Truman Capote kimdir? Truman Capote kitapları ve sözleri
ABD'li Roman, öykü ve Oyun Yazarı Truman Capote hayatı araştırılıyor. Peki Truman Capote kimdir? Truman Capote aslen nerelidir? Truman Capote ne zaman, nerede doğdu? Truman Capote hayatta mı? İşte Truman Capote hayatı... Truman Capote yaşıyor mu? Truman Capote ne zaman, nerede öldü?
Doğum Tarihi: 30 Eylül 1924
Doğum Yeri: New Orleans
Ölüm Tarihi: 25 Ağustos 1984
Ölüm Yeri: Los Angeles
Truman Capote kimdir?
Truman Capote (1924-1984), ABD'li roman, öykü ve oyun yazarı. Küçük kasabalarda yaşlı akrabalarının yanında geçirdiği hayatını Bir Noel Anısı ve Şükran Günü Ziyaretçisi adlı kısa otobiyografik yapıtlarda anlattı. Daha sonra, Başka Sesler Başka Odalar (1984) adlı romanıyla umut veren genç bir yazar olarak ilgi gördü. Sevgisiz, yalnız insanları anlattığı öykülerini Gece Ağacı'nda, topluma uyum göstermeyi reddeden masum insanları Çimen Türküsü'nde ve daha sonra bir fahişenin öyküsünü Tiffany'de Kahvaltı'da anlattı. Bu arada müzikal, film senaryoları ve gezi izlenimlerini kaleme aldı. Gazeteciliğe karşı gittikçe artan ilgisi, bir grup ünlüyü konu aldığı Gözlemler adlı yapıtına da yansıdı.
Köpekler Havlıyor (1973) ve Bukalemunlar İçin Müzik (1990), hem kurmaca hem olgulara yazılarını kapsar. Capote, özellikle 1950'lerden ‘70'lere değin yüksek sosyetedeki varlıklı kişilerin gözdesi oldu. Kabul Edilmiş Dualar'dan seçme bölümler Esquire dergisinde yayımlanmaya başlayınca, yapıttaki sert üslup büyük bir fırtına kopardı. Bunun üzerine Capote önceden arkadaşı olan ünlüler tarafından dışlandı. Fırtınalı ve skandallarla dolu yaşamını büyük bir yalnızlıkla noktaladı.
Kurgudan çok gerçeğe dayandığını söylediği Soğukkanlılıkla, Capote'nin yazarlık yaşamında bir sıçrama tahtası, dünya edebiyatında da bir kült roman olmuş, Tiffany'de Kahvaltı gibi filme çekilmiştir. Truman Capote'nin fırtınalı yaşam öyküsünü konu eden Capote filmi ise Oscar ödülüne layık görüldü.
Truman Capote Kitapları - Eserleri
- Tiffany'de Kahvaltı
- Soğukkanlılıkla
- Çimen Türküsü
- Başka Sesler Başka Odalar
- Ateşteki Güve
- Bukalemunlar İçin Müzik
- Gümüş Damacana
- Gece Ağacı
- Yaz Çılgınlığı
- Kabul Edilmiş Dualar
- Yerel Renkler
- A Christmas Memory
Truman Capote Alıntıları - Sözleri
- Örnek davranış denilen şey nedir? Kendimizi kandırmayalım; iyilik, örnek davranış filan karşılığında bir şey bekleyerek yaptığımız şeydir. (Gümüş Damacana)
- Parlak, güçlü bir ışık aşkım. Gecenin karanlığını aydınlatıyor. (Ateşteki Güve)
- "Herkes kendisini birilerinden üstün hissetmelidir fakat bu ayrıcalığa ulaşabilmek için ortaya küçük bir kanıt koyabilmek gerekir." (Tiffany'de Kahvaltı)
- "Umduğunuzu bulamayınca ne varsa onu alırsınız." (Soğukkanlılıkla)
- Yaralı gözler. İncinmiş, aşağılanmış. Dostoyevski okudun mu? Evet, senin raconun olmadığını tahmin ettim. Ama sen onun insanlarından birisin. Aşağılanmış, incinmiş. Ben de öyle; bunun için kendimi senin yanında güvende hissediyorum. (Kabul Edilmiş Dualar)
- "Sorunlu" biri olduğunu düşünmek, insana "acı" veriyordu. (Soğukkanlılıkla)
- "...tabiatın bir hayatlar bütünü olduğu gibi, sevmenin de bir sevgiler bütünü olduğunu anladım." (Çimen Türküsü)
- Batı'yı bir kar fırtınası sarıyor; bütün küçük kasabaları beyaza boyayarak, her ışığı sarartarak, ayak seslerini örterek yağıyor; şimdi yağıyor, burada yağıyor; ne de çabuk geldi böyle bu kar fırtınası: damlar, boş arsa gözün görebildiği uzaklıklar gittikçe artan bir beyazlık içindeydi; sanki bembeyaz kuzular doluşmuştu her yana. Gazeteye baktı, sonra kara baktı. Bütün gün kar yağmış olmalıydı. Yeni başlamış olamazdı. Sokaklar tam bir sessizliğe gömülmüştü; boş arsada çocuklar koca bir ateşin çevresine toplanmışlardı; kara saplanmış bir otomobil ışıklarını yakıp söndürüyordu: imdat, imdat! Sessiz bir çağrı; tıpkı kederli bir yüreğin çarpışı gibi. (Gece Ağacı)
- "Aslında unutmak istedikleri şeyleri birbirlerine sürekli hatırlatıyorlardı." (Soğukkanlılıkla)
- Tanrı size bir yetenek verdiğinde, yanına bir de kamçı verir; ve bu kamçı yalnızca kendi kendinizi kırbaçlamak içindir. (Bukalemunlar İçin Müzik)
- Kendi doğamızı reddedip, kendimizden farklı biri olduğumuzda diretirsek hepimizi bekleyen akıbettir bu. (Yerel Renkler)
- Eninde sonunda, insanın şu soruyu sorduğu bir an gelir: Ben ne yaptım? (Yaz Çılgınlığı)
- Adalar, sürekli demirlenmiş gemiler gibidir. (Yerel Renkler)
- Birden gözlerini kapadı; yukarı doğru çekildiğini hissetmişti, tıpkı denizin yemyeşil derinliklerinden suyun yüzeyine doğru yükselen bir dalgıç gibi. Korku ya da büyük bir üzüntü sırasında, aklın durup beklediği anlar olur; düşüncelerle örülü bir sessizlik içinde, bir sırra erecekmişçesine bir bekleyiş; uykuya benzer, olağanüstü bir boşalmaya, ruhun vücuttan aynlışına benzer; işte o anlarda, sessiz, uzak, kendiliğinden doğup gelen düşünceler gezinir kafada: evet, Miriam adlı bir kızla hiç tanışmamış olsaydı, ne değişirdi o zaman? Sokakta da böyle korkmamış mıydı? Sonunda, her şey gibi, bunun da bir önemi kalmayacaktı. Çünkü Miriam'a kaptırdığı tek şey benliğiydi, onu da yeniden ele geçiriyordu; bu odada oturan, kendi yemeklerini kendi pişiren, bir kanaryası olan insanı bulmuştu; güvenebileceği, inançla bağlanabileceği insanı, Mrs. H. T. Miller'i bulmuştu. (Gece Ağacı)
- Önce bir yaprağı, yağmurun yağışını sevin, sonra da o bir tek yaprağın size neler öğrettini, yağmurun içinizde neler yarattığını duyup anlayacak bir insanı sevin. Kolay iş değil, biliyorum. (Çimen Türküsü)
- “Sevdiğin insanları yabancı gibi tutabilirsin hayatında, arkadaşın olan bir yabancı gibi. “ (Tiffany'de Kahvaltı)
- Benim böyle bir cehennemde yaşamamı umursamadığına göre, beni hiç sevmemiş olmalı. (Bukalemunlar İçin Müzik)
- “Bir fincan kahve içmedikçe insan, insan olduğunu hissedemez.” (Çimen Türküsü)
- Ben dürüst görünmeye çalışmıyorum. Dürüstüm. (Bukalemunlar İçin Müzik)
- “Her şeyi bilen ama hiçbir şeyden anlamayan heriflerle dolu ortalık, bini bin paraya.” (Başka Sesler Başka Odalar)
