Siyaha Çalan Bahar - Louise Penny Kitap özeti, konusu ve incelemesi

Kitap

Siyaha Çalan Bahar kimin eseri? Siyaha Çalan Bahar kitabının yazarı kimdir? Siyaha Çalan Bahar konusu ve anafikri nedir? Siyaha Çalan Bahar kitabı ne anlatıyor? Siyaha Çalan Bahar PDF indirme linki var mı? Siyaha Çalan Bahar kitabının yazarı Louise Penny kimdir? İşte Siyaha Çalan Bahar kitabı özeti, sözleri, yorumları ve incelemesi...

Kitap Künyesi

Yazar: Louise Penny

Çevirmen: Özlem Dağ

Yayın Evi: Martı Yayınları

İSBN: 9786053482741

Sayfa Sayısı: 544

Siyaha Çalan Bahar Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

İlkbaharın gelişiyle doğanın canlanmaya başladığı Three Pines'ta hayat normal seyrinde huzurlu bir şekilde devam ederken, bölge halkı tarafından çok sevilen Madeline'in ani ölümü herkesi şaşkına çevirir. Bu ölümün nedeni kalp krizi gibi görünse de, Başmüfettiş Armand Gamache'ın olayın üzerine gitmesiyle Madeline'in aslında bir cinayete kurban gittiği anlaşılır.

Peki, iyilik meleği olarak bilinen Madeline'in korkunç bir şekilde ölmesine neden olan kişi ya da kişiler kimdir? Three Pines sakinleriyle oldukça iyi ilişkileri bulunan kadının hayatına niçin son verilmek istenmiştir? Başmüfettiş Armand Gamache, bir kez daha içinden çıkılması güç bir suç vakasıyla karşı karşıyadır…

"Zeki bir dedektifin, korkunç bir cinayetin ve kasvetli bir atmosferin başarılı bir şekilde harmanlandığı doyumsuz bir suç romanı. "

-The Times-

"Kıskançlık ve uzun süre pusuda bekleyen intikam üzerine yazılmış heyecan yüklü bir roman."

-Sunday Telegraph-

"Louise Penny, polisiye severleri oldukça tatmin edecek, harika bir dedektif portresi yaratmış!"

-Amazon.com-

"Gamache, karmaşık olayları çözerkenki zekâsı ve karizmasıyla kahraman bir dedektif olmakta oldukça kararlı."

-Kirkus Reviews-

(Tanıtım Bülteninden)

Siyaha Çalan Bahar Alıntıları - Sözleri

  • Bir şeyi ıstıraptan kurtarmak, uzun ve acılı bir ölüme izin vermekten daha iyidir.
  • İnsanlar tanımadıklarını nadiren öldürürler.
  • Akıl ve vücut arasında bir bölünme yoktur. Bunu kadınlar bilir.
  • Ne söylemeliydi? Acı, dehşet ve gerçeği bulduğunu mu? Biz sadece sırlarımız kadar hastayız, demişti..
  • Biz neden asla ders almıyoruz?
  • Myrna, bir psikolog olarak, söz konusu çocuklar olduğunda annelerin şaşırtıcı çareler bulduğunu biliyordu.
  • Ruhunu paylaşan adamın, hayal gücünü de paylaşmasını istemişti. En azından bir kere. Sadece bir kere.
  • Kaçamayacağınız şeyler vardı ve ölüm de bunlardan biriydi.
  • Bir cinayet neredeyse her zaman bir sırla başlar. Cinayet, zamanla yayılmış bir sırdır.
  • ... Kalbiyle ilgisi olmayan bir ressam. Açıklanamayan her şeyin "deli" ya da "aptal" ya da "çılgınca" olarak nitelendirildiği fazla mantıklı bir dünyada yaşıyordu. Duygular çılgıncaydı...
  • Mutluluğa başka bir adamın gözlerinden bakmak ne acı bir şey
  • Kozadan çıkmaları için savaşmaları gerekir. Böylece kanatlarını geliştirirler. Onları bu mücadele kurtarır. Bu mücadele olmazsa sakat kalırlar. Eğer bir kral kelebeğine yardım edersen onu öldürürsün.
  • "Gerçekleşen her şey mucize değildir."
  • "Her zaman başkalarının ihtiyaçlarını hatırlamamızı sağla."
  • Bu ev, onların korkusu, üzüntüsü, öfkesiyle doluydu.

Siyaha Çalan Bahar İncelemesi - Şahsi Yorumlar

Three Pines'te de dünyanın her yerinde olduğu gibi bahar tüm ihtişamı ile doğayı canlandırmaya uğraşırken, Kutsal Cuma Yortusundan iki gün sonra, Madeline'nin ani ölümü bu ihtişama gölge düşürmekteydi. Tüm dostları onun kalbine yenik düştüğünü zannederken adli tıp raporları Madeline'nın cinayete kurban gittiğini raporluyordu... Medyum Jeanne'nin dinlenmek için geldiği köyde Madeline, ev arkadaşı Hazel, Clara, Peter, ünlü şair Ruht ve birkaç arkadaşları daha Hayalet Ev olarak bilinen eski Hadley Evi'nde yapılacak seansta korkuları ile yüzleşmek için orada toplanmaya karar verdiklerinde, bu toplantının onlara neler sunacağından habersizlerdi... Başmüfettiş Armand Gamache,Madeline'nin cinayet davasını soruştururken yıllar önce hapse attırdığı Pierre Arnot'un özel hayatı ve ailesi ile ilgili basına sızdırdığı haberlerden dolayı zor günler geçirirken çocukluk arkadaşı Michel Brebeuf ile neler yapabileceği hakkında fikir alışverişi yapıyor fakat onun tavrına anlam veremiyordu.... Dostluk ve ihanetin, aşk ve kıskançlığın, ön yargıların yanıltıcılığı ile dolu bu döngüde Başmüfettiş Armand katili çok güvendiği zekası ile alt etmeyi hedeflerken, kendisine kurulan tuzaklardan zarar almadan çıkmayı başarabilmek için ne yapması gerektiğine karar vermekte zorlanıyordu... Eser, sakin ilerleyen alışılmışın dışında bir polisiye. Çevrisinde mi kaynaklı bilemedim fakat kitabın içine girmeyi başaramadım. Neredeyse her sayfada Fransızca bir cümle çevirmenin notu olarak sayfa altında yer alıyor. Tekrarlar çok fazla bu da okurken sıkılmama sebep oldu... (Nurhan Işkın)

Çok durağan ilerleyen bir polisiye. Kendimi olayların içinde konuşlandıramadım ki bu da canımın sıkılmasına yol açtı. Bitirmiş olmak için bitirdim. Neredeyse her sayfada Fransızca bir cümle çevirmenin notu olarak sayfa altında yer alıyor. Bu kadar çevirmen notuna ihtiyaç var mı yoksa çevirideki beceriksizlikten mi kaynaklı bilemiyorum. Benim için zaman kaybı oldu. (SihirliFlut)

'Armand Gamache' serisinin, ilk ikisi kadar belki de onlardan daha durağan olan 3. kitabı, yazarın benim okuduğum son kitabı olacaktır. Serinin her kitabı Gamache isimli dedektifin, her seferinde evinden kilometrelerce uzakta bulunan Three Pines isimli kasabada yaşanan cinayeti zekasıyla çözmesini konu alıyor. Yazar kasabayı sıcak ilişkilerle, insanlarını da sevimli ve samimi göstermeye çalışsa da, kaleminde bu duyguları yansıtamamış. Diyaloglarda geçen espriler de bile bir soğukluk var. Hani bir ortamda fıkra anlatılır fakat o kadar mimiksiz ve tonsuzdur ki gülemezsiniz. Ben de aynen öyle etki bıraktı. Sonlara doğru bir kaç sayfa da biraz hareketlilik yaşansa da, katilin bulunması bile; tahmin edilebilirliğinin yanı sıra sıkıcıydı. Seriyi devam ettirme tutkumun kurbanı olarak aldığım kitap, kesinlikle beni durdurdu ve varsa bile benim için devamı gelmeyecek. (Huzursuz Kitap)

Siyaha Çalan Bahar PDF indirme linki var mı?

Louise Penny - Siyaha Çalan Bahar kitabı için internette en çok yapılan aramalardan birisi de Siyaha Çalan Bahar PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan çoğu kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF'leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Louise Penny Kimdir?

LOUISE PENNY, New York Times ve Globe and Mail'in Baş Müfettişlik Armand Gamache romanlarının en çok satan yazarı olan # 1. CWA Hançeri ve Agatha Ödülü'nü (beş kez) içeren çok sayıda ödül kazandı ve Edgar En İyi Romanı ödülü için finalist oldu. O, Montréal'ın güneyinde küçük bir köyde yaşıyor.

Louise Penny Kitapları - Eserleri

  • Acımasız Hikaye
  • Cennette Bir Yılan
  • Sessiz Karanlıkta Bir Çığlık
  • Soğuk Bir Dokunuş
  • Siyaha Çalan Bahar
  • Sessiz Kalan

Louise Penny Alıntıları - Sözleri

  • Her şeyi açıklamak zorunda kalmadığın biriyle konuşmak çok rahatlatıcıydı. (Acımasız Hikaye)
  • Hayatımızı yalnızca kendimiz değiştirebilir, yalnızca kendimiz sorunlarımızdan kurtulabiliriz. Birilerini bekleyerek geçen onca yıl boşa harcanıyor. (Cennette Bir Yılan)
  • Ölüm bizi ayırdığında O zaman affedilen ve affeden yeniden buluşacak Ya da her zaman olduğu gibi çok geç mi olacak? (Soğuk Bir Dokunuş)
  • Kozadan çıkmaları için savaşmaları gerekir. Böylece kanatlarını geliştirirler. Onları bu mücadele kurtarır. Bu mücadele olmazsa sakat kalırlar. Eğer bir kral kelebeğine yardım edersen onu öldürürsün. (Siyaha Çalan Bahar)
  • Ruhunu paylaşan adamın, hayal gücünü de paylaşmasını istemişti. En azından bir kere. Sadece bir kere. (Siyaha Çalan Bahar)
  • Duygular. İnsanlar ne kadar akla uygun hale getirmeye, adil kılmaya, açıklamaya çalışsalar da her şey sonunda duygulara dayanıyordu. (Sessiz Kalan)
  • Hiçbir şey göründüğü gibi değildir. Gamache da buna inanmaya başlıyordu. (Sessiz Karanlıkta Bir Çığlık)
  • Cinayet asla bir silah, bir bıçak veya başa vurulan bir darbeden ibaret değildi, o vuruşu yaptıran güçtü. (Sessiz Kalan)
  • "Şeytan gösterişsizdir ve genelde insan kılığına bürünür; yatağımızı paylaşır, masamızda yemek yer." (Cennette Bir Yılan)
  • Ölüleri yalnız bırakmazlar mıydı? Neden generali büyük merasimle birkaç yüz metre öteye kocaman bir anıt direk dikerek altına yeniden gömmüşlerdi? Bu hangi amaca hizmet etmişti? Ama Gamache, amacın ne olduğunu biliyordu. Herkes bilirdi. Yapılan fedakârlığın ve ölümlerin unutulmamasını sağlamak içindi. Ölenler ve savaşanlar. Bu şehir inanç ve kürkle, deri ve kemikle kurulmuş olsa da sembollerle tutuşturulmuştu. Ve anılar... (Sessiz Kalan)
  • Katiller sadece insandılar ve her cinayetin kökünde bir duygu yatardı. Kuşkusuz, sapkın bir duygu. Çarpık ve çirkin. Ama yine de bir duygu, bir insanı hayalete çevirecek kadar güçlü bir duygu. (Soğuk Bir Dokunuş)
  • Sevginin olduğu yerde cesaret vardır, cesaretin olduğu yerde huzur. (Acımasız Hikaye)
  • Ne güzel mezar taşı yazısı olurdu, diye düşündü Gamache. "Kendine iyi bakıyordu." (Acımasız Hikaye)
  • Onların el sürdüğü tamamen farklı bir şeydi. Hayır, bu adamlar o kocaman asırlık ormanları katlettirmek için Zoetique, Telesphore ve Honore gibi isimleri olan adamları işe aldılar. Quebec’liler başta direndi. Yaşamları o ormanlarda geç­mişti. Böylesine muazzam bir güzelliği yok etmek konusunda tereddütlüydüler. Hatta sezgileri biraz daha kuvvetli olanlar bu işin sonunda nereye varacağının farkındaydı. Fakat bütün bu sorunlar parayla çözüldü ve dev orman yavaş yavaş yok olurken görkemli malikâne yükselmeye başladı. Aylar süren kesme, soyma, çevirme ve kurutma işlemlerinden sonra o dev kütükler nihayet üst üste yerleştirilmeye başlandı. Bu ağaç evlerin inşası başlı başına bir sanattı. Fakat bu adamların keskin gözleriyle kaba ellerini yö­neten estetik değil, kütükleri doğru seçmedikleri takdirde evlerin içinde kalanların kış soğuğuna dayanamayıp öleceğine emin olmalarıydı. (Sessiz Karanlıkta Bir Çığlık)
  • Hiç konuşmayan, seslerini hiç çıkarmayan insanlara ne olurdu? Her şeyi içine atan? Gamache ne olduğunu bilirdi. Yuttukları her şey, her kelime, her düşünce ve his içeride titreşir, adamın içini oyardı. O deliğin içini kelimelerini ve öfkelerini doldururlardı. (Sessiz Kalan)
  • İnsanların tercihleri daima karakterlerine dair ipucu verir. (Acımasız Hikaye)
  • İhtiyar adam, elindeki karikatür ekini indirerek, “Endişeli görünüyorsun, Bean,” dedi. “Ölen insanların sayısının doğanlardan daha fazla olduğunu fark etmiş miydin?”diye sordu Bean, gazetenin o bölümünü Finney’ye uzatarak, Adam gazeteyi eline alıp düşünceli bir ifadeyle başını salladı. "Bu da demek oluyor ki, hâlâ dünyada olan bizler için yapı­lacak daha bir sürü şey var.” (Sessiz Karanlıkta Bir Çığlık)
  • "Hepimiz .." dedi Gamache gülümseyerek. "Hepimiz toplum önünde bir maske takıyoruz ." (Cennette Bir Yılan)
  • Onları karşılayan şey Gamache'ın hayal ettiğinden çok daha korkunçtu.Kendisini cehennemdeki bir hacı gibi hissediyordu. (Soğuk Bir Dokunuş)
  • Kim olduğunu ve ne yapması gerekti­ ğini biliyordu: başkalarının içini rahatlatmak. Üzerindekileri çıkarırken gün içinde yaşananları düşündü. İncitmiş olabileceği bütün insanların, sözleri, imaları ya da tavırları yüzünden ondan haz etmemiş olabilecek herkesin bir listesini yaptı. (Sessiz Karanlıkta Bir Çığlık)