Tony Cliff kimdir? Tony Cliff kitapları ve sözleri

BİYOGRAFİ

Siyasetçi Tony Cliff hayatı araştırılıyor. Peki Tony Cliff kimdir? Tony Cliff aslen nerelidir? Tony Cliff ne zaman, nerede doğdu? Tony Cliff hayatta mı? İşte Tony Cliff hayatı... Tony Cliff yaşıyor mu? Tony Cliff ne zaman, nerede öldü?

Siyasetçi Tony Cliff edebi kişiliği, hayat hikayesi ve eserleri merak ediliyor. Kitap severler arama motorlarında Tony Cliff hakkında bilgi edinmeye çalışıyor. Tony Cliff hayatını, kitaplarını, sözlerini ve alıntılarını sizler için hazırladık. İşte Tony Cliff hayatı, eserleri, sözleri ve alıntıları...

Tam / Gerçek Adı: Yigael Gluckstein

Doğum Tarihi: 1917

Doğum Yeri: Filistin

Ölüm Tarihi: 2000

Ölüm Yeri: Filistin

Tony Cliff kimdir?

Gerçek adı, Yigael Gluckstein. Filistin'de Yahudi bir ailede doğdu. 1947'de Birleşik Krallık'a gitti. Birleşik Krallık'ın en büyük sosyalist partilerinden Sosyalist İşçi Partisi'ni (Socialist Workers Party) kurdu. Stalin liderliğindeki Sovyetler Birliği'nin bir "dejenere işçi devleti" olduğunu öne sürdü ve bu doğrultuda çalışmalarda bulundu. Ancak bir süre sonra bu ülkenin dejenere de değil, hiçbir şekilde işçi devleti olmadığını söyleyerek 1947'de "Rusya'da Devlet Kapitalizmi" isimli bir broşür yayımladı.

Cliff'e göre, Stalinist bürokrasi Rusya'da kendisini tek ve bütünleşmiş bir sömürücü sınıf halinde örgütlemiş ve işçi sınıfının Ekim Devrimi'yle elde ettiği tüm kazanımları ortadan kaldırılmıştı.

Cliff'in ardılları dünya çapında International Socialist Tendency(Uluslararası Sosyalist Akım) adıyla örgütlenmektedir. Bu akıma Türkiye'den Devrimci Sosyalist İşçi Partisi dahildir.

Tony Cliff Kitapları - Eserleri

  • Lenin - Cilt 1
  • Lenin - Cilt 2
  • Troçki Cilt 2
  • Troçki Cilt 1
  • Lenin - Cilt 4
  • Lenin - Cilt 3
  • Rusya'da Devlet Kapitalizmi
  • Kadınların Özgürlüğü ve Sınıf Mücadelesi
  • Troçki Cilt 3
  • Rosa Luxemburg
  • Troçki Cilt 4

Tony Cliff Alıntıları - Sözleri

  • 9 Ocak Pazar günü 200.000 Petersburg işçisi, önlerinde Papaz Gapon, çarın kışlık sarayına büyük, fakat olaysız bir yürüyüş yaptı. Çar dilekçeyi kabul etmeyi reddetti. Kışlık sarayı koruyan askerlere kalabalığa ateş açmaları emri verildi. Bin kişiden fazla insan öldürüldü ve ikibin kişi kadar yaralandı. Çar devrimi bu şekilde ezmeye çalıştı. Aynı gece dehşet içindeki Gapon kalabalığa hitap etti ve “ARTIK BİZİM ÇARIMIZ YOK ” diye ilan ederek, askerlere, “masum kanların dökülmesini emreden haine”, çara karşı sorumluluklardan kendilerini kurtarmaları için seslendi. İşçiler acı bir dersle, kutsal resimlerin ve çarın resimlerinin tabanca ve tüfek kadar etkili olmadığını öğrenmiş oldular. 9 Ocak olayları üzerine çeşitli yorumlar yapıldı. En kestirme olanı, kitle grevinde İngiliz-Japon eli (ve parası) olduğunu söyleyen Savaş Bakanlığı’nın yorumuydu: “Savaş Bakanlığı, savaş malzemesi üretiminde çalışanların greve çıkmasından ‘İngiliz-Japon provokatörlerinin’ sorumlu olduğunu gazetelerde yayınlayacak ve afişlerle ilan edecek kadar ileri gitti. Kilise Meclisi bile bu yorumu kabul etti ve ayın 14’ünde, ‘Rusya’nın düşmanlarının verdiği rüşvetlerle kışkırtılan’ son karışıklıkları kınayan bir demeç yayınladı.” Liberaller devrimci halk kitlelerinin varlığını yadsıyarak olayları Gapon’un kişiliğinin doğal sonucu olarak açıkladılar. Muhafız alayının Petersburg Petersburg işçilerinin gösterisini ezmesinden tam iki gün önce, 7 Ocak 1905’te, yurt dışında yayınladığı Osvobojdenye (Kurtuluş) adlı gazetesinde Peter Struve, ‘Rusya’da devrimci halk diye bir şey henüz yok’ diye yazmıştı. “Liberaller, 9 Ocak olaylarının tüm sırrının Gapon’un kişiliğinde yattığı inancında uzun süre ısrar ettiler. Gapon, kitleleri kontrol etme sırrını bilen bir siyasi lidermiş ve sosyal demokratlarsa doktriner bir tekkeymiş gibi bu ikisini birbiriyle karşılaştırdılar. Bunu yaparken, Gapon sosyalizm okulundan geçmiş binlerce siyasi bilinçli işçiyle karşı karşıya kalmamış olsa, 9 Ocak olaylarının hiç olmamış olacağını unuttular.” Öte yanda Lenin 9 Ocak olaylarını çok farklı değerlendiriyordu. Kanlı Pazar’dan üç gün sonra şöyle yazmıştır: “İşçi sınıfı iç savaş konusunda çok önemli bir ders edindi; proletaryanın devrimci eğitimi bir gün içinde, sıkıcı, yavan ve sefil varlık koşullarının aylar ve yıllar boyu yapabileceğinden daha fazla ilerleme kaydetti.” (Lenin - Cilt 1)
  • “Bir liberal kendisine kötü muamele edildiği zaman, ‘Tanrıya şükür, dayak atmadılar’ diye düşünür. Dayak yediği zaman ise, öldürülmediği için tanrıya şükreder. Ve iş ölüme gidecek olursa, bu defa ölümsüz ruhu fani vücudundan kurtarıldığı için tanrıya şükredecektir.” (Lenin - Cilt 1)
  • Marksistler 'işçile­rin devrim için değil, devrimin işçiler için gerekli olduğuna inanmışlardır.' Narodniklere göre ise 'işçiler devrim için önemlidir.' Bir narodnik 'neden işçi sınıfı?' diye sorabilir, bir marksist ise ancak 'neden marksizm?' diye sorar, çünkü onun için işçi sınıfı tarihin nes­nesi değil, öznesidir. (Lenin - Cilt 1)
  • "Yakından gördüğünüzde tüm manzara şöyle: Etler çürüyor; sadece öküzlerin eti değil insan eti de. Köyler alev alev yanıyor; insanlar '20 yaş altında olmayan kişileri' imha ediyor. Herkes vahşileşiyor, insani yanını yitiriyor. Askeri kahramanlık destanlarının hemen arkasındaki örtünün sadece bir ucunu bile kaldırdığınızda savaş, en başta rezil bir şey." (Troçki Cilt 1)
  • "Modern Rusya tarihinde demokratik iktidarın ilk ortaya çıkışı Sovyet ile olmuştur. Sovyet, kitlenin kendi değişik kesimleri üzerindeki örgütlü iktidarıdır. Alt ve üst meclissiz, profesyonel bürokrasisiz, fakat seçmenlerin kendi temsilcilerini her an geri alma haklarının olduğu gerçek demokrasidir. Sovyet, üyeleri -işçilerin doğrudan seçtikleri temsilciler- aracılığıyla, bir bütün olarak proletaryanın ve onun tek tek gruplarının tüm sosyal ifadelerinin üzerinde doğrudan önderlik uygular, onun eylemlerini düzenler ve onlara bir slogan ve bayrak sağlar.” (Lenin - Cilt 1)
  • "Soluk aldıkça umut edeceğim - soluk aldıkça gelecek için, güçlü ve güzel insanın tarihin kendiliğinden akışına hâkim olacağı ve onu güzellik, neşe ve mutluluğun sınırsız ufkuna doğru yönlendireceği o parlak gelecek için savaşacağım..." (Troçki Cilt 1)
  • Hem Lenin’in muhalifi Menşeviklerin, hem de daha sonra, Stalinistlerin Ne Yapmalı’dan çıkardıkları başlıca yorum, kalabalıktan ziyade ‘kahraman’ın önemli olduğu şeklindedir. (Lenin - Cilt 1)
  • Ortayolcuların en önemli özelliği, sınıfın öncüsü ile kitlesi arasında, ve azınlığın girişimciliği ile çoğunluğun alışagelmişliği arasında kesin bir ayrım yapma gereğini çarpıtmalarıdır. Ortayolculuğun en büyük derdi tarihsel kaderciliktir. İçeriği böylesine belirsiz olduğu için, açık ve keskin bir karakter saptamaktan böylesine yoksun oldukları için ve Marksizm ile reformizm arasında bocaladıkları için ortayolcu gruplar hep aynı yönde gitmezler. Bazıları sola doğru Marksizme, bazıları sağa doğru reformizme yönelirler. Üstelik, tutarlılıktan da mahrum oldukları için bazen de önce sola saparlar, sonra ise sağa dönerler. Bu süreç boyunca grubun kendisi içinde farklılaşmalar ortaya çıkar ve bölünmeler olur: bazı kesimler kesin olarak reformizme kayarlar, diğerleri ise işçi sınıfının devrimci kanadına katılırlar. (Lenin - Cilt 1)
  • Savaşa hazır bir sürü insanın körlüğü, daha önceki bir avuç insanın âlimliğinin mutlaklığının öbür yüzüdür. (Lenin - Cilt 1)
  • Lenin'in bu dönemdeki belirlemeleri, onun daha sonraki teo­rik gelişiminin temel temalarının ipuçlarını da taşır: Liberal burjuva­ziye karşı amansız muhalefet, proletaryanın köylülük üzerindeki hegemonyası, sanayi ülkelerinin proletaryası ile sömürgelerde olan ve çoğunlukla köylü hareketinden oluşan ulusal kurtuluş hareketleri arasındaki ittifak. (Lenin - Cilt 1)
  • Sonuç olarak, 1880'li yıllar Rus işçileri arasında son derece sınırlı marksist propaganda çevrelerinin kurulduğu yıllar oldu: Ge­nel olarak bu yıllar karanlık dönem olarak hatırlanır. '80'li yılların devrimcisi' hayal kırıklığına uğramış, ümitsiz ve aylaktır. Bu tablo edebiyatta Çehov'un eserlerinde ifadesini bulmuştur. Vanya Dayı İvanov ve diğer karakterler hep bu kederin, küçük ve önemsiz işle­rin görünümleridir. (Lenin - Cilt 1)
  • "... Aydınlar kişisel nedenlerle partiye katılmakta tereddüt edebilirler, ve böylesi daha da iyi, çünkü onlar genellikle oportünisttirler..." (Lenin - Cilt 1)