Eyvind Johnson kimdir? Eyvind Johnson kitapları ve sözleri

İsveçli Yazar Eyvind Johnson hayatı araştırılıyor. Peki Eyvind Johnson kimdir? Eyvind Johnson aslen nerelidir? Eyvind Johnson ne zaman, nerede doğdu? Eyvind Johnson hayatta mı? İşte Eyvind Johnson hayatı... Eyvind Johnson yaşıyor mu? Eyvind Johnson ne zaman, nerede öldü?

İsveçli Yazar Eyvind Johnson edebi kişiliği, hayat hikayesi ve eserleri merak ediliyor. Kitap severler arama motorlarında Eyvind Johnson hakkında bilgi edinmeye çalışıyor. Eyvind Johnson hayatını, kitaplarını, sözlerini ve alıntılarını sizler için hazırladık. İşte Eyvind Johnson hayatı, eserleri, sözleri ve alıntıları...

Tam / Gerçek Adı: Eyvind Olov Verner Johnson

Doğum Tarihi: 29 Temmuz 1900

Doğum Yeri: İsveç

Ölüm Tarihi: 25 Ağustos 1976

Ölüm Yeri: İsveç

Eyvind Johnson kimdir?

Eyvind Olov Verner Johnson (d. 29 Temmuz 1900, Svartbjörnsbyn, İsveç - ö. 25 Ağustos 1976, Stokholm) İsveçli yazar. Grupp Krilon (1941), Krilons resa (1942) ve Krilon själv (1943) başlıklarıyla yayımlanan roman üçlemesi, önde gelen yapıtı olarak kabul edilir. 1974 yılında edebiyat dalında Nobel Ödülü'ne layık görüldü.

Eyvind Johnson Kitapları - Eserleri

• Saltanat Günleri
• Yaşamak Dediğin
• Mutlu Ulysse
• Seçilmiş Əsərləri
• Mutluluk

Eyvind Johnson Alıntıları - Sözleri

• Həyatda o qədər belə oxşarlıqlar olur ki, hamısının mahiyyətini izah etmək olmur. (Seçilmiş Əsərləri)
• Sevişmeden sonra, boşluk duyduğu ve düşüncesi bile boşaldığı zaman kendi kendine, garip, diyordu. En erkek olduğum zamandır ki özgür olmaktan çıkıyorum. Özgür mü? Yok canım! Düşünen bir adam! Sonum yaklaşıyor artık. (Mutluluk)
• Şimdi adım Hiç'tir. (Mutluluk)
• Bazan açık ve korkusuz bir günde dediği gibi, şükretmek için bir neden de yoktur, çünkü elde ettiği azıcık şey için insanın alabildiğine didinmesi gerekir. (Yaşamak Dediğin)
• Sözcükler, rengi henüz tümüyle silinmemiş bir geçmişin gölgelerinden kopup geliyorlardı. (Mutluluk)
• Yaşamın tüm zevklerini tatmıştı o; tüm acılarına, bırakılmışlığa, yalnızlığa, bekleyişe, arada sırada umuda kapılarak, ve günün birinde hiç umutsuz bekleyişe de katlanmıştı. (Mutluluk)
• Ölüm gizlendiği yerden çıkarak boy göstermiş, dört bir yanda dolanarak tohumlarını serpiyor, ektiklerini biçiyordu. Cehennem ejderleri başıboş salını vermişleri. (Saltanat Günleri)
• Çok zaman kendi gövdesi kendi gözlerine, çökmeye ya da kaçmaya hazır, bitkin, ödü kopmuş bir savaş atı gibi görünüyordu. (Saltanat Günleri)
• Düşünceleri öylesine gürültülüydü ki, tüm geçmişi, karmakarışık kalkıp ona saldırıyordu. (Mutluluk)
• O zaman yalnız ve yalnız içinde yaşadığı dakikanın önemi olacaktı. Artık gelecek diye bir şey bulunmayacaktı. Zaten hiç bulunacak mıydı böyle bir şey? Gelecek! (Mutluluk)
• Xoşbəxtlikdən hərə bir küncə çəkilib otura bilərdi. Çünki bu gün şəhərciyə onlardan başqa heç kim gəlməmişdi. (Seçilmiş Əsərləri)
• Öğretmenin çıkardığı seslerin hepsi bir anlam taşırdı. (Saltanat Günleri)
• Müharibələr vaxtı ləngitmir, əksinə tələsdirir. (Seçilmiş Əsərləri)
• Ağlamak, tehlikeyi ve onun karşısındaki çaresizliğini kabul etmek demekti. (Yaşamak Dediğin)
• "Kadın dediğin her Tanrının günü yıkanmalı..." (Saltanat Günleri)
• Yıllar geçtikçe sözcükler anılarla ağırlaşmıştı. (Mutluluk)
• Hər səmimi, xoşniyyətli adam Yer kürəsinin sərvətinin mühüm hissəsidir. (Seçilmiş Əsərləri)
• Düşünme yeteneği felce uğramış gibi olmakla birlikte kafasının içi aydınlık, düşünceleri duruydu. (Mutluluk)
• Gör necə maraqlı dünyadır ki, ana dəqiq bilmir, oğlunun ailəsi, uşağı var, yoxsa yox. Amma nə edə bilərdi, oğlunun seçdiyi peşə belə idi. Daim yollarda, ev üzü görmədən mavi dənizlərdə. (Seçilmiş Əsərləri)
• Hayır. herşey aklımda Sinmiş,gününü saatini bekliyor. (Saltanat Günleri)