Harita Metod Defteri - Murathan Mungan Kitap özeti, konusu ve incelemesi

Harita Metod Defteri kimin eseri? Harita Metod Defteri kitabının yazarı kimdir? Harita Metod Defteri konusu ve anafikri nedir? Harita Metod Defteri kitabı ne anlatıyor? Harita Metod Defteri kitabının yazarı Murathan Mungan kimdir? İşte Harita Metod Defteri kitabı özeti, sözleri, yorumları ve incelemesi...

Kitap Künyesi

Yazar: Murathan Mungan

Yayın Evi: Metis Yayıncılık

İSBN: 9786053160212

Sayfa Sayısı: 424

Harita Metod Defteri Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Geçmişi yalnızca ondan bir şey inşa edecekseniz anmalısınız," demiş eski ustalardan biri. Ben kendi payıma geçmişimden bunu yapmaya çalıştığımı söyleyebilirim. Ömrünün yıllarla ölçülen süresi "kaç ortalı" olursa olsun, yaşamı boyunca kendine çizdiği yol haritasını izleyerek bıkmadan usanmadan ders çalışan, elinden kolundan, kucağından defter, kitap, kalem eksik olmayan "bir çocuğun" anılarını yazdığı kitaba Harita Metod Defteri adının yakışacağını düşündüm. Umarım okunması, yaşanmasından daha güzel bir hayatın kitabı olmuştur.

-Murathan Mungan-

(Tanıtım Bülteninden)

Harita Metod Defteri Alıntıları - Sözleri

• “ Hangi çeşidi olursa olsun ayrılığın adımlarının ruhta bıraktığı ayak izlerinin nereye kadar gittiğini kim bilebilir? “
• “Kim bilir belki de, babaları biraz daha sevsin diye çocuklar ellerini ateşe uzatmayı erken öğreniyorlardır.”
• “Geçmişin ne kadarını anlatırsak kurtulabiliriz ondan, bilmiyorum..”
• “ Vicdanı yalnızca kendinden olanlara sızlayanlara, merhameti yalnızca kendisine benzeyenlere duyanların insanlığına hep kuşkuyla baktım..”
• “Yaptığımız hata kişiliğimizi lekelemez, asıl kişiliğimiz, bunun hata olduğunun farkına varmamızı sağlayan yanımızdır çünkü..”
• Anladığım kadarıyla dünya annemi çok incitmişti.
• "Küçük şeyleri unutamayanlar, en geri hatıraları da unutamayanlardır. Hafızalarının bu bahtsız kuvveti karşısında hiçbir memleket, hiçbir vatan tutamadan her yeri, her şeyi severek öleceklerdir."
• Yazmak dediğin yeniden kağıt üstünde yapıştırmak zamanın yaşamımızdan ve hafızamızdan kesip biçtiklerini, kırıp döktüklerini... Ne de olsa solgunlaşan anılar, uçucu imgeler en çok şiirde bulur karşılıklarını; anlamadan sevdiğimiz, kendini sezdirmeden ruhumuza dokunmayı başaran şiirleri bir düşünün! Okuduğunuz dizelerle ruhunuzda nedensiz ürperen şey, çoğu kez çocukluğunuzdur. Albümümüzde fotoğrafı, aklımızda hatırası olmayan nice ânın imgesi belleğimizin kuytusunda, ücrasında saklıdır. Şiir bulur çıkarır onları. Bu yüzden düzyazının hatırladıklarıyla, şiirin hatırladıkları farklıdır.
• Pek çok şeyin konuşulabildiği aile ortamında kendimi içinde kilitli bulduğum bir sırla büyüdüm. Sır yarasıyla. Sırrın insanı ebeveynlerine üveyleştirdiği erken bir yarayla... Dolayısıyla çocuklukta aynı acıları çekmiş olamayız.
• Anneniz babanız hayattayken yaşınız kaç olursa olsun, birinin çocuğusunuzdur hep. Ancak onlar öldüğünde, varoluşunuzun köklerinin dünya toprağından söküldüğünü hissedersiniz. Ancak o zaman artık çocuk değilsinizdir.
• İnatçı yapımla, küsme gücüm yaşamda pek çok konuda kendimi çelmelememe neden olmuştur, bilirim. Zihnimde, her şeyi -bana göre olması gereken- zamana işaretleyen katı kuralları olan bir düzenek işliyor sanki; kendime zarar verme pahasına da olsa, yerinde ve zamanında gerçekleşmeyen şeyleri sonrasında da bir kenara kaldırıp vazgeçiyorum sanırım.
• Üç aşağı beş yukarı her aile sırlar ve yalanlarla doludur. Hatta bazı "koyu aile sırları" çocukları zamanla birer uyurgezere dönüştürür; onlar kapatıldıkları dünyada görmemek, duymamak, anlamamak için yaşarlar. Sahte bir dengeyi korumak uğruna çoğu kişi farkında bile olmadığı gizli bir sözleşme yapmıştır kendisiyle.
• Ben, arabada unutulandım. Ben, yangında ilk kurtarılacak değildim.
• Çok incindiğim durumlarda damarlarımda kan değil, inat akar.
• Yarınlar hep güzel olacak diye düşündük, inandık, ümit ettik. Öyle olmadı. Bizim yarınlarımız düşündüğümüz gibi olmadı.

Harita Metod Defteri İncelemesi - Şahsi Yorumlar

Okunması yaşanmasından daha güzel bir hayat yazmak diyerek başladığı bu eserinde yazar, kendi çocukluk dönemini anlatırken, aynı zamanda canlı tasvirleriyle Mardin’i tanımlarken kendinizi o sokaklarda dolaşıyor gibi hissetmenizi sağlıyor. Yazar ile daha önce tanışanlar için akıcı, ilk defa tanışanlar için yavaş ilerleyen bir kitap olabilir. Her ne kadar yazar çocukluk dönemini anlatmasına rağmen sık sık siyasal düşüncelerine de yer veriyor kitabında. Sözde Ermeni soykırımı için özellikle altını çizerek Ermeni soykırımı var diyerek bunlarla örnekler vermesi, o dönemlerde Ermeniler tarafından zulüme uğratılan ve katledilen yöre insanını düşünmemiş olması kitap için belirtilmesi gerekenler arasında olduğunu düşünüyorum. Herkese iyi okurlar.. (A.Topcu)

Çok özlediğim, varlığından şüphe duyduğum bir insanla tanıştım bu kitabı okuduğumda. Günümüzde değerini kaybetmiş, yok olmaya yüz tutmuş duyguların hâlâ var olduğunu görmek beni inanılmaz mutlu etti. Duyarlılık, mahcubiyet, suçluluk duymak, başkası adına utanmak,... Yazar travmalarla dolu çocukluğunu öyle anlatmış ki sanki birlikte bir geziye çıkmışız, bazen gidip görerek gezerek, bazen bir sinema perdesine yansıtarak anlattı bana tüm dünyasını. En etkileyici olan da bu kadar yoğun ve derin olan hayatını ajitasyondan uzak, duygusallığa sığınıp dram dram anlatmak yerine herkesi ve kendini azad edip gerçekçi, olduğu gibi, açık yüreklilikle anlatması olmuş. Kitaba deger katan bir başka husus ise tarihsel olaylara da yer vermiş olmasıydı. 60larin Türkiyesi, Osmanli-Ermeni sorunları, siyasetin çıkarları,... Çocukluğumu, insanlığın özlediğim halini, içtenliği buldum bu kitapta. Bu kadar geç kaldiğim için üzgünüm sadece. Keyifli okumalar... (Gönül.m)

bir çocuğun anıları: Murathan Mungan'ın çocukluk yıllarını, yaşadığı olayları, çocukluk yıllarındaki doğup büyüdüğü Mardin'i anlattığı kitabı. Kitabın "Niyet" başlıklı ilk bölümünde "Bütünüyle özyaşamöyküsel malzemeyle çatılmış olan Paranın Cinleri gibi, Harita Metod Defteri de, içinde yaşanmış bazı olayların, anların bende bıraktığı izlerin, izlenimlerin yer aldığı, hafızamın gerçeklere sadakatine yaslanan, tamamı anılardan oluşan bir anlatı kitabıdır."diyor Murathan Mungan. Açıkçası Murathan Mungan'ın çocukluğunu, ailesini, gençliğini merak edişim değildi kitabı okumak istememdeki amaç. Ülkemizin o yıllardaki durumu,kendi çocukluğumdan bulacağım izler, ortak duygular, "ya evet ben de öyle yapmıştım", "bizim ailemiz de de böyle yapılıyordu" dediğim anıları bulmaktı amacım. Nitekim de öyle oldu. Çocukluğuma dair unuttuğum çok şeyi Mungan sayesinde hatırlama imkanım oldu.Bir de o yılların Mardin'ini tanıma, örf, gelenek ve yaşam tarzlarını öğrenme imkanım bu kitap sayesinde oldu.İnsanın kendisini yazması zordur.Geçmişe dönük birikimler ve notlar yoksa hatırlamak da imkansızlaşır. Murathan Mungan bunu güzel başarmış. Ayrıntılarıyla geçmiş yılları bize dün gibi aktarmış. Kendisinin de belirttiği gibi "..bu kitabın harcı, malzemesi doğrudan insanın kendi yaşamıdır. Hayat yaşarken olduğu gibi yazarken de bir zamanlama işidir."Eline sağlık diyorum. (Ahmet Bey)

Kitabın Yazarı Murathan Mungan Kimdir?

Murathan Mungan, 21 Nisan 1955'te İstanbul'da doğdu.

Çocukluğu ve ilk gençlik yılları, memleketi olan Mardin'de geçti. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Tiyatro Bölümü'nü bitirdi. Aynı bölümde master'ını tamamladı.

Ankara'da Devlet Tiyatroları'nda ve Istanbul'da Şehir Tiyatroları'nda 'Dramaturg' olarak çalıştı. 1987'de günlük gazete olarak yayımlanan Söz gazetesinde,'Kültür-Sanat Sayfası' editörlüğü yaptı.

1988'ten beri serbest yazar olarak çalışmakta ve halen Istanbul'da yaşamaktadır.

1991'de Remzi Kitabevi'ne 'Çilek' amblemli kırk kitaplık özel bir koleksiyon dizisi hazırlayarak bu diziyi yönetti.

Mungan, çeşitli dergi ve gazetelerde şiirler, öyküler, metinler, deneme, eleştiri ve incelemeler yayımlayarak adını duyurdu.

İlk kitabı 1980'de yayımlandı. Aynı zamanda ilk oyunuydu bu:Mahmud ile Yezida.

Şehir Tiyatroları'nda çalışırken, 'Gençlik Günleri' adını verdiği daha sonra her yıl tekrarlanacak olan kapsamlı bir şenliğin yöneticiliğini yaptı; programlar sundu, yönetti.

Murathan Mungan'ın sahnelenen ilk oyunu, Orhan Veli'nin şiirlerinden kurgulayarak oyunlaştırdığı Bir Garip Orhan Veli'dir. İlk kez 1981'de sahnelenen bu oyun, yirmi küsur yıl boyunca sahnelendi ve 1993'te kitap olarak basıldı.

Yazarın Mezopotamya Üçlemesi adını verdiği ve üç oyundan oluşan üçlemesinin ilk oyunu Mahmud ile Yezida yurtiçinde ve yurtdışında birçok topluluk tarafından sahnelendikten sonra, profesyonel olarak ilk kez 1993'te Ankara Devlet Tiyatroları tarafından oynandı. Üçlemenin ikinci halkası olan Taziye ise, ilk olarak 1984'te Ankara Sanat Tiyatrosu tarafından sahnelenmiştir. 1992'de, halkanın üçüncü oyunu olan Geyikler Lanetler' in tamamlanmasıyla birlikte, Metis Yayınları, üçlemeyi oluşturan bu oyunları, üç ayrı kitap olarak aynı anda yayımlamıştır. 1994'te bu üç oyun bir yıl boyunca Devlet Tiyatroları tarihinde ilk kez olmak üzere arka arkaya Antalya Devlet Tiyatroları tarafından sahnelenmiş, gene aynı yıl Istanbul Uluslararası Tiyatro Festivali'nde, üç oyun ardı ardına tam 'on bir saat süren bir gösteri' olarak iki kez tekrarlanmıştır. 1999 yılında Ankara Devlet Tiyatroları yapımı Geyikler Lanetler, aynı yıl Berlin'de, uluslararası bir tiyatro şenliği olan 'Theater der Welt'e çağrılmış ve Schaubühne'de gösterilmiştir. Aynı oyun 2003 yılında Yunanistan'da Selanik Devlet Tiyatrosu'nda sahnelenmiştir.

Geyikler Lanetler oyununa kaynaklık eden yazarın Cenk Hikayelerikitabındaki 'Kasım ile Nasır' adlı öyküsü, 1994'te İtalya'da 'La Mamma Umbria'da sahnelenmiştir. Aynı öykü 2004'te farklı bir yorumla Diyarbakır Sanat Merkezi tarafından sahnelenmiştir. Gene aynı kitapta yer alan 'Şahmeran'ın Bacakları' adlı uzun hikayesi, çeşitli topluluklar tarafından sahneye uyarlanmıştır.

Yazarın Lal Masallar adlı öykü kitabındaki 'Muradhan ile Selvihan ya da Bir Billur Köşk Masalı' adlı öyküsü, 1987'de, ilkin Fransa'da, Lulu Menase yönetiminde Théater Des Arts de Cergy-Pontoıse'da, ardından Nurhan Karadağ yönetiminde Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Tiyatro Bölümü Sahnesi'nde sahnelenmiştir. Aynı öykü, Amerika'da Penguen Books'un 'Dünya Hikayeleri Antolojisi'ne seçilmiştir. Bosna-Hersek'te yayımlanan Türk öykücülerini içeren bir seçkideyse bu öykünün Boşnakça çevirisi yer almıştır.

Yazarın gene Cenk Hikayeleri kitabında yer alan'Binali ile Temir' adlı bir diğer öyküsü, 1991'de Ankara Deneme Sahnesi tarafından, 1999'da ise Adana Tiyatro Atölyesi tarafından sahnelenmiştir.

2000'de yazarın bir öyküsü daha sahneye aktarılmış, bu kez de Beşinci Sokak Tiyatrosu, 'Dumrul ile Azrail'i, İstanbul Festivali'nden sonra, dünyanın önemli tiyatro festivallerinde, Avusturya, Almanya ve Tunus'un yanı sıra Hollanda'nın çeşitli kentlerinde sahnelemiştir.

2003 yılında Kopenhag'daki 'Bette Nansen Theater'da, yazarın 'Sayfadaki Gibi'adlı kısa oyunu, bazı Doğulu yazarları bir araya getiren ortak bir proje olan 'Bin Bir Gece' içinde yer almış, aynı oyun 2005 yılında İngiltere'de '1001 Nights now' adıyla Nottingham Playhouse'da sahnelemiştir.

Murathan Mungan 1989'da, İngiliz yazar Nell Dunn'ın 'Steamin' adlı oyununu 'Kadınlar Hamamı' sahneye koymuştur.

Mungan'ın döneminde Ankara İl Radyosu'nca seslendirilen iki tane de radyo oyunu vardır: Dört Kişilik Bahçe ve Öümburnu.

Mungan bir tanesi filme alınan üç tane de film senaryosu yazmıştır. 1984'te Atıf Yılmaz tarafından filme alınan Dağınık Yatak'ın yanı sıra Dört Kişilik Bahçe ve Başkasının Hayatı adlı iki senaryosu daha vardır. Bu üç senaryo 1997'de üç ayrı kitap olarak aynı anda yayımlanmıştır.

Gazete ve dergilerde İlk yazıları 1975'de yayımlanan Mungan, yirmi yıllık yazı serüveninin çeşitli ürünlerinden yaptığı bir derlemeyi kırkıncı yaşı nedeniyle Murathan'95 adlı bir kitapta toplamıştır.

Bu kitapla birlikte başlayan özel toplama kitapları, şiirlerinden kendinin yaptığı özel bir seçmeyi içeren numaralanmış tek baskı olarak yayımlanmış Doğduğum Yüzyıla Veda ile sürmüş, bunu,13+1'de şiirlerini, 7 mühür'de kimi öykülerini bir kutu içinde bir araya getirdiği toplamlar ve Türk şiirinde şimdiden bir 'kült kitap' olmuş olan Yaz Geçer'in onuncu yılı nedeniyle yapılan büyük boy özel baskı izlemiştir. Ellinci yaşı için hazırladığı ve yalnızca 2005'te yayımlanıp baskısı bir kez daha tekrarlanmayacak Elli Parça kitabı da bu özel kitaplardandır.

Beş bölümden oluşan ve her bölümü ayrı bir yazar tarafından kaleme alınan bir Bülent Erkmen projesi olarak 2004'te yayımlanan 5 peşe romanında da yer almıştır.

Murathan Mungan, bu arada yabancı yazarların öykülerinden ve yazılarından oluşan çeşitli seçkiler yayımlamayı sürdürmektedir. İlk öykü seçkisi Ressamın Sözleşmesi'ni, daha sonra Çocuklar ve Büyükleri, Yazıhane, Yabancı Hayvanlar, Erkeklerin Hikayeleri ve Kadınlığın 21 Hikayesi adlı öykü ve yazı seçkileri izlemiştir.

Bütünüyle özyaşamöyküsel bir malzemeden yola çıkan ilk anlatı kitabı Paranın Cinleri'ni 1997'de yayımlamıştır.

Şiir ve öykü arası bir dil ve kıvam tutturduğu yazınsal metinlerini bir araya topladığı Metinler Kitabı ise, 1998'de yayımlanmıştır.

Mungan'ın kimi şiirlerinin Kürtçeye çevirisinden yapılan bir toplam Li Rojhilate Dile Min (Kalbimin Doğusunda) adıyla 1996'da yayımlanmıştır.

Mungan, bugüne değin çoğu 'Yeni Türkü' topluluğu tarafından seslendirilmiş olan şarkı sözleri yazmıştır. Yazdığı şarkıların Türkiye'nin önemli şarkıcıları, toplulukları tarafından yeniden seslendirilmesiyle oluşan ve 'tribute' sayılabilecek Söz vermiş şarkılar adlı 'cover' albümü 2004'te yayınlanmıştır.

2006'da bugüne dek yazdığı tüm şarkı sözlerini gene aynı ad altında bir araya getirerek kitaplaştırmıştır.

Yazıları, şiirleri ve kimi kitapları bugüne değin İngilizce, Almanca, Fransızca, İtalyanca, İsveççe, Norveççe, Yunanca, Fince, Boşnakça, Bulgarca, Farsça, Kürtçe ve Hollanda diline çevrilerek çeşitli dergi, gazete ve antolojilerde yayımlanmıştır.

Murathan Mungan, 1985'ten bu yana İstanbul'da yaşamaktadır.

İlk kitapları farklı yayınevleri tarafından yayımlandıktan sonra, 1986'da Remzi Kitabevi'ne, 1992'de de Metis Yayınları'na geçmiştir. Halen aynı yayınevindedir.

Murathan Mungan Kitapları - Eserleri

• Aşkın Cep Defteri
• 227 Sayfa
• Bazı Yazlar Uzaktan Geçer
• Başkasının Hayatı
• Yüksek Topuklar
• Üç Aynalı Kırk Oda

• Paranın Cinleri
• Kaf Dağının Önü
• Kadından Kentler
• Yaz Geçer
• Şairin Romanı
• Mahmud ile Yezida
• Lal Masallar

• Kırk Oda
• Bir Garip Orhan Veli
• Tuğla
• Meskalin 60 Draje
• Kibrit Çöpleri
• Erkekler İçin Divan
• Elli Parça

• Çador
• Eldivenler, Hikâyeler
• Mırıldandıklarım
• Geyikler Lanetler
• Cenk Hikayeleri
• Eski 45'likler
• 189 Sayfa

• Mutfak
• Doğu Sarayı
• Doğduğum Yüzyıla Veda
• Yedi Kapılı Kırk Oda
• İskambil Destesi
• Kullanılmış Biletler
• Başkalarının Gecesi

• Dağ
• Stüdyo Kayıtları
• Dağınık Yatak
• Dört Kişilik Bahçe
• Metal
• Oda, Poster ve Şeylerin Kederi
• Son İstanbul

• Timsah Sokak Şiirleri
• Mezopotamya Üçlemesi
• Kum Saati
• Omayra
• Yazıhane
• Eteğimdeki Taşlar
• Soğuk Büfe

• Güne Söylediklerim
• Gelecek
• Harita Metod Defteri
• Metinler Kitabı
• Söz Vermiş Şarkılar
• Yaz Sinemaları
• Balgifa Mar - Yılan Yastığı

• Mürekkep Balığı
• Solak Defterler
• Bir Kutu Daha
• Hayat Atölyesi
• İkinci Hayvan
• Oyunlar, İntiharlar, Şarkılar
• Küre

• Sahtiyan
• Taziye
• Kağıt Taş Kumaş
• Aşk İçin Ne Yazdıysam
• Dokuz Anahtarlı Kırk Oda
• Li Rojhilatê Dilê Min - Kalbimin Doğusunda
• 7 Mühür

• Şahmeran'ın Bacakları
• Ulak ile Sadrazam
• Makas
• Kağıttan Kaplanlar Masalı
• Aynalı Pastane
• Kapan Metin
• Dumrul ile Azrail

• Osmanlı'ya Dair Hikayat
• Murathan'95
• Çağ Geçitleri
• Hamamname
• Aile Albümü
• Ressamın Sözleşmesi
• Kum Saati

• Devam Ağacı
• Erkekler Yalnızlıklar

Murathan Mungan Alıntıları - Sözleri

• ben çoktan geldim, o varmış mıdır? (Bazı Yazlar Uzaktan Geçer)
• İnsan dediğin kainatın her söylediğinin pek azını duyar, birazını sezer, sezdiğininse çoğunu anlamaz. Alıp da o sözü dünyadaki yerine koyamaz. (Hamamname)
• ve son bir uyarı sana: Ait olmadığın her iki dünyadan da Bir sentez yapmaya kalkma makas değiştirmez son trenler (Metal)
• Kalbi katildir bazılarının Kimseyi öldürmeseler de... (Solak Defterler)
• Güzellik, başlı başına bir faşizmdi; Dünyanın en adaletsiz dağıtılan şeylerinden biriydi. (Murathan'95)
• Durup Baktığında Azalmış zaman demlenmiş kıymet Günde kimi gördün, elde neyi sevdin Ne kaldı sende, neye geçit verdin (Çağ Geçitleri)

• "Kentlerde,kasabalarda,her yerde,yazarlar yalnız kişilerdir.Her yerde ve her zaman,öyle olmuşlardır." (Yazıhane)
• “Yitirerek kazanırsın. Kazanmanın başka yolu yoktur.” (Makas)
• Dünya bir kaybetme yeridir. Her birinin zamanı diğerinin elinde tükenmiştir. (Dokuz Anahtarlı Kırk Oda)
• Sanki yaşamım durmuş, ancak anımsadıklarımla yaşamamı sürdürebiliyordum. Parçalanmış bir dünya karşısında yüreğimin duyduğu korkuları hiçbir yere sığdıramıyordum. Hiç kimseye anlatamıyordum. Nesnelerin büyütülmüş dünyasında yaşıyordum. (Kırk Oda)
• ben ne zaman yalnız kaldım, bilmiyorum her zaman yalnızdım, bunu biliyorum (Timsah Sokak Şiirleri)
• kimsenin kimsesi yok ki herkesin elmasında kendi diş izleri... (Oda, Poster ve Şeylerin Kederi)
• "İnsan bilmediği şeye el uzatmamalı, el uzatıyorsa bilmeyi göze almalı, bilmeyi göze almak zordur İlyas." (Şahmeran'ın Bacakları)

• Konuşamıyordum, hiç kimseyle konuşmamıştım. Hiçbir şeyimi, hiç kimseyle... (Son İstanbul)
• yaşarken ve yazarken yarım kalmış şiirler yarım kaldılar (Mırıldandıklarım)
• "Ben,mimarlığın gündelik hayatın içinde bir güzellik değeri olarak, bizi ağlatacak kadar hayatımıza sızmasını istiyorum. Sonuçta, hepimiz evlerden çocukluğumuzu geri isteriz." (Soğuk Büfe)
• "Hafızayı diri tutan adalettir. " (Hayat Atölyesi)
• "Gelecek", ümidimiz, sanımız olabilir, ama gerçeğimiz olamaz. (Küre)
• her ülkenin anaları vardır. bunlar ki esirgeyendir, koruyandır. dağlardır. mardin kal'asının alnına düşen leke, -dağlardan izinsiz, nurdan murakıp- güneşten hükümsüz dört kanadını salıp dört yöne ve arsız dönüp duran dev bir çelik aygıt bakıp utancından ışımayan geceye kini usul bir mayın gibi bırakıp çekilirse, yanlıştır hüzün. yanlıştır yas. (Balgifa Mar - Yılan Yastığı)
• Hayat, bazılarına mutsuz olmakla, duygusuz olmak arasında bir tercih hakkı tanır, daha fazlasını değil. (Yüksek Topuklar)