Depremde 6 çocuğunu kaybeden acılı anne, hayata tutunmaya çalışıyor

KAHRAMANMARAŞ merkezli 6 Şubat'taki depremlerden etkilenen Hatay’da en küçüğü 8, en büyüğü ise 24 yaşında olan 6 çocuğunun tamamını kaydeden ve kendisi de yıkılan binanın enkazından 96 saat sonra kurtarılan Mardinli anne Selma Hasar (42), yaşadıklarını anlattı.

Kahramanmaraş merkezli depremlerin üzerinden 1 yıl geçti. 6 Şubat 2023’teki ilk deprem sabaha karşı saat 4.17'te meydana geldi. Sadece 8,6 kilometre derinlikteki Pazarcık merkezli depremin büyüklüğü 7,7 idi. İkinci deprem 9 saat sonra 13.24'te gerçekleşti. Elbistan merkezli 7,6'lık deprem yalnızca 7 kilometre derinlikte gerçekleşti. Asrın Felaketi, sadece Kahramanmaraş'ı değil 11 ili birden vurdu. 11 ilde 14 milyon insanın hayatını derinden etkileyen depremin yaraları sarılmaya devam edilirken, yaşamını yitiren 50 binden fazla insanın acısı yüreklerden silinmiyor. Asrın felaketine Hatay’da 6 çocuğuyla yakalanan Selma Hasar (42), yıkılan binanın enkazından 96 saat sonra kurtarıldı, ancak 6 çocuğu ise kurtarılamadı.

‘ACIMIZI HALEN ATLATAMADIK’
Bacaklarından yaralanması nedeniyle yürümekte zorluk çeken ve halen fizik tedavi gören Selma Hasar, olayın acısını halen atlatamadığını dile getirdi. Depremden bir buçuk yıl önce Hatay’da üniversite okuyan çocuklarının yanına yerleştiklerini, deprem 2 gün önce de eşinin hasta olan annesi görmek için Mardin’e geldiğini kaydeden Anne Hasar, o günü hala unutamadığını ve her gün sabahlara kadar kâbuslar gördüğünü söyledi.

‘6 ŞUBAT, BÜYÜK OĞLUMUN DOĞUM GÜNÜYDÜ, ONA SÜRPRİZ YAPACAKTIK’
Anne Hasar, “Büyük oğlum Mehmet, o gün deprem olmasaydı 6 Şubat akşında doğum gününü hazırlayacaktık. 24 yaşına girecekti. Onun bir küçüğü kızım Seher 23 yaşındaydı. Özkan 22 yaşındaydı, Ahmet 16, Berat 12, Yağmur ise 8 yaşındaydı. Hepsi depremde şehit oldu. Depremde önce en büyük oğlum Mehmet ve Seher, Hatay’da üniversite okuyorlardı. Oğlum Mehmet, Gastronomi, kızım Seher ise Edebiyat son sınıf öğrenciydi. 5 Şubat gecesi çocuklarım eve geldiler ve kendi aralarında konuştular. 6 Şubat, büyük oğlumun doğum günüydü. Ona sürpriz doğum günü hazırlayacaklardı ama olmadı. Yemek yedik, çay içtik ve sonra gece 01.00 gibi uyuduk.” dedi.

‘ENKAZ ALTINDA ÇOCUKLARIMLA HELALLEŞTİM’
Deprem anını ve sonrasında yaşadıklarını bir an olsun unutamadığını dile getiren Anne Hasar, şöyle konuştu: “Deprem anında uyandım ama başım dönüyor zannettim. Büyük oğlum, ‘anne deprem oluyor’ diye bağırdı. Küçük çocuklarımı da alıp dışarı çıkacaktık. Kapıya yakındır, çocuklar kapıyı açıyordu, hem yukardan hem de uzaktan ses geliyordu. Sanki yer yarılıyordu. 6 çocuğum ile beraber koridordaydık, arka arkayaydık. Onların arkasından ben vardım. Hepsi bana dönüp gözümün içine baktılar ve ‘anne’ dediler. Anne demeleriyle birlikte düştük. Hissettiğim sanki tavana çarpıp yere düştüm. Yüzüstü ve bacağım arkaya doğru altımda kalmıştı. Sonra çocuklarımı çağırdım, adlarını teker teker söyleyip seslendim. Büyük oğlum ve en küçük 2 çocuğumun sesini hiç duymadım. Diğerleri ile konuştuk. Seher çağırdı beni, onunla konuştum. Helalleştik, 22 yaşındaki oğlum Özkan ile konuştuk. Oğlum, bana ‘hakkını helal et anne, seni özdüysem affet’ dedi. Sonra Ahmet konuştu. En güçlü oğlum Özkan’dı, ev işlerinde ağır işleri o yapardı. Ona seslendim, kardeşlerini çıkarıp çıkın dedim. Özkan, ağlayarak, ‘Anne! Göğsümde büyük bir taş var. Nefes alamıyorum.’ dedi. O an zaten ümidimi kestim, sonra bayılıp kendimden geçmişim. Hava da soğuktu, susuz ve aç günlerce kaldık.”

‘SÖZÜN BİTTİĞİ, KELİMELER KİFAYETSİZ KALDIĞI YERDEYİM’
“Bu acıya kelimeler kifayetsiz kalıyor, sözün bittiği yerdeyim.” diyen Anne Hasar, “Şu an yıldönümü olacak, bakamayın böyle durduğumuza, giyindiğimize. Yaşıyormuşuz gibi görünüyoruz. Ama onu insanın içine gelip bakın. Ya da akşam olduğu zaman başımızı yastığa koyduğumuzda ve uyuduktan sonra gördüğümüz kâbuslara. Sabaha kadar kâbuslardan uyuyamıyorum. Bir sürü psikiyatri ilacı kullanıyorum. Üzerine sıkıntı ve stresten guatr olmuşum. Eşim aynı şekilde hasta, yemek yemiyor. Daha önce biraz daha iyiydim, ama şubat ayı olduğu için bir aydır kötü olmuşum.”
Baba Abdurrahman Hasar ise depremden 2 gün önce hasta olan annesini ziyaret etmek için Mardin’e geldiğini ve bu yüzden de vicdan azabı çektiğini dile getirdi.