Memleket Hikayeleri - Refik Halid Karay Kitap özeti, konusu ve incelemesi

Memleket Hikayeleri kimin eseri? Memleket Hikayeleri kitabının yazarı kimdir? Memleket Hikayeleri konusu ve anafikri nedir? Memleket Hikayeleri kitabı ne anlatıyor? Memleket Hikayeleri PDF indirme linki var mı? Memleket Hikayeleri kitabının yazarı Refik Halid Karay kimdir? İşte Memleket Hikayeleri kitabı özeti, sözleri, yorumları ve incelemesi...

Kitap Künyesi

Yazar: Refik Halid Karay

Yayın Evi: İnkılap Kitabevi

İSBN: 9789751029393

Sayfa Sayısı: 199

Memleket Hikayeleri Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Memleket Hikâyeleri Türk edebiyatında Anadolu'nun en hakiki hikâyeleridir. Anadolu Memleket Hikâyeleri'nde bütün gerçek varlığı ve iç dünyasıyla karşımıza getirilmiştir.

- Nihad Sami Banarlı-

Geniş ününü mizah ve siyasal yergi yazılarıyla sağlayan Refik Halid'in mizah yazıları gibi hikâyeleri de edebiyatımızın bu alanında bir aşama olmuştur. O zamana kadar İstanbul sınırları dışına çıkamayan Türk hikâyesini Anadolu'ya yöneltmekle hikâyeciliğimize yeni bir ufuk açmış, yeni bir soluk getirmiştir.

- Cevdet Kudret, Türk Edebiyatında Hikâye ve Roman

Refik Halid'in anlattığı olaylar bütünüyle yaşadığı dönemin olaylarıdır. Memleket Hikâyeleri ile Gurbet Hikâyeleri'nde canlandırılan kişilerin çoğu adeta canlıdır. Bütün bu yönleriyle Halide Edip onun "yalnız Türk edebiyatının değil, Rus ve Amerikan edebiyatlarından sonra, hikâyecilikte cihan ölçüsünde ön planda bir yer işgal edebilecek bir hikâyecimiz" olduğunu belirtir.

- Tanzimat'tan Bugüne Edebiyatçılar Ansiklopedisi-

Memleket Hikayeleri Alıntıları - Sözleri

• Çalışmaya gitmeyecekti, fakat ölüme hazırdı.
• Tabiatın güzelliğinden bu kadar çekingen durmak saçmaydı...
• "Ulan ambarlarınız zahire dolu; bir ordu beslenir, elin sıska karısına bir dilim ekmek vermez misiniz?"
• O zaman düşündü ki insanlar yalnız kendi saadetlerini iyice duymak için başkalarının felaketlerini arar...
• Memleketi kaplayan tembelliği, durgunluğu havsalası almıyordu.
• İnsanlar kendi saadetlerini iyice duymak için başkalarının felaketlerini arar.
• "Memleketi kaplayan tembelliği, durgunluğu havsalası almıyordu."
• Hakk uğruna çalışmak ona yük mihnetlerini unutturuyordu..
• "Fakat sesi kulaklara değil doğru yüreğe çarpar, yüreğe işlerdi."
• Gezi bağlarında bir top gülüm var Hey Allah'tan korkmaz sana bana ölüm var...
• Fakat sesi kulaklara değil, doğru yüreğe çarpar; yüreğe işlerdi.
• “Bu bir devir idi ki yalnız askerî bir felakete inhisar etmiyordu, içtimai cihetten de dünyanın en korkunç, usandırıcı ve kemirici bir devresi idi; koca bir insan nesli, mecalsiz babalar, ezgin analar, gıdasız çocuklarla, bilhassa bozulan bir ahlak ile kavruk, yatkın, çürük kalmıştı.”
• Etrafın hareketsizliği ve karanlığı içinde deniz ebedi bir hayatla canlı, ziyalı, sesli idi.
• Durmayacak, dinlenmeyecek, çalışacaktı...
• O zaman düşündü ki insanlar yalnız kendi saadetlerini iyice duymak için yalnız başkalarının felaketlerini arar…

Memleket Hikayeleri İncelemesi - Şahsi Yorumlar

Bir kitap okudum ki... sormayın gitsin! O kadar sevdim ki... değmeyin keyfime! Bu kadar duru bir dille, bu kadar ince eleştiri yapabilmek Refik Halid'e özgü olmalı. Hikâye okumayı zaten özlemiştim de Refik Halid okuyunca hikayeye doyduğum gibi özlemim de arttı. Bazılarını erken okurken bazılarına -böyle- geç kalıyoruz. Ama hayıflanmayacağım. Biz erken veya geç olduğunu sansak da çoğunlukla hepsi vaktinde oluyor. Müthiş bir sosyal eleştiri var hikayelerde. Hikayelerin sayısını bilmiyorum, on beş yahut on sekiz olmalı. Belki de yirmidir... Herbie hikayede üç insan tipini eleştiriyor olsa en az... çok konu, çok kişi eder. Müthiş bir eser. Baş yapıt denebilir. Okunmalı! (Çiğdem)

MEB 'in 100 Temel Eser listesinde olan ,#kitap hep ilgimi çekerdi ama okumak kısmet olmamıştı . Nihayet okudum ve merakımı yendim . Her okumanın bir zamanı var dedikleri bu olsa gerek ️ Birbirinden bağımsız 18 hikâyeden oluşan kitap #Anadolu insanı ile ilgili yazılan ilk hikâyeler olma özelliği taşıdığı için çok değerli. Osmanlı'nin yıkılış süreçleri yaklaşmış , yönetimdeki çalkantılı günler memurların düzenine yansımış , yokluk günleri halkın omuzuna tırmanmış , #adalet mekanizmasına güven azalirken ve ahlâkî çöküş ivme yapmış ... Anadolu halkı yorgun ve bitkin ... 1 .Dünya Savaşı'nın yaşandığı ve bittiği yıllarda kaleme alınmış bazı hikâyeler. Yazıldığı yıllar düşünüldüğünde hikayelerdeki kasveti anlamak elbette mümkün ... Ve en çok dikkatimi çeken toplumda yine namus temasının kadınlar üzerinden yürütüldüğü ... Erkeklerin bir şekilde sıyrılıp , görmezden gelindiği metinlerde çok göze çarpıyor. Bu topraklarda yüzyıllardır süregelen bir sancı mevcut ... Oldukça akıcı hikayeler. O çorak toprakların kokusunu alıyor insan okurken ...Derme çatma evlerin , yıkık dökük avlularin, un çuvalı için yapılan pazarlıkların , bacası ağır aksak tüten evlerdeki sancıların ayak izleri sinmiş hikâyelere . Ne zaman bir Anadolu köyüne gitsem o tenha avlulari merak ederdim , özellikle geçmişini . Kitap beni bu anlamda çok etkiledi ... Ben Eski Türk Edebiyatı insanıyım bu aralar çok ihmal etsem de .Kitap bana çok iyi geldi . Tavsiye ederim ... (Sevtap Cüntay)

Memleket Hikâyeleri'ni ilk kez, seneler önce Rize Fındıklı'da, deniz kenarındaki binamızda, küçük dairemizde, sıcak, güneşli, pırıl pırıl bir günde okumuştum. Hemen ardından Gurbet Hikâyeleri'ni okuyarak Refik Halid Karay'ın böylesi güzel üslûbunun raslantı ve tek kitapla sınırlı olmadığını da görme şansım olmuştu. Memleket Hikâyeleri gerçek, hakiki bir başyapıt kesinlikle. Sadece bu topraklardaki edebiyat için değil, bütün dünya edebiyatı için büyük bir güzellik. Üzerine kara kara bulutların çöktüğü güzel topraklarda yaşayanların yaralanmış, acıtan, çürümüş, kendini zevk ve sefaya kaptırmış ya da mazlumluk ve mahsunlukla paralanmış hayatlarından öyle hikâyeler sunuyor ki bize yazarımız, tek tek her bir hikâyesinde bize anlattığı karakterler gerçekten de sayfalara sığmıyor, yapraklardan taşarak yanıbaşımızda canlanıveriyor sanıyoruz. "Şeftali Bahçeleri" hikâyesindeki rengârenk bahçelerin verdiği huzur ve rahatın tamamının yanıltıcı olduğunu okumaya devam ettikçe anlıyoruz. Anadolu'nun her yerinden bize anlatılan insanların her biri bir sonu haber verir gibi; bu bulutlar boşuna değil, bu karanlık boşuna değil, her yere uzanan bu kötü karanlık fırtına çok yakında herşey tepe taklak olacak diye sesleniyor sanki, bir uğursuz seslenişle, sanki gemileri okyanuslarda kayalıklara çağıran, batsınlar diye hülyalı bir sesle onlara seslenen sireneler gibiler, ama herşey daha kötü olacak, daha kötüye gidecek diyor yine de her hikâyede okuduklarımız: istismar ve sömürünün farklı çeşitleri, insana yapılan manevi veya maddi zulümler ya da rehavetin içine kendini bırakmış akarken hayat, birden ölümün kapıyı çalması gibi, ya da senelerce insanlara hizmet etmiş ve artık sadece boynuna bıçağı uzatacak olan kasabın peşinden giden o koca öküz gibi, herşey ve herkes bu yıkılıştan nasibini almayı bekliyor . Ancak Refik Halid Karay gerçekten bir kitabının arkasında ona ithafen yazıldığı gibi bir ressam yazar, bu insan tasvirlerindeki sadeliği ve bu kıvrak, cümbüşlü ve ağıtlı dili ancak ressam olmasıyla açıklayabiliriz zira. Cer Mollası hikâyesinde, ya da Yatık Emine'de, ve diğer bir çok bir hikâyede bize hikâye ettiği bu insanlar, yani toprağımız değil sadece, insanlar da olan memleketimiz, kendi ahlâki çıkmazları ve istismarlarıyla yıpranmış, bir büyük felaketin yanı başında ya da dibinde acıyla kıvranan, kıvranacak olan, bir asır öncesinin mazlum, masum ya da hain, hin insanları büyük bir hayat keşmekeşinin içerisinde yuvarlanarak, yazarın inanılmaz güzellikteki üslûbuyla bir daha ölmemecesine kağıtlara düşüyor ve bir daha kaybolmamak üzere zihinlerimize nakşolunuyorlar. Ve onlara bakarken, bütün bu karanlığın, bir hain sisin, her yanı, her bir mekânı, toprağı ve aklımızı, ruhumuzu lekeleyen bu korkutucu siyahlığın, bu devasa büyüklükteki fırtınanın yeniden yanı başımızda olduğunu bütün bu sarsıntılardan anlamıyor muyuz sanki? Refik Halid Karay bir asır öncesinin hikâyelerinde bize bugünden insanlar da anlatmıyor mu? Eserin böylesine başarılı olmasının sebebi bu mu yoksa? Eserin yüz sene öncesinde, hatta daha fazla zaman önce yazılıp şu an hâlâ etkisini sürdürmesinin sebebi, iyi edebiyat işte; edebiyat, yani has edebiyat, yani okurken izini, etkisini hissetmiyorsak bile, bizimle kalan; kitabın kapağını kapadığımızda üzerimizde, dilimizde, gözümüzde, zihnimizde rengi kalan, tadı kalan ve bir daha bizden gitmeyen, bize katılan ve bizi biz olduran şeylerin arasına katılarak şu dünyadan göçene dek bizimle yaşamaya devam eden o güzel söz, o güzel resim, yüz sene öncesinden dahi uzanıp bize verilen bir sır, güzel anlatılmış bir hikâye. O yüzden, hazır her yeri kar kaplamışken, hazır bembeyaza kesmişken her yer, elimizden geleni de yapabildiysek muhtaca, o zaman okumaya başlayabiliriz Memleket Hikâyeleri'ni; hiç birimiz geç kalmamalıyız bu cümbüşe, hiç birimiz bu edebiyat şaheserinden mahrum kalmamalıyız. İyi okumalar... (CemCBG)

Memleket Hikayeleri PDF indirme linki var mı?

Refik Halid Karay - Memleket Hikayeleri kitabı için internette en çok yapılan aramalardan birisi de Memleket Hikayeleri PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan çoğu kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF'leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Refik Halid Karay Kimdir?

Bolu Mudurnu'dan İstanbul'a göçen Karakayış ailesinden Maliye Başveznedarı Mehmed Halid Bey'in oğlu olarak 15 Mart 1888’de İstanbul’da doğdu. Galatasaray Sultanisi'nde ve Hukuk Mektebi'nde okudu. Maliye Nezareti'nde (Hazine ve Maliye Bakanlığı) memur olarak çalıştı.

II. Meşrutiyet'in ilanından sonra gazetecilik ile uğraşmaya başladı. 1909 yılında girdiği Tercüman-ı Hakikat gazetesinde mütercimlik ve muhabirlik yaptı.

Fecriâtî topluluğuna katıldı ve "Kirpi" imzasıyla mizah dergisi Kalem'e yazılar yazmaya başladı.

Yazıları yüzünden 1913'te önce Sinop'a sürüldü. Daha sonra Çorum, Ankara, ve Bilecik'e gönderildi. İstanbul'a dönünce bir süre Robert Kolej'de Türkçe öğretmenliği yaptı. Posta-Telgraf Umum Müdürlüğü'ne atandı. Bu sırada Hürriyet ve İtilaf Fırkası'na üye oldu, Aydede adlı siyasi mizah dergisini çıkarmaya başladı.

İstiklal Savaşı aleyhine yazdığı yazılardan ötürü vatan hainliğiyle suçlandı, Yüzellilikler listesine alındı. Uzun süre yurt dışında, Beyrut ve Halep'te sürgün yaşadı. Mustafa Kemal Atatürk'e yazdığı şiir ve mektuplarla, Yüzellilikler listesindekilerin affedilmesinde önemli rol oynadı. 16 senelik sürgün hayatının ardından 1938 yılının Temmuz ayında yurda döndü. 1948 yılında, Aydede dergisini tekrar yayımlamaya başladı.

18 Temmuz 1965’te İstanbul’da vefat eden Karay, Zincirlikuyu Mezarlığı'na defnedildi.

Türk Edebiyatındaki Yeri

Refik Halid, Türk edebiyatında ilk defa Anadolu'yu tanıtan eserleri ile ismini duyurmuş, yergi ve mizah türündeki yazıları ile de üne kavuşmuştur. Gözleme dayanan eserlerinde, tasvirler, portreler ve benzetmeler kullanarak sade, akıcı dili ve güçlü tekniği ile 20. yüzyıl romancıları arasında seçkin bir yere sahip olmuştur. İstanbul'u bütün renk ve çizgileriyle yansıtarak Türkçeyi ustalıkla kullanan Refik Halid, Türk edebiyatına birçok eser kazandırmıştır.

Seyit Kemal Karaalioğlu onu şöyle tarif eder: Refik Halit Karay; «Yeni Lisan» akımının tutunmasında önemli payı bulu­nan, konuşma dilini yazılarında büyük bir ustalıkla uygulayan bir yazardır. Hikâyeleriyle romanlarında renkli bir görgü ve gözlem zenginliği göze çarpar. Ro­manlarında, çoğunlukla aile üstünde durur. Hiçbir belli teze bağlanmaksızın, sağlam bir teknikle, başarılı çevre tasvirleri içerisinde nefis bir üslupla olayları anlatır. Ağır fikre, derin çözümlemelere, tezli saplantılara girmeden, «ak rea­lizm» diyebileceğimiz bir görüşle yazardır.

Kaynak: https://tr.wikipedia.org/wiki/Refik_Halit_Karay

Refik Halid Karay Kitapları - Eserleri

• Memleket Hikayeleri
• Gurbet Hikayeleri - Yeraltında Dünya Var
• Gurbet Hikayeleri
• Bugünün Saraylısı
• Sürgün
• Yezidin Kızı
• İstanbul'un Bir Yüzü
• Üç Nesil Üç Hayat
• Anahtar
• Guguklu Saat
• Nilgün
• Kadınlar Tekkesi
• Deli
• Dört Yapraklı Yonca
• 2000 Yılın Sevgilisi
• Karlı Dağdaki Ateş
• Bu Bizim Hayatımız
• Çete
• Sakın Aldanma, İnanma, Kanma
• Ago Paşa`nın Hatıratı
• Kirpinin Dedikleri
• Dişi Örümcek
• Bir Avuç Saçma
• Bir İçim Su
• Tanıdıklarım
• Ay Peşinde
• Yüzen Bahçe
• Ayın On Dördü
• Bir Ömür Boyunca
• Ekmek Elden Su Gölden
• Ağaç ve Ahlak
• Minelbab İlelmihrab
• İki Cisimli Kadın
• Sonuncu Kadeh
• İlk Adım
• Kırk Yıl Evvel Kırk Yıl Sonra Anadolu'da
• Hep İstanbul
• Makyajlı Kadın
• Gurbet Hikayeleri
• Tanrı`ya Şikayet
• Yerini Seven Fidan
• Mutfak Zevkinin Son Günleri
• Türkçenin Tadı ve Ahengi
• Karga Bana Dedi ki: Mizah Yazıları
• Edebiyatı Öldüren Rejim
• Yeraltında Dünya Var
• Taklitten Adete Gündelik Hayat
• Pek İyi Hatırlarım
• Yer Altında Dünya Var
• Gurbet Hikayeleri
• İnsanlık Halleri Huy Arabeskleri
• Bir Denizden Bir Denize
• Ankara
• Elli Yıl Önceki
• Aydede 1922 - 1
• Atatürk’e Eğilen Bir Sürgün
• Sonuncu Kadeh
• Aydede 1948 - 2
• Doğuştan Kadıncıl
• Sulhte Cimri Harpte Müsrif
• Bu Bizim Hayatımız
• Bu Gazeteciler
• Güzel Sanat Suçları
• Cihangir Dalkavuğu Tarih
• Sarıbal
• Aydede 1949 - 3

Refik Halid Karay Alıntıları - Sözleri

• Memur sayısını elbette azaltmalıyız; lakin mevcut memurları lüzumlu işlerde çalıştırmaya daha ziyade ehemmiyet vermeliyiz. (Aydede 1948 - 2)
• O akşam vezicebaşını kulüpte yemeğe davet etmişler di:masa başındaydılar, dört kişi... İki hanım n:Fergün ve anası Ferda, erkek olarak da onun genç kocası İnayetve bir de Süha.. (Kadınlar Tekkesi)
• Ne tuhaf şu dünya! (Bugünün Saraylısı)
• Güzellik ,tabiatın bağışladığı bir ayrıcalıktır. (Çete)
• Üşümeyi, aşağı yukarı hepiniz bilirsiniz: Titremek, içi katılmak, buz kesmek... Hayır, asıl üşümek onlar değildir. Üşümek bir nevi yanmaktır. Hiç bir uzvumu duymuyordum, ne ellerimi, ne ayaklarımı... Bedenim kalmamıştı, yoktu, Yalnız içimi hissediyordum ve içimde yanarak tükenen bir yerimi! Bu, galiba, yüreğimdi. Benliğim yanan bir kalpten ibaret kalmıştı; kar içinde tutuşmuş bir kalbin tek başına depreştiğini biliyordum, o kadar.. (Yer Altında Dünya Var)
• Aldanmaktan daha büyük teselli vardır: Unutmak! (Pek İyi Hatırlarım)
• Bütçe komisyonu sadece eski arkadaşlarının bugün ne vazifede bulunduklarını araştırsa başka hiçbir tahkika lüzum kalmadan ilgası lâzım fuzulî memuriyetler kendiliğinden anlaşılır. Himaye edilemez hale gelenleri kendi akıbetlerine veya şahsî teşebbüslerine bırakmak daha iyidir. Zaten böyle küçük himayelerle onların ne minnettarlığı kazanılır, ne alâkaları devam ettirilir. Daima eski parlak günlerin hasretini çekerler ve sinsi birer muhalif kesilirler. (Aydede 1949 - 3)
• "Bir kızım var, gelen öper, giden öper," bu hoş olanlardan bir tanesidir; bilmiyorsanız ve merak ediyorsanız söyleyeyim: Bardak. (İlk Adım)
• ...bıçkıdan geçen bir çam tahtasının ıtırı, o sıcak, mahrem ve kuvvet arttırıcı esans niçin nadide pa­fönler arasında satılamaz diye şaşarım! (Makyajlı Kadın)
• Siz ıstırap kuşlarının başınız üzerinde uçmalarına mani olamazsınız ama, saçlarınızın arasına yuva yapmasını önleyebilirsiniz. (Karlı Dağdaki Ateş)
• Aşk hatırlamalarla yaşar, unutmalarla ölür. (Nilgün)
• " Ben romantik eserleri daima sevdim. Hayali esirleştiren, saf heyecanlar verip melankolik düşüncelere sevk eden romanları.." (Çete)
• Bedenim kalmamıştı, yoktu. Yalnız içimi duyuyordum ve içimde yanarak tükenen bir yerimi! Bu, sanırım yüreğimdi. (Gurbet Hikayeleri)
• " İçmişim içtiğimin farkında değilim... Yemişim, ama ne ? Gezmişim, acaba nerede? Konuşmuşum, neye dair? Bu dört günden aklıma bir güzel söz, bir çift latif göz, bir dakika huzur, bir lahza zevk kalmamış! Buna mı yaşamak diyoruz? Yarın da mı bu böyle? Bu mu hayat? Yazık bize ! " (Aydede 1922 - 1)
• Yeni nesil mesela süpürge tohumundan ekmek yemedi; biz yedik. Yine onlar İspanyol nezlesinden bazı evlerin büsbütün kapandığını ve sıra sıra yangınlarla İstanbul semtinin dörtte ikiye, eski Ankara'nın dörtte bire indiğini bilmezler. (Bir Ömür Boyunca)
• Aman Yarabbi! Tebessüm ne büyük kuvvetmiş. (Nilgün)
• Rabbim her lisanı böyle uydurmalıklardan muhafaza buyursun. (Türkçenin Tadı ve Ahengi)
• Hasis, paraya kıymet veren adamdır; cimri paraya tapan; pinti para için her zillete katlanan; nekes, başkasına parayı yakıştıramıyan; tamahkâr bire beş yüz kâr elde etmek maksadını güdüp neticede zarara uğrıyan... Hasis, mesela kunduralarını kendi aldığı Amerikan mamulâtiyle evinde boyar veya boyatır; cimri son haddine varıncaya kadar bir bezle eski boyasını tazelemiye çabalar; pinti bu işe hiç yanaşmaz; nekes, ara sıra boyatır, çokça boyatanlara öfkelenir; tamahkâr, pazarlık ederek bir köşebaşı lostracısına kontrolü altında boyatır, fakat boyanın âdi cinsten olduğunu hesaba katmadığı cihetle derinin çatlaması yüzünden zarara girer! (İnsanlık Halleri Huy Arabeskleri)
• Hayhuy-ı ehl-i dünya bitmeden dünya biter Dünya bitecek bu işler bitmeyecek, galiba! (Aydede 1948 - 2)
• Tek taraflı aşk, tek kürekli kayık gibidir; bulunduğun yerde dönüp durursun, engine açılamazsın. (Bugünün Saraylısı)