Gezintiler - Can Yücel Kitap özeti, konusu ve incelemesi

Gezintiler kimin eseri? Gezintiler kitabının yazarı kimdir? Gezintiler konusu ve anafikri nedir? Gezintiler kitabı ne anlatıyor? Gezintiler kitabının yazarı Can Yücel kimdir? İşte Gezintiler kitabı özeti, sözleri, yorumları ve incelemesi...

Kitap Künyesi

Yazar: Can Yücel

Yayın Evi: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları

İSBN: 9786052952924

Sayfa Sayısı: 104

Gezintiler Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Elektrikleri söndürüp söndürüp yak geceleri

Elinde bir idare lambası kalıncaya dek

Ki püff diyesin bütün sabahlara

Gezintiler Alıntıları - Sözleri

• “Hiç bıkmazdım, ben ki kendimden usanmışım”
• İçkiyi cıgarayı kesemiyorum Durum bombok
• “Sazımın tellerinde geziniyorum dünyayı Düzen tutmuyor”
• “Zaten nedir anlamak denen şey Karanlık bir gökyüzünü Bölük bölük bulutlarından başka”
• Ruhum sıkılıyor.
• “Artık ölmek istiyorum ya Kafam durmuyor ki hiç”
• Ördek çükü gibi bişey bu hayat Tuhaflığı ölümden geliyor Daha doğrusu doğmaktan
• Şiir Dünyaya gelmiş en iyi haberdir
• “Bir insan görünce insan oluyorum Bir ağaç görünce ağaç Bir çocuk görünce çocuk Bir kadın görünce erkek Bir faşist görünce kahroluyar kahrediyorum insanlığın en amansız lüveri Şiirle”
• Ruhum sıkılıyor
• “Ben yakmasam cıgarayı Sen yakmasan o yakmasa Yandı gitti tütün ekicileri tarlalarda”
• Ne memleket be! Doların kaç?
• “Şiir kokoreç kokusudur Nazım usulü mangaldan Yarı kızarmış çeyrek ekmeğin içine döşersin Dize dize dizip Üstüne de bol kekik”
• Oysa elimizle dikip sulayıp bitirdiğimiz O fidanlarcasına ölüm Hem içimizdedir hem de dünyalar kadar Irak
• “… Sen de hareket saatini bekliyorsun Şiir yazarak ve harcayarak herkesi ve kendini…”

Gezintiler İncelemesi - Şahsi Yorumlar

Can Yücel… Öve öve kimsenin bitiremediği Can Yücel… Neyini abartmışlar, neyini sevmişler ben pek anlayamadım. 4-5 güzel söz tamam ama 100 sayfaya yazık. Bomboş hiçbir anlamı olmayan şiirlerle doluydu. Şiir de demek istemiyorum esasen. Ne okudum sahiden? Yazım yanlışı tonla var, bilmeyerek de değil gayet farkında olunarak yazılmış bunlar. Neden? Sayfaları çekip atabilsem keşke buraya çoğu boş. Sıkıştırın bütün şiirleri arka arkaya işte, sayfa sayısını neden artıyorsunuz? Sevdiğim dizeler ve sözler olsa da onun dışında yazık günah basılan kağıda diye düşünerek okuduğum bir şiir kitabı oldu benim için. Öneremiyorum maalesef. (Rabia)

Ne yaparsam yapayım olmadı sevemedim Can Yücel şiirlerini. O kadar az şiiri işledi ki bir elin parmaklarını geçmez. Sakın demeyin ki şunu oku bunu oku diye. Çok şair ve kitaplarını okudum. 1000e yakın kitap vardır belki. Bu kitaplardan anladığım en güzel şey türk şiirinin bittiğidir. O kadar kötü şiirler var ki şiir diye yutturulan. Bir şiir kitabında bir kaç tane güzel söz varsa o kitap güzel değildir. Bir şiirin bir mısrasının güzel olması da o şiiri güzel kılmaz. Okuduğum saatlere acıyorum maalesef. Çok az güzel şiir kitabı buldum ve çok az kitapta beni etkileyen şiirlere rastladım. Amatör de okudum profesyonel de, divan da okudum halk şairleri de. Eski halk şairleri daha çok etkiledi beni. Şimdiki şairler onların yanından bile geçemez bunu anladım. Bir şair şiirlerinde küfür kullanıyorsa bu onu asi de yapmaz cesur da yapmaz. Onu iyi şair de yapmaz. İnançlara saygısızlık gösteriyorsa da aynı şey geçerli. Siyasete girip de ona buna sövmek de iyi şair yapmaz. Şair kelimeleri öyle bir kullanmalı ki saygı çerçevesinde istediğine haddini bildirmeli. Kızgınlığını nefretini küfürle hakaretle dini inançlara saldırıyla gerçekleştirmemeli. Ayrıca Türkçemizi güzel kullanalım diyoruz çoğumuz. Lakin Can Yücel'İn çok fazla kelimeyi bilinçlice yanlış yazdığını gördüm. tiren, meyane gibi. ayrıca normal kelimeleri ' işaretiyle ayırıyor. Kimse bana onun tarzı demesin. Tüm tepkilere de hazırım. Gerçi yorum bile gelmeyecek ya neyse. (Emre Şeyda)

Türk edebiyatının eşsiz çok harika şairi can yücelin gezintiler isimli şiir kitabı 96 saydan oluşuyor Can Yücel Geztinler sazımın tellerinde geziyorum dünyayı düzen tutmuyor Özlem Ellerim uzanıyor sanki baharda dalla gözlerim acılıyor baharda badem akılım koşuyor koşuyor güneşe doğru ayçiçekleri içinden Dayçaya (Murat Tosun)

Kitabın Yazarı Can Yücel Kimdir?

Kullandığı kaba ama samimi dil ile Türk şiirinde farklı bir tarz yaratmıştır. Can Yücel, 1926'da İstanbul'da doğdu. Millî Eğitim Eski Bakanı Hasan Ali Yücel’in oğludur.

Ankara ve Cambridge üniversitelerinde Latince ve Yunanca okudu. Çeşitli elçiliklerde çevirmenlik, Londra’da BBC’nin Türkçe bölümünde spikerlik yaptı. Askerliğini Kore’de yaptı. 1958’de Türkiye’ye döndükten sonra bir süre Bodrum ve Marmaris'te turist rehberi olarak çalıştı. Ardından bağımsız çevirmen ve şair olarak yaşamını İstanbul’da sürdürdü.

1956 yılında Güler Yücel ile evlendi. Bu evlilikten iki kızı (Güzel ve Su) ve bir oğlu (Hasan) oldu. Son yıllarında Eski Datça’ya yerleşti ve her hafta Leman, her ay Öküz dergilerinde yazıları ve şiirleri yayımlandı. Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel`e hakaretten yargılanan Yücel, 18 Nisan seçimlerinde Özgürlük ve Dayanışma Partisi`nin İzmir 1. sıra milletvekili adayı oldu. 12 Ağustos 1999 gecesi ölen şair, çok sevdiği günebakan çiçekleriyle uğurlanarak Datça'ya gömüldü.

Can Yücel, 1945-1965 yılları arasında `Yenilikler`, `Beraber`, `Seçilmiş Hikayeler`, `Dost`, `Sosyal Adalet`, `Şiir Sanatı`, `Dönem`,`Ant`, `İmece` ve `Papirüs` adlı dergilerde yazdı. Daha sonraları `Yeni Dergi`, ‘Birikim`, `Sanat Emeği`, `Yazko Edebiyat` ve `Yeni Düşün` dergilerinde yayımladığı şiir, yazı ve çeviri şiirleri ile tanınan Yücel, 1965`ten sonra siyasal konularda da ürün verdi. 12 Mart 1971 döneminde Che Guevara ve Mao'dan çeviriler yaptığı gerekçesiyle 15 yıl hapse mahkûm oldu. 1974’de çıkarılan genel afla dışarı çıktı. Dışarı çıkışının ardından hapiste yazdığı "Bir Siyasinin Şiirleri" adlı kitabını yayımladı. 12 Eylül 1980 sonrasında müstehcen olduğu iddiasıyla "Rengahenk" adlı kitabı toplatıldı.

1962'de İngiltere'deyken, 1709 yılından kalma, Latin harfleriyle taş baskısı olarak basılmış bir Türkçe dilbilgisi kitabı bulması geniş yankı uyandırdı.

Şiirlerinde argo ve müstehcen sözlere çok sık yer veren, bu nedenle zaman zaman dikkatleri üzerine çekip kovuşturmaya uğrayan Yücel, ilk şiirlerini 1950 yılında `Yazma` adlı kitapta toplamıştır.

Can Yücel, taşlama ve toplumsal duyarlılığın ağır bastığı şiirlerinde, yalın dili ve buluşları ile dikkati çekti. Can Yücel'in ilham kaynakları ve şiirlerinin konuları; doğa, insanlar, olaylar, kavramlar, heyecanlar, duyumlar ve duygulardır. Şiirlerinin çoğunda sevdiği insanlar vardır.

Can Yücel için ailesi çok önemlidir: eşi, çocukları torunları, babası.. Bu insanlarla olan sevgi dolu yaşamı şiirlerine yansımıştır. 'Küçük Kızım Su'ya', 'Güzel'e', 'Yeni Hasan'a Yolluk', 'Hayatta Ben En çok Babamı Sevdim' bu sevgi şiirlerinden bazılarıdır.

Can Yücel ayrıca Lorca, Shakespeare, Brecht gibi ünlü yazarların oyunlarından çeviriler yaptı. Shakespeare çevirileri (Hamlet, Fırtına, Bir Yaz Gecesi Rüyası) aslına tam olarak bağlı kalmasa da son derece başarılıdır. Shakespeare'in ünlü 'to be or not to be' sözünü 'bir ihtimal daha var, o da ölmek mi dersin' şeklinde Türkçeleştirmiştir. 1959'da ilk baskısı yayımlanan 'Her Boydan' adlı kitabında dünya şairlerinin şiirlerini serbest ama çok başarılı bir biçimde Türkçeye çevirmiştir.

Can Yücel Kitapları - Eserleri

• Bir Siyasinin Şiirleri
• Mekanım Datça Olsun
• Düzünden
• Portreler
• Her Boydan
• Güle Güle - Seslerin Sessizliği

• Canfeda
• Çok Bi Çocuk
• Rengahenk
• Ölüm ve Oğlum
• Gökyokuş
• Yazma
• Sevgi Duvarı

• Ben ve Bizimkiler
• Gece Vardiyası
• Gezintiler
• Seke Seke
• Alavara
• Maaile
• Benim Öfkem Gecelerin Beyidir

• Yazma - Sevgi Duvarı
• Can'dan Yazılar 2
• Ölüm ve Oğlum - Gökyokuş
• Şiir Alayı
• Gökyokuş / Kuzgunun Yavrusu
• Gece Vardiyası Albümü
• Kısa Devre

• Düzünden Düzyazılar 1
• Portreler

Can Yücel Alıntıları - Sözleri

• • Ne sen ne ben sevgilim Öldükse ölümden değil Sevişmenin acından (Rengahenk)
• Keşke kendini bırakıp gitse insan; ama olmuyor... (Ben ve Bizimkiler)
• Çabuk unutulurdu ıslak bir öpücüğün yakıcı tadı, belki de kalp göğüs kafesine o kadar yüklenmeseydi eğer... (Portreler)
• Senden ayrılınca anımsadım Dünyanın bu kadar kalabalık olduğunu… (Mekanım Datça Olsun)
• Şiir getirenlerin çok olsun çocuğum! (Ölüm ve Oğlum - Gökyokuş)
• ..... Bu ara kendimi toprağa çok yakın hissediyorum O kadar seviyorum ki toprağı İçine giresim geliyor. (Portreler)

• Gitmek istiyorsa, bırakacaksın gitsin. Aklı seninle olmayanın bedeni yanında olsun ister misin? (Düzünden)
• Dünya gözlerimi kendi ellerimle örttüm Değdi yorgunluğuma Bi ölüm kaldıydı onu da gördüm Beni pişman etmedi doğduğuma (Portreler)
• Son yıllarda daha da yaygınlaştı, eli-yüzü düzgün üç-dört dize düzen bazı arkadaşlar, kendilerini Almanca telaffuzuyla GOETHE sanıyorlar ki çok da haksız değiller... (Alavara)
• Hatırım sordular karşı masadan Yuvarlanıp gidiyoruz dedi cesedim (Canfeda)
• Bir derin uykudaydım ölümün içinden Açtım ki gözlerimi Bir suyun gölgesi gibi Kendisi adeta bir suyun Ayakucunda sen oturuyorsun Şiir getirenlerin çok olsun çocuğum! (Ölüm ve Oğlum - Gökyokuş)
• Şu dar çerçeveden dünyaya bakmak bir âlem. Tam tamamına bir Devr-i Âlem. (Maaile)
• Nereydi gittiğim o? Nereydi geldiğim o? Adlardan anılar Anılardan adalar Sonlardan sanrılar (Alavara)

• “Bir insan görünce insan oluyorum Bir ağaç görünce ağaç Bir çocuk görünce çocuk Bir kadın görünce erkek Bir faşist görünce kahroluyar kahrediyorum insanlığın en amansız lüveri Şiirle” (Gezintiler)
• “Sazımın tellerinde geziniyorum dünyayı Düzen tutmuyor” (Gezintiler)
• Çok çektik onların çilesini Gördük kaplanı, gördük sırtlanı, Gördük domuzunu, hergelesini. Tıkınmak topunun dini imanı. Kiminin eh, az fenaymış huyu! Bakma hepsi aynı bokun soyu! Ne fark eder ne cins çizme, Bastıktan sonra ümüğüne! Anlatabildim mi derdim? Aramızda kalsın lakin; Efendi istemiyoruz gayrı, İstemiyoruz efendim! Bertolt Brecht (Her Boydan)
• Bir sözsün sen işitilmedik bir söz Bir gözsün görülmedik bir göz. (Gece Vardiyası)
• Biz bu dünyayı değiştireceğiz . (Maaile)
• ... Senden ayrılınca anımsadım Dünyanın bu kadar kalabalık olduğunu... (Mekanım Datça Olsun)
• Geceleri onun seyrettiği yıldızları seyrediyorum. (Mekanım Datça Olsun)