve masum kalabilmek asalettir..

İnsanların makamlarına,mevkilerine değil kişiliklerine ve insaniyetlerine saygı göstermek asalettir...

İnsanlara iyilik yapıp bunu minnet yapmaktan kaçınmak...

Hakedene hakettiği kadar değer vermek..

Mağdur ve mazlumları korumak,zulme sessiz kalmamak...

Kendi hayat görüşünü ve inanç sistemini dayatmamak...

Düşenin elinden tutmak...

Kırmamak,incitmemek...

Asalettir...

İhtiras,kin ve nefretten uzak durmak ..

Özeleştiri,empati ve af dileyebilmektir...

Güçlüyüm o halde haklıyım dememek,haklıyım o halde güçlüyüm diyebilmek...

Kadına el kaldırmamak...

Çocukların düşlerini kirletmemek..

Hak gözetmek...

Çalıp çırpmamak...

Çalismak..

Alınteri dökerek,helalinden kazanmak...

Yardım etmek...

Bölüşmek...

Kâinatı ve doğayı korumak..

Kendini bilmektir..

Haddini bilmektir...

Ahlâk ve izan sahibi olmak ..

İnsan olmak...

Asalettir...

Ahmet Timur