Juan Rulfo kimdir? Juan Rulfo kitapları ve sözleri

Meksikalı Yazar Juan Rulfo hayatı araştırılıyor. Peki Juan Rulfo kimdir? Juan Rulfo aslen nerelidir? Juan Rulfo ne zaman, nerede doğdu? Juan Rulfo hayatta mı? İşte Juan Rulfo hayatı...

Meksikalı Yazar Juan Rulfo edebi kişiliği, hayat hikayesi ve eserleri merak ediliyor. Kitap severler arama motorlarında Juan Rulfo hakkında bilgi edinmeye çalışıyor. Juan Rulfo hayatını, kitaplarını, sözlerini ve alıntılarını sizler için hazırladık. İşte Juan Rulfo hayatı, eserleri, sözleri ve alıntıları...

Tam / Gerçek Adı: Juan Nepomuceno Carlos Pérez Rulfo Vizcaíno

Doğum Tarihi:

Doğum Yeri: Sayula, Meksika 16 Mayıs 1917

Juan Rulfo kimdir?

Juan Rulfo, (d. 1917, Sayula, Meksika - ö. 1986), Meksikalı yazar.

Juaak çalıştı. 1953'te "Kızgın Ova" adlı kitabında toplayacağı kısa öykülerinin çoğu daha önce Pan dergisinde yayımlandı. Tek romanı "Pedro Paramo" ise iki yıl sonra 1955'te okuyucuya ulaştı. 1933'ten sonra sürekli olarak Mexico şehrinde yaşayan Rulfo, Ulusal Yerli Araştırmaları Enstitüsü'nün yayın yönetmenliği bölümünde görev aldı ve Meksikalı Yazarlar Merkezi'nde genç yazarlara danışmanlık yaptı. 1986'da öldüğünde, Meksika'da Ulusal Edebiyat Ödülü ve İspanya'da Cervantes Ödülü'ne değer görülmüş, Meksika Edebiyat Akademisi'ne seçilmiş bulunuyordu.

Juan Rulfo Kitapları - Eserleri

Pedro Paramo
Ova Alev Alev
Altın Horoz

Juan Rulfo Alıntıları - Sözleri

Insallah iyi ve erişilemeyecek kadar güzelsindir (herzamanki gibi diyecektim ki bazen çok çirkin olduğun aklıma geldi) (Altın Horoz)
birini suçlamak istediklerinde nasıl suç icat ettiklerini sen bilirsin. (Altın Horoz)
“Duyması gerekecek bizi birinin.” (Altın Horoz)
Kötü olanlar yaşayanlardır. Sen buna inanmıyor musun? Ölüler kimseyi rahatsız etmez; durmadan başkalarının yaşamını karartmaya çabalayanlar yaşayanlardır. Yakınlarının kalbini kırmak için kendilerini bile öldürürler. Böylelikle sana her şeyi söylemiş oldum. Buna karşın ölülerin başkalarından nefret etmelerine bir sebep yoktur. Fevkaladedirler. İyidirler. Yeryüzünün en iyi varlıklarıdırlar. (Altın Horoz)
Ancak öldüğümüz zaman gönlümüzce dinleneceğiz. (Ova Alev Alev)
"...fakat siz de bilirsiniz, dünyayı mekân tutanın yapacak işi çok olur..." (Altın Horoz)

"Ona, bizi bir köşeye sıkıştırıp birimizi diğerinin yanına koyarak birleştirenin yaşam olduğunu söylemek istedim. (Pedro Paramo)
-Öldü - dedim. -Öldü mü? Neden peki? -Neden olduğu anlaşılamadı. Belki de üzüntüdendir. Sürekli iç çekerdi. (Pedro Paramo)
"Hayatın da canı cehenneme!" (Pedro Paramo)
Onun yerini gösteren bizzat kendi öfkesi oldu. (Ova Alev Alev)
Siz de ben de biliriz ki, zaman, insanın sırtında taşıyabileceği en ağır yükten bile daha ağırdır. (Ova Alev Alev)
kimseye şükran borcum olmadığını bilirsem kendimi daha iyi hissederim. Bir sürü insanı memnun etmek zorunda olmadığımı bilmek, zavallılığımı ve umutsuzluğumu daha az hissetmemi sağlar. (Altın Horoz)
Kim derdi ki o kadar eski, o kadar unutulmuş ve onun geçmişe gömülü zannettiği bir olay tekrar karşısına çıkacak? (Ova Alev Alev)

''...birbirini sevmekle ilgilidir. Eğer ortada sevgi varsa, gerisinin hiçbir önemi yoktur.'' (Pedro Paramo)
Beni senin mezarına gömdüler ve kollarının arasındaki boşluğa gayet güzel sığdım. İşte şimdi burada, senin yanındayım. Sadece, aslında benim seni kucaklamam gerekirdi diye düşünüyorum. Duyuyor musun? Dışarıda yağmur yağıyor. Yağmur damlalarının toprağa çarpışını hissetmiyor musun?" (Pedro Paramo)
''Annemin, gömlek cebimde taşıdığım ve sanki o da sıcaktan terliyormuş gibi yüreğimi ısıtan resmini hissettim. Kenarları yırtık eski bir fotoğraftı bu...'' (Pedro Paramo)
"Bu darağacını boylayanların ayaklarını özgürce sallama hakkından başka bir şey olmasa bile, tutmayın, bırakın beni!" (Pedro Paramo)
''...o kadar aceleyle yaşıyor ki, bazen zamana karşı yarıştığını düşünüyorum.'' (Pedro Paramo)
"Açlık diye bir şey var, baba; siz iyi yaşadığınız için hissetmiyorsunuz ama... " (Ova Alev Alev)
"...sonu kötü olacak; işte buraya yazıyorum, sonu kötü olacak." (Ova Alev Alev)