Emile Zola kimdir? Emile Zola kitapları ve sözleri

Fransız Yazar Emile Zola hayatı araştırılıyor. Peki Emile Zola kimdir? Emile Zola aslen nerelidir? Emile Zola ne zaman, nerede doğdu? Emile Zola hayatta mı? İşte Emile Zola hayatı... Emile Zola yaşıyor mu? Emile Zola ne zaman, nerede öldü?

Fransız Yazar Emile Zola edebi kişiliği, hayat hikayesi ve eserleri merak ediliyor. Kitap severler arama motorlarında Emile Zola hakkında bilgi edinmeye çalışıyor. Emile Zola hayatını, kitaplarını, sözlerini ve alıntılarını sizler için hazırladık. İşte Emile Zola hayatı, eserleri, sözleri ve alıntıları...

Tam / Gerçek Adı: Émile François Zola

Doğum Tarihi: 2 Nisan 1840

Doğum Yeri: Paris, Fransa

Ölüm Tarihi: 29 Eylül 1902

Ölüm Yeri: Paris, Fransa

Emile Zola kimdir?

Émile François Zola (2 Nisan 1840 – 29 Eylül 1902), Fransada natüralizm akımının öncüsü olan ünlü bir yazardır. Zolanın edebiyat dışındaki şöhreti ise, Dreyfus Davasında takındığı aydın tavrından kaynaklanmaktadır. 1897 yılında Fransız ordusunda Yahudi olması nedeniyle askeri yargının duyarsızlığına kurban giden yüzbaşı Dreyfus’u hükümetin bütün baskılarına rağmen savunan ve Fransa devlet başkanına hitaben “İtham Ediyorum” makalesini yayınlayan Zola, baskılardan dolayı Fransayı terkedip bir süre Londrada yaşamak zorunda kaldı. Çabaları sonucunda Dreyfus Davasının yeniden görülüp adaletin yerini bulması sonucu yurduna döndü. Émile Zola, 1902 sonbaharında,kaldığı otelin yatak odasında duman zehirlenmesinden öldü. “Nana”, “Germinal” ve “Meyhane” en tanınmış romanlarıdır.Tüm romanlarında,doğal ve gerçekçi bir tarzla,hayatın zorluklarından bahsedilir.Örneğin Nana adlı romanda yokluktan dolayı batağa sürüklenen bir genç kızın dramı,büyük bir gerçekçilik ve dramla anlatılır.

Emile Zola Kitapları - Eserleri

• Paris Yıldızı
• Nana
• Meyhane
• Yaşama Sevinci
• Therese Raquin
• Hulya

• Suçluyorum
• Bir Aşk Sayfası
• Gerçek
• Emek (1 Cilt)
• Döl Bereketi - 1
• Döl Bereketi - 2
• Apartman

• Germinal
• İtiraf
• Hayvanlaşan İnsan
• Paris'in Karnı
• Toprak 1
• Rahip Mouret'nin Günahı
• Sel

• Bir Gecelik Aşk Uğruna
• Doktor Paskal
• Para
• Plassans Papazı
• Marsilya'nın Gizemleri
• Medan Geceleri
• Aşk Bitmesin

• Toprak 2
• Emek 2. Cilt
• Deneysel Roman
• Değirmene Hücum
• Canlı Ölü
• Başyapıt
• Germinal

• Nana
• Captain Burle
• Yıkılış
• Döl Bereketi 3
• Seçilmiş Əsərləri
• Nasıl Ölünür
• Meyhane (II. Cilt)

• Rougon'ların Yükselişi
• Rougon'ların Yükselişi 2.Cilt
• Bir Aşk Sayfası 2
• Aşkların En Güzeli
• Bir Aşk Gecesi
• Beşerdeki İfrit

Emile Zola Alıntıları - Sözleri

• Bu adamlar sevmiyorlar, sevmekten âciz insanlar, bunlar! Para, iktidar, ihtiras, zevk, evet, bunlar ellerinden gelir, fakat aşk onların kârı değil! (Döl Bereketi - 1)
• Sonra, tek bir sözcükle sürükledi Pauline'i içeri: "Gel, pis çocuk." (Paris'in Karnı)
• Elindeki minik demeti, büyük bir hazla kokladı. Evet! İşte kardeşlik bağının getirdiği iyilik, bir başına mutluluk yaratan sevgi, evreni kurtararak, yeni baştan kuracak olan aşk! (Emek (1 Cilt))
• ''Bu acının tesellisi yok. Yardım istemiyorum.'' (Sel)
• "Evlendirin; eğer onlar aileleriyle böyle çekişmeye, bütün engelleri aşmaya yönelten büyük bir aşkla birbirlerini seviyorlarsa evlendirin. Mutluluğu ancak sevgi sağlar." (Emek (1 Cilt))
• Bütün ihtilaller burjuvalar için yapılıyor. (Paris'in Karnı)

• Gene hasta sandı kendini, sağlığının tama­men yerine gelmesi için son bir şeye gereksinimi vardı: Nerede arayacağını, nerede bulabileceğini bilmediği bir bütünlük gereksinimi, eksiksiz bir doyum gereksinimiy­di bu. (Rahip Mouret'nin Günahı)
• Therese'nin odasındaydı ve bu içini mutlulukla doldurdu. Sonra bir anda, bir adamın cesedinin de orada olduğu, nişin oyuğundaki perdelerin tenine dediği aklına geldi. Tüyleri ürperdi, bayılacak gibiydi. Therese bu ufak tefek adamı sevmişti, Aman Tanrım! Bu mümkün müydü? Adamı öldürdüğü için kızı affedebilirdi; asıl kanını kaynatan şey , Colombel'in çıplak ayaklarının dantelli yatak örtülerinin ortasında uzanıyor oluşuydu. (Bir Gecelik Aşk Uğruna)
• ... sonunda sahidende pis bir hal alıyor bu iş. Ben peşleri sıra bir sürü çocuk sürükleyen insanlar gördüğüm zaman sarhoş bir aile görmüş gibi tiksiniyorum. Ondan hiç farkı yok, hatta daha pis. (Döl Bereketi - 1)
• -İstemiyorum! Kimse gelmesin! (Apartman)
• Boşa harcanan paradan söz edildiğini ne zaman duysa acı çekiyor, bu konuda yapılan şakaları bile anlamıyordu. (Medan Geceleri)
• Savunma artık savaşı,savaştan kirli bir şey yok bu dünyada ! (Yıkılış)
• insan güçlü olmadığı zaman akıllı olmak zorundadır. (Germinal)

• İnsan tehlikenin gözüne bakarsa ona meydan okur. Kahramanlık denen şey de budur, bundan daha gizemli ya da daha fazla bir şey değil. (Yıkılış)
• Fakat insanlar gerçekleri bildikleri halde, bunu itiraf etmek istemezler. Bu nedenle suçu daima talihe yüklüyorlar, Tanrı 'nın gazabına uğradıklarını ileri sürüyorlardı. (Meyhane)
• Kentleri ateşe verin, insanları kırıp geçirin, her şeyi kökünden kazıyın, bu çürümüş dünyadan hiçbir şey kalmadığı zaman yerine daha iyisi biter belki. (Germinal)
• İşte böyle… Tutku denen şey kaçınılmazdı… (Bir Aşk Sayfası)
• Ben sözcükleri sevmem... İnsan birini sevdi mi, yapabileceği en iyi şey onu göstermektir. (Apartman)
• "Beni olduğum gibi kabul etmelisin." (Nana)
• Evet, modern konuyu ele alıyorlar. Aydınlık renklerle boyuyorlar, fakat bayağı ve düzgün resim tarzını, herkesin yaptığı göze hoş görünür tertibi, hasılı, beri tarafta burjuvalar beğensin diye öğrenilen formülü muhafaza ediyorlar... Sonra işin kolayına bakıyorlar, tahtadan oyuncak boyar gibi çırpıştırma iş görüyorlar. Bu el çabukluğu, bu rahat iş görme tarzı başarı kazandırıyor. Halbu ki kürek cezasına layık görülmeli... Anlıyor musunuz? (Başyapıt)