Tanrı Tutulması - Martin Buber Kitap özeti, konusu ve incelemesi

Tanrı Tutulması kimin eseri? Tanrı Tutulması kitabının yazarı kimdir? Tanrı Tutulması konusu ve anafikri nedir? Tanrı Tutulması kitabı ne anlatıyor? Tanrı Tutulması PDF indirme linki var mı? Tanrı Tutulması kitabının yazarı Martin Buber kimdir? İşte Tanrı Tutulması kitabı özeti, sözleri, yorumları ve incelemesi...

Kitap Künyesi

Yazar: Martin Buber

Çevirmen: Abdüllatif Tüzer

Orijinal Adı: The Eclipse of God, Harper & Brothers Publishers, New York, 1957

Yayın Evi: Lotus Yayınları

İSBN: 9789756665787

Sayfa Sayısı: 152

Tanrı Tutulması Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

20. Yüzyılın Başlıca Felsefelerinin, Varoluşçuluğun, Buhran Teolojisinin ve Jung Psikolojisin Bir Eleştirisi...

"Tanrı kendi sonsuzluğunda yaşamayı sürdürür ama bizler de 'katiller', ölüme teslim edilmiş, karanlıkta yaşayan varlıklar olarak hayatımızı sürdürürüz. Ancak hayatı kutsallaştırdığımızda canlı Tanrı ile karşılaşırız. Ve dünya, insan, kişi, sen ve ben; bunların hepsinin tanrısal anlamı ve gerçekliği vardır."

Martin Buber

Tanrı Tutulması Alıntıları - Sözleri

• Tanrı ne bizimle canlı, doğrudan bir ilişki içerisine girer, ne de bize, kendisiyle ilişkiye girme gibi bir lütufta bulunur.
• "Tanrı zahiri bir töz değil, yalnızca içimizde- ki bir ahlaki durumdur."
• Insanlar günahı arkalarında bırakıp yeni bir başlangıç yapmaya çalışırlar. İlk yüzyılda ölüm anında kabul edilmemiş ye itiraf edilmemiş günah için özel bir kurban sunulmuştu. Tanrı Oğlu Isa bizim hak ettiğimiz yargıyı üzerine aldı ve sonsuz bağışlanmamızı sağladı. Mesih bizi Tanrı'ya yaklaştırmak amacıyla "doğru kişi olarak [3611 doğru olmayanlar için" öldü."
• Cennet ışığının tutulması, Tanrının tutulması; bu gibi kullanımlar, gerçekte dünyanın içerisinden geçiyor ol- duğu tarihsel zamanın özelliğidir. Ancak bu, insan ru- hunda meydana gelen değişimler örnek getirilmek sure- tiyle yeterli bir biçimde açıklanabilecek bir süreç değil- dir. Bir güneş tutulması güneşte değil, güneşle bizim gözlerimiz arasında gerçekleşen bir şeydir. Felsefe, bi- zim Tanrıya karşı gözlerimizin kapalı olduğunu düşünü- yor da değildir. Felsefe bugün bizim yalnızca, "Tanrının ve tanrıların" yeniden bir zuhurunu, yüce imgelerin yeni bir oluşumunu mümkün kılabilecek ruhsal yönelimden yoksun olduğumuzu kabul eder. Fakat, gökle yer ara- sında, bu örnekteki gibi bir şeyler meydana geliyor ol- duğu zaman bir kimse, sırrın örtüsünü açan gücü dün- yevi düşünce içerisinde keşfetme hususunda ısrar ettiği an her şeyi elinden kaçırır. -Karşı karşıya olma duru- mumuz açısından- kendisini aşkının etkili gerçekliğine teslim etmeyi reddeden bu kimse, tutulmanın insani sorumluluğuna iştirak eder. Varsayın ki, insan şu anda "kendi kendine ayakta duran duyusal üstü dünyanın hertaraf edilmesini" ta- mamıyla gerçekleştirdi, ve herhangi bir şekilde bir de- receye kadar insanı tanımlayan ilkeler ve idealler artık yok. İlkeler ve ideallere benzemeyen, O olarak tasvir edilemeyip Sen diye hitap edilebilen ve ulaşılabilen Onun hakiki karşı karşıya olma durumu, insan için her- taraf etme süreci esnasında gözden kaybolabilir; yine de bu karşı karşıya olma durumu karanlık duvar arka- sında bozulmadan sürüp gider. Hatta insan, hepsinden öte bir sahip oluculuğa işaret eden ve şayet sahip olan onu reddetmiş ise, yani artık bir "insan Tanrısı" yoksa varlık sebebini kaybetmiş olan bir "Tanrı" ismini atabi- lir: yine de bu isimle gösterilen O, Kendi sonsuzluğunun ışığında yaşar. Fakat biz "katiller", ölüme teslim edilmiş, karanlıkta yaşayan varlıklar olarak kalmaya devam ederiz. Bir Yahudi efsanesine göre Adem ile Havva, yaratıl- dıkları gün Tanrıya kaşı gelip de Cennet Bahçesi'nden sürüldükleri zaman ilk defa batan güneşi gördüler. Deh- şete düştüler, çünkü onlar bu fenarneni sadece, dünya- nın kendi suçlarından dolayı kaos içine daldığının bir alameti olarak yorumlamışlardı. Her ikisi de, karşı kar- şıya oturarak bütün gece boyunca ağladı, ve onlar bir kalp değişimi geçirdiler. Sonra gün ağardı. Adem ayağa kalktı, bir hayvan yakaladı, ve onu kendisinin yerine bir kurban olarak sundu...
• Anlam, bir kişinin kendi şahsına ait meşguliyeti vasıtasıyla bulunur; o, kendisini yalnızca, bir kişi onun açılmasına iştirak ettikçe açar.
• Tanrının "ruhsal bir ilke" ile özdeşleştirilmesine karşı bir uyarıya işaret eder; çünkü ruh bile sadece, tabiri caizse Tanrının ken- disini ifşa ettiği meleksel formlardan birisidir. Kavramın soyutluğuna rağmen, yine de Tanrının büyüklüğü bura- da eşsiz olarak canlı bir şekilde ifade edili
• Bir kimse bir tasavvuru nasıl sevebilir? ... Bir kimse bir tasavvurun dışındaki başka herhangi bir şeyi nasıl sevebilir?...Zira duyularla sevmede bile bir kimse sadece idealize edilmiş kişiyi, sadece kişi tasavvurunu sever. (Cohen)
• İnsan nesli kaygılı hatalarının sorumluluğunu bu dünyanın üzerine attı ve zemine yükledi. İnsan nesli bütün sorumluluklarını toza-toprağa ve hayvanlara yayar. Dini gruplaşmaları ile insanoğlu dünyayı parçalara böldü; onun için öldürüldü ve onun için öldü, ve dünya onların parmak izlerini ve kanlarını taşımaktadır.
• ..o, mümkün olan her şeyi düşündü, inanılması gereken her şeye inandı, ama yine de hiç var olmadı.
• Din, hükümsüz Tanrıdan düşman Tanrıya, oradan da yoldaş Tanrıya geçiştir (Whitehead)

Tanrı Tutulması İncelemesi - Şahsi Yorumlar

Buber felsefe, ahlak, etik, ruh ve modern düşünce ile din olgusunu yanyana getirerek Tanrı üzerine; ve Tanrı Tutulması olarak ifade ettiği, cağımızın yaşadığı bu sessizlik ve belirsizliği içine alan dönemini (tanrının sessizlesmesi ?) kıyas ve cikarimlari ile hakikatin perdelenmesinin onun ortadan kalkmış olmasıyla aynı olamayacağını ifade ediyor. "Sessizlik" Buber'in kendi tanımlaması olmasından ziyade bağzı çağdaş filozoflarin atiflarini kapsıyor. kızgınlığın, inkarin, nefretin olması durumunda dahi mutlak olanin degismezligini ve nesnelestirilemez oluşunu vurguluyor. Bununla birlikte Buber'in Ben-Sen ve Ben-O ilişkisi olarak tanımladığı kavramsal bir olgu var. Bunu yazmak biraz uzun fakat Buber'in en önemli kavramlari arasında yer aldığını eklemiş olayım. Üstüne çalışılması gereken , varoluşsal bir gerçeklik olan mutlak yalnızlığı da içine alan ve ben ile öteki arasındaki ilişkiyi cercevelendiren bir olgu, ya da yapı mi denmeli, ya da ilişki yöntemi, tanımlaması, şekli... bulamadım doğru kelimeyi şu an. Üstünde daha fazla duracağım ama. (Gülhan Akın)

Tanrı Tutulması PDF indirme linki var mı?

Martin Buber - Tanrı Tutulması kitabı için internette en çok yapılan aramalardan birisi de Tanrı Tutulması PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan çoğu kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF'leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Martin Buber Kimdir?

Martin Buber, Avusturya doğumlu Yahudi asıllı bir filozoftur. Ben-sen ve ben-o ilişkileri arasındaki fark merkezli bir tür dinsel varoluşçuluk üzerine kurduğu diyalog felsefesi ile ünlüdür.

Martin Buber Kitapları - Eserleri

• Ben ve Sen
• Tanrı Tutulması

Martin Buber Alıntıları - Sözleri

• Ben ve Sen temelde yanılıyorsunuz çünkü Buber bunun insan ve Tanrı arasındaki bir diyalog olduğunu söylüyor. Ben ve Sen …! Saçmalık! İnsan ile Tanrı arasında herhangi bir diyalog olamaz, sadece sessizlik olabilir. Diyalog? Tanrı ile ne hakkında konuşacaksınız? Doların devalüasyonu mu? yoksa Ayetullah Ruhullah Humeyni mi? Tanrı ile ne hakkında diyalog kuracaksınız? Konuşabileceğin bir şey yok. Sadece bir huşu içinde olabilirsiniz… tam bir sessizlik. (Ben ve Sen)
• Anlam, bir kişinin kendi şahsına ait meşguliyeti vasıtasıyla bulunur; o, kendisini yalnızca, bir kişi onun açılmasına iştirak ettikçe açar. (Tanrı Tutulması)
• Tanrı ne bizimle canlı, doğrudan bir ilişki içerisine girer, ne de bize, kendisiyle ilişkiye girme gibi bir lütufta bulunur. (Tanrı Tutulması)
• İç dünyalarına çekilenlerin tüketimle alakası yoktur. Birtakım malları (veya eşyası) olsa bile, mala, mülke düşkün değillerdir; bazılarını sevseler de, insanlara düşkünlükleri yoktur; bazı projeleri olsa bile, hiçbir projeye düşkünlükleri yoktur. (Ben ve Sen)
• Cennet ışığının tutulması, Tanrının tutulması; bu gibi kullanımlar, gerçekte dünyanın içerisinden geçiyor ol- duğu tarihsel zamanın özelliğidir. Ancak bu, insan ru- hunda meydana gelen değişimler örnek getirilmek sure- tiyle yeterli bir biçimde açıklanabilecek bir süreç değil- dir. Bir güneş tutulması güneşte değil, güneşle bizim gözlerimiz arasında gerçekleşen bir şeydir. Felsefe, bi- zim Tanrıya karşı gözlerimizin kapalı olduğunu düşünü- yor da değildir. Felsefe bugün bizim yalnızca, "Tanrının ve tanrıların" yeniden bir zuhurunu, yüce imgelerin yeni bir oluşumunu mümkün kılabilecek ruhsal yönelimden yoksun olduğumuzu kabul eder. Fakat, gökle yer ara- sında, bu örnekteki gibi bir şeyler meydana geliyor ol- duğu zaman bir kimse, sırrın örtüsünü açan gücü dün- yevi düşünce içerisinde keşfetme hususunda ısrar ettiği an her şeyi elinden kaçırır. -Karşı karşıya olma duru- mumuz açısından- kendisini aşkının etkili gerçekliğine teslim etmeyi reddeden bu kimse, tutulmanın insani sorumluluğuna iştirak eder. Varsayın ki, insan şu anda "kendi kendine ayakta duran duyusal üstü dünyanın hertaraf edilmesini" ta- mamıyla gerçekleştirdi, ve herhangi bir şekilde bir de- receye kadar insanı tanımlayan ilkeler ve idealler artık yok. İlkeler ve ideallere benzemeyen, O olarak tasvir edilemeyip Sen diye hitap edilebilen ve ulaşılabilen Onun hakiki karşı karşıya olma durumu, insan için her- taraf etme süreci esnasında gözden kaybolabilir; yine de bu karşı karşıya olma durumu karanlık duvar arka- sında bozulmadan sürüp gider. Hatta insan, hepsinden öte bir sahip oluculuğa işaret eden ve şayet sahip olan onu reddetmiş ise, yani artık bir "insan Tanrısı" yoksa varlık sebebini kaybetmiş olan bir "Tanrı" ismini atabi- lir: yine de bu isimle gösterilen O, Kendi sonsuzluğunun ışığında yaşar. Fakat biz "katiller", ölüme teslim edilmiş, karanlıkta yaşayan varlıklar olarak kalmaya devam ederiz. Bir Yahudi efsanesine göre Adem ile Havva, yaratıl- dıkları gün Tanrıya kaşı gelip de Cennet Bahçesi'nden sürüldükleri zaman ilk defa batan güneşi gördüler. Deh- şete düştüler, çünkü onlar bu fenarneni sadece, dünya- nın kendi suçlarından dolayı kaos içine daldığının bir alameti olarak yorumlamışlardı. Her ikisi de, karşı kar- şıya oturarak bütün gece boyunca ağladı, ve onlar bir kalp değişimi geçirdiler. Sonra gün ağardı. Adem ayağa kalktı, bir hayvan yakaladı, ve onu kendisinin yerine bir kurban olarak sundu... (Tanrı Tutulması)
• "Tanrı zahiri bir töz değil, yalnızca içimizde- ki bir ahlaki durumdur." (Tanrı Tutulması)
• Ben ve Sen temelde yanılıyorsunuz çünkü Buber bunun insan ve Tanrı arasındaki bir diyalog olduğunu söylüyor. Ben ve Sen …! Saçmalık! İnsan ile Tanrı arasında herhangi bir diyalog olamaz, sadece sessizlik olabilir..... (Ben ve Sen)
• Ah! Karanlıktaki yıldızların aydınlığı gibi yalnız olan! Ah! Hissiz bir alın üzerindeki diri parmaklar! Ah! Adımlarının yankısı gittikçe kaybolan! (Ben ve Sen)
• “Sevgi, bir BEN’in bir SEN’e karşı sorumluluğudur...” (Ben ve Sen)
• Bir kimse bir tasavvuru nasıl sevebilir? ... Bir kimse bir tasavvurun dışındaki başka herhangi bir şeyi nasıl sevebilir?...Zira duyularla sevmede bile bir kimse sadece idealize edilmiş kişiyi, sadece kişi tasavvurunu sever. (Cohen) (Tanrı Tutulması)
• ..o, mümkün olan her şeyi düşündü, inanılması gereken her şeye inandı, ama yine de hiç var olmadı. (Tanrı Tutulması)
• "Kurban ve duayı her türlü büyüden ayıran nedir? Büyü, hiçbir ilişkiye girişmeksizin etkili olmak ister ve sanatını boş yere icra eder. Kurban ve dua ise, 'ilahi huzur'a, karşılıklı ilişkiyi ifade eden kutsal temel kelimenin mükemmelliğine adım atar." (Ben ve Sen)
• Dünya, tecrübeye iştirak etmez. Kendisinin tecrübe edilmesine razı olur, fakat ilgili değildir; çünkü, hiçbir kat­kıda bulunmaz ve ona hiçbir şey olmaz. (Ben ve Sen)
• Din, hükümsüz Tanrıdan düşman Tanrıya, oradan da yoldaş Tanrıya geçiştir (Whitehead) (Tanrı Tutulması)
• Tanrının "ruhsal bir ilke" ile özdeşleştirilmesine karşı bir uyarıya işaret eder; çünkü ruh bile sadece, tabiri caizse Tanrının ken- disini ifşa ettiği meleksel formlardan birisidir. Kavramın soyutluğuna rağmen, yine de Tanrının büyüklüğü bura- da eşsiz olarak canlı bir şekilde ifade edili (Tanrı Tutulması)
• BEN olmak için, bir SEN' e gerek vardır; ben, BEN olmak için, SEN der. (Ben ve Sen)
• Hiçbir gaye, hiçbir hırs ve ümit, BEN ve SEN arasına gire­mez; hasret, hülyadan sıyrılıp görünüş alemine daldıkça, de­ğişime uğrar. Her aracı, bir engeldir. (Ben ve Sen)
• İnsan nesli kaygılı hatalarının sorumluluğunu bu dünyanın üzerine attı ve zemine yükledi. İnsan nesli bütün sorumluluklarını toza-toprağa ve hayvanlara yayar. Dini gruplaşmaları ile insanoğlu dünyayı parçalara böldü; onun için öldürüldü ve onun için öldü, ve dünya onların parmak izlerini ve kanlarını taşımaktadır. (Tanrı Tutulması)
• Hikmet, basit plân­lar sunar; fakat hakikat o kadar basit değildir. (Ben ve Sen)
• Insanlar günahı arkalarında bırakıp yeni bir başlangıç yapmaya çalışırlar. İlk yüzyılda ölüm anında kabul edilmemiş ye itiraf edilmemiş günah için özel bir kurban sunulmuştu. Tanrı Oğlu Isa bizim hak ettiğimiz yargıyı üzerine aldı ve sonsuz bağışlanmamızı sağladı. Mesih bizi Tanrı'ya yaklaştırmak amacıyla "doğru kişi olarak [3611 doğru olmayanlar için" öldü." (Tanrı Tutulması)