Emanet alındığı yere bırakılmalı!

Süper lige çıktıkları sezonda şiir gibi futbolu ile Antalyaspor'u, Sakaryaspor'u deplasmanda çimlere gömen, kendi sahasında ağırladığı Sivasspor'undan Altay'ına Kayseri'sine varana kadar birçok günümüzün anlı şanlı takımına adeta çim yolduran, rakiplerin korkulu rüyası Mardinspor! 

O şanlı takım, hızlı bir düşüşle amatör liglere kadar geriledi. 

Çok emek harcandı, çok gayret edildi, yıllar sonra bölgesel amatör ligten, 3. Lige çıktı Mardinspor.

Önce yeni yönetim oluşturuldu, ardından da isim düzenlemesine gidilerek, Mardin 1969 Spor olarak, transfer edilen sporcularla birlikte harekete geçildi. 

Takımın başına geçecek hoca kim olacak arayışları uzadı gitti ve nihayet karar verildi. Mardinspor için uzun yıllar sahada ter dökmüş, başarılarıyla hafızalarda yer edimiş, teknik direktörlük tecrübesi bulunan Seyithan Özdaş'da karar kılındı.

Seyithan Özdaş, bölgedeki bir çok takımın başarılı neticeler elde etmesinde katkıları bulunmuş bir teknik direktör ve Mardin'in öz evlatlarından idi.

Yapılan toplama transferler birbirlerini tanımalarına fırsat bırakılmadan, takımda aksayan yerlerin takviyelerle desteklenmesine fırsat verilmeden, kısacası takımın oturmasına fırsat dahi verilmeden; neden ve sebep açıklanmadan gönderildi Seyithan Özdaş. 

Mardin 1969 Spor inişli çıkışlı bir grafik sergiledi.

Küme düşmüş bir takımın maçlarını tek tek irdeleyip, 'buradan şunu alsaydık, şuna kaybetmeyip, bunu kazansaydık' diye hayıflanmanın ya da çetele tutmanın da bir kıymeti harbiyesi kalmadı. 

Ligde 'varla - yok olma' bir lig şampiyonluğu kadar önemli maç geldi çattı.

Ligin son haftasında Çankaya FK ile oynanan müsabakada tribünleri dolduran, takımını ateşlemek için hiçbir fedakarlıktan kaçınmayan Şanlı Mardinspor taraftarına herkes çok borçlu. Maçta yaşanma olasılığı bulunan en büyük kabusla son düdük çaldı.

Maçın ardından irdelenmesi gereken çok konu vardı ancak hepsi de beyhudeden öteye gitmezdi.

Akılda kalan ise; "Şanlı taraftara yönetiminden futbolcusuna herkes ama herkes çok borçlu" ifadesi kaldı. 

Maçın 7. dakikasında altıpastan boş kaleye topu yuvarlayamayan Özgür Kazar'dan, 90 dakika sahada gezinmekten başka işe yarayamayan Kubilay Serbest'e varana kadar. Kaptan Rıdvan ve onun gibi sahada gayret gösteren iki üç topçunun dışında kalan herkes Mardin'e ve mazisinde fair Play ödülü bulunan Şanlı Mardinspor taraftarlarına çok borçlu.

Yazık oldu demek de lüks ifade kaldı artık!

Şimdi yeniden çalışmalara vakit geçirmeden başlanmalı. Takımı profesyonel ligden emanet alanlar, emaneti en azından aldıkları yere bırakma gibi bir yükümlülüklerinin olduğunu hatırlatılması gerekiyor. Bunun için Valisinden belediyesine, işadamından gazetecisine ve dahi kentin bütün dinamiklerine büyük görev düşüyor.

Kadim tarihin, kültürün ve inancın şehri Mardin, amatör liglerde mücadele edecek bir takım olarak bırakılmamalı.

Her yıl milyonlarca turistin ziyaret ettiği şehrin marka değerini yücelten, tanıtımına katkıda bulunan en önemli araçlardan birinin de spor ve özellikle de futbol olduğunu unutulmaması gerekiyor.  

Son düdükle birlikte eski açık tribünde koltukların kırılıp, sahaya fırlatılması görünen kabusun yansıması olarak değerlendirildi. Sezon boyunca takımını destekleyen taraftarımızın sezondaki son estantenesi bu olmamalıydı belki ama bu da nazar boncukları olsun.

Unutmadan!

Futbol yaşamlarında varlarını yoklarını Mardinspor için sahaya koyan, iş başa düştüğünde hatırlanan ve sahanın kenarında elinde olan imkanları en iyi şekilde kullanmak için çırpınan Halim Duyan, Halil İbrahim Yiğit ve Murtaza Işıktekiner hocalarımızın gayretlerine oldukça üzüldüğümüzü eklemesek eksik kalacak sanırım.