Nasrettin Hoca Fıkraları - Eflatun Cem Güney Kitap özeti, konusu ve incelemesi

Nasrettin Hoca Fıkraları kimin eseri? Nasrettin Hoca Fıkraları kitabının yazarı kimdir? Nasrettin Hoca Fıkraları konusu ve anafikri nedir? Nasrettin Hoca Fıkraları kitabı ne anlatıyor? Nasrettin Hoca Fıkraları PDF indirme linki var mı? Nasrettin Hoca Fıkraları kitabının yazarı Eflatun Cem Güney kimdir? İşte Nasrettin Hoca Fıkraları kitabı özeti, sözleri, yorumları ve incelemesi...

Kitap Künyesi

Yazar: Eflatun Cem Güney

Yayın Evi: Milliyet Yayınları

İSBN:

Sayfa Sayısı: 126

Nasrettin Hoca Fıkraları Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Nasrettin Hoca Fıkraları Alıntıları - Sözleri

• -Göl hiç maya tutar mı? -Ya tutarsa

Nasrettin Hoca Fıkraları İncelemesi - Şahsi Yorumlar

Nasrettin Hoca Fıkraları: Nasrettin Hoca fıkraları Anadolu kültürünü günümüzde de yaşatan, geçmişten geleceğe, yediden yetmişe herkese dersler veren ve aynı zamanda tebessüm de ettiren bir kitap. Evinizde bulunmalı ve çocuklarımız mutlaka okumalı. (Spinozast)

Nasrettin Hoca Fıkraları PDF indirme linki var mı?

Eflatun Cem Güney - Nasrettin Hoca Fıkraları kitabı için internette en çok yapılan aramalardan birisi de Nasrettin Hoca Fıkraları PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan çoğu kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF'leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Eflatun Cem Güney Kimdir?

Günümüz yazarlarından. Eflatun Cem Güney, geleneksel halk hikâyelerimizi ve masallarımızı derledi. Ayrıca kendisi de masallar yazdı. Bu nedenle adı Masalcı Baba olarak da ünlendi.

Anadolu’nun birçok yöresini öğretmenlik görevi nedeniyle tanıdı. Bu yörelerde yerel sanat dergilerinin çıkmasına önayak oldu.

Danimarka’da bulunan Andersen Kurumu, Açıl Sofram Açıl adlı eseriyle ona 1956 yılında Dünya Çocuk Edebiyatı Onur Belgesi verdi. Dede Korkut Masalları adlı kitabıyla bu ödülü 1960 yılında tekrar kazandı.

Çocuk edebiyatımızın verimli bir yazan olan Eflatun Cem Güney, birçok masalımızın günümüz Türkçesiyle yeniden gün ışığına çıkarılmasında büyük çaba gösterdi.

Başlıca Eserleri:

Dertli Kaval (1945), Halk Şiiri Antolojisi (1947). En Güzel Türk Masalları (1948), Halk Türküleri (1953-56), Bir Varmış Bir Yokmuş (1956), Nasrettin Hoca Fıkraları (1957), Evvel Zaman İçinde (1957), Dede Korkut Masalları (1958), Gökten Üç Elma Düştü (1960), Az Git¬tim Uz Gittim (1961). Folklor ve Eğitim (1966), Folklor ve Halk Edebiyattım).

Eflatun Cem Güney Kitapları - Eserleri

• Evvel Zaman İçinde
• Nasrettin Hoca Fıkraları
• Dede Korkut Masalları
• Masallar
• Açıl Sofram Açıl
• Halk Şiiri Antolojisi
• Erzurumlu Emrah Hayatı ve Şiirleri
• Zümrütanka
• Tahir ile Zühre
• Dertli Kaval
• Kerem ile Aslı
• Atatürk Hayatı ve Eserleri
• Keloğlan Altın Heybe
• Alişle Maviş
• Nartanesi
• Akıl Kutusu
• Çift Çubuk Üstüne
• Dağarcık
• Hoşbeş
• Evvel Zaman İçinde
• Gökten Üç Elma Düştü
• Folklor ve Halk Edebiyatı
• Ruhsati
• Yiğitler Yiğidi Musacık
• Mesleki
• Aşık Garip
• Tanrı Vergisi
• Köy Odası
• Folklor ve Eğitim
• Dumlupınara Doğru
• Aşık Kamili Hayatı ve Şiirleri
• Kulağımıza Küpe Olsun
• Milli Kurtuluş ve Yeniden Doğuş

Eflatun Cem Güney Alıntıları - Sözleri

• Kıyamet kopucak seni severim Dertliyim,derdimin dermanı tez gel Gurbet ile gidip unutma beni Eğlenme canımın cânanı tez gel. (Dertli Kaval)
• El çek tabip el çek yaram üstünden Sen benim derdime deva bilmezsin Sen nasıl tabipsin yoktur ilâcın Yaram yürektedir sarabilmezsin İçerim yanıyor kendim hevayî Çekmeyen ne bilir aşk-ı sevdayı, Yıktın viran ettin kalbim serayı Daha bir taşını koyabilmezsin (Erzurumlu Emrah Hayatı ve Şiirleri)
• Bize gam yutturdu saba-yi hicran Bilmem bu ayrılık gider mi böyle Ben mi tedbirimde eyledim noksan Yoksa tecellâ-yi kader mi böyle Aksine çevirdi devranım felek Hep hebaya gitti çektiğim emek Sevda çöllerinde Leylâ diyerek Mecnun da ben gibi gezer mi böyle (Erzurumlu Emrah Hayatı ve Şiirleri)
• Bir derdimi açsam gülşen bağına Bülbüller zâr edip gül ağlar bana Başım alıp düşsem Mecnun dağına Vahşîler dem çeküp hûn ağlar bana Bu derde düşeli gülemem bir dem Çektiğim cefayı çekmesin âdem Aşk elinden olsam seyyah-ı âlem Hemen göz göz olup yol ağlar bana Hey Emrah gör benim bedbaht hâlimi Kenâne dönderdi kadd-i dâlimi Ah bir gün sunsalar arz-u hâlimi Şâhlar rahme gelip kul ağlar bana (Erzurumlu Emrah Hayatı ve Şiirleri)
• Dostu düşmanı araladım, bedavadan bir kayık kiraladım. (Evvel Zaman İçinde)
• Öyle ya iftira dediğin Kaf dağın’dan da yüce (Evvel Zaman İçinde)
• Eğer benim ilen gitmek dilersen Eğlen güzel yaz olsun da gidelim Bizim iller kıraçlıdır aşılmaz Yollar çamur kurusun da gidelim Aşamazsın Karaman’ın ilini Köprüsü yok geçemezsin selini Gerdan yaylâsının Perçem belini Lâle sümbül bürüsün de gidelim Sökülsün dağların buzu sökülsün öne insin çöl ovaya dökülsün Erzurum dağının karı çekilsin Ak koyunlar yürüsün de gidelim Karac’oğlan der ki buna ne fayda Hiç rağbet kalmadı yoksula bayda Bu ayda olmazsa gelecek ayda On bir ayın birisinde gidelim (Halk Şiiri Antolojisi)
• Bu bağ-ı âlemi geçer mi böyle Bir körpe goncesiz taze fidansız Hele ben görmedim gördüğün söyle Var mıdır bir âşık dîdesi kansız Sofî benden etme sevdayı sual Süleyman’da dahi vardı bu hâl Âşık olan elbet sevmez mi cemal Yanar mı pervane şem’asız ansız (Erzurumlu Emrah Hayatı ve Şiirleri)
• Her sarıklıyı hoca sanmayın, hoca olmak sarıkla değil dimağladır. (Atatürk Hayatı ve Eserleri)
• Felek döndermeden değirmenini İçirmeden sana ecel semini Yürü bir mürşidin tut dâmenini Anlar nice zâr ü şeyda ederler (Erzurumlu Emrah Hayatı ve Şiirleri)
• Nasıl vasfedeyim güzelim seni? Rumeli Bosna'ya değer gözlerin Dünyaya gelmemiş eşin akranın İzmir'e Konya'ya değer gözlerin. (Ruhsati)
• "Beyhude gamlanma divane gönül Cümle âlemlerin rızkın veren var Yaptığın hatadan habersiz sanma Kara karıncayı gece gören var" (Halk Şiiri Antolojisi)
• Ruhsati dünyadan geçemiyorsun Topraklar başına vay deli gönül (Ruhsati)
• Bir an deyip geçmeyin, bazen bir an bir milletin kaderini değiştirir. (Atatürk Hayatı ve Eserleri)
• Kanlı zalim bir gün bana Er demedin, er demedin Eller gibi candan sevip Yâr demedin yâr demedin Taşlara çaldın sen seni Melamet eyledin beni Kim öğretti bu düzeni Ar demedin ar demedin Hakka doğru idem özüm Sana hoş varmadı sözüm Yok dedim yok sende gözüm Var demedin, var demedim İşitsem de sağır dedin Sen kendine ağır dedin (Münhacî) ye şair dedin Bir demedin, bir demedin (Mesleki)
• Sütten ak, sudan pak (Evvel Zaman İçinde)
• Gel ey gönül mülk edinme bu dehri İli göçmüş ıssız hana dönersin Akıbet sunarlar bal deyu zehri Tacı tahtı bimekâna dönersin Zal ü Rüstem gibi hükmün yürüse Ne haleftir her kim benim der ise Zerrece başında aklın var ise Yurdu ıssız karübana dönersin Duydun mu bildin mi Bemki şahı Âlemde muntazır bunca sipahi İnsin cinnin padişahı penahı Davut oğlu Süleyman'a dönersin Bu felek nicesin eyledi berbat Gelenden geçenden olmadın irşad Ne imiş dünyaya gelmekte murat (Kusurî) der lâmekâna dönersin (Mesleki)
• Gülünden ayrı düşen, şakır bülbül olsa dinler mi? (Zümrütanka)
• Şevk-i muhabbetin canda yer tutmuş Senden gayrı kime eyleyim heves Zülfün sevdasından aşk belâsından Kâm üzre almadım bir rahat nefes (Erzurumlu Emrah Hayatı ve Şiirleri)
• Kuloğlu dembedem doludur içer Kişi sevdiğine dibalar biçer Bu dünya fanidir tez gelip geçer Bu bahçenin sonu fenadır bülbül Kuloğlu (Halk Şiiri Antolojisi)