Sevinç Erbulak kimdir? Sevinç Erbulak kitapları ve sözleri

BİYOGRAFİ

Türk tiyatro oyuncusu Sevinç Erbulak hayatı araştırılıyor. Peki Sevinç Erbulak kimdir? Sevinç Erbulak aslen nerelidir? Sevinç Erbulak ne zaman, nerede doğdu? Sevinç Erbulak hayatta mı? İşte Sevinç Erbulak hayatı...

Türk tiyatro oyuncusu Sevinç Erbulak edebi kişiliği, hayat hikayesi ve eserleri merak ediliyor. Kitap severler arama motorlarında Sevinç Erbulak hakkında bilgi edinmeye çalışıyor. Sevinç Erbulak hayatını, kitaplarını, sözlerini ve alıntılarını sizler için hazırladık. İşte Sevinç Erbulak hayatı, eserleri, sözleri ve alıntıları...

Doğum Tarihi: 20 Ekim 1975

Doğum Yeri: İstanbul

Sevinç Erbulak kimdir?

Sevinç Erbulak (d. 20 Ekim 1975, İstanbul), Türk tiyatro oyuncusudur.

Tiyatrocu bir anne (Füsun Erbulak) ve babanın (Altan Erbulak) kızıdır. İstanbul Şehir Tiyatroları oyuncusudur. Televizyon dizileri ve sinema filmlerinde de oynamaktadır. Epsilon Yayınları'ndan 2002 yılında "Gözünü kırpma, düşerim" adlı kitabı (ISBN 975-331-403-5) çıkmıştır.

Avukat Dalin Midyat ile evliliğinden 2006 yılında Zeynep Kavin adını verdiği kızı dünyaya gelmiştir.

17. Afife Tiyatro Ödülleri'nde jüri üyeliği yapmıştır.

2013 Taksim Gezi Parkı protestoları sırasında Yiğit Sertdemir, Özen Yula, Cem Uslu ve Mirza Metin'in yazdığı Gezerken adlı oyunda yer almıştır.

Sevinç Erbulak Kitapları - Eserleri

  • ArtıkAranmayanlar Gezegeni
  • Gözünü Kırpma, Düşerim

Sevinç Erbulak Alıntıları - Sözleri

  • Bugünümde seninle olmayı çok isterdim. O kadar isterdim ki, bunun için çok sevdiğim birçok şeyden vazgeçebilirdim. Nelerden mesela diye sorma. Ya da sor, çünkü buldum! Uyumaktan mesela. Uyumayı çok sevdiğimi bilirsin (ArtıkAranmayanlar Gezegeni)
  • İnsan vicdanını hepten yitirirse,içi kurtlanırmış böyle.Kendiliğinden.Kendini yermiş insan. Açgözlülükten. Doyamamaktan (ArtıkAranmayanlar Gezegeni)
  • Hani bir kitap okusun da bir cümlenin altını çizersin ya, sinir olursun yazara senden önce davrandığı, senden çaldığı için seni, işte hep bunu hisseder oldum son zamanlarda... (Gözünü Kırpma, Düşerim)
  • Sonra bir zaman geldi, içinde neden olduğumu bile bilmediğim şu dünyada kendimi farkettim. Gülme, dünya kendini farkedemeyenlerle dolu. (ArtıkAranmayanlar Gezegeni)
  • Yaptığım veya yaşadığım pek çok şey eleştirildi. Bunu yapanlar, hep yanlış yaptığımı, yine yanlış yaptığımı söylediler ama doğrusunun ne olduğunu söylemediler hiç. ... Halbuki bana iyi görünmediğimi söyledikten sonra ne yapacağımı da söyleselerdi o zaman gerçekten iyileşebilirdim Kutya. (ArtıkAranmayanlar Gezegeni)
  • İnsan kimi sever en çok? En çok ama? Bir benzerini mi? Yoksa onu en çok mutsuz edeni mi? En çok acıyı çektireni mi? Kendisini en uzak ufuklara götüreni mi? Yoksa tüm bunları beraberinde getireni mi? (Gözünü Kırpma, Düşerim)
  • Haklı olduğumda düzgün cümleler kuramıyorum Kutya. Böyle olunca da hep haksızmışım gibi görünüyorum. (ArtıkAranmayanlar Gezegeni)
  • Kediler her şeyi anlar, sen onlardan korkma, kedileri sevmeyenlerden kork. (ArtıkAranmayanlar Gezegeni)
  • Körkütük olana dek içiyormuşsun, biz böyle içmezdik, beni konuşuyormuşsun, benimle konuşmazdın, takılıyormuşsun yabancının birinin koluna, Beyoğlu'nu arşınlıyormuşsunuz birlikte, benimle yürümezdin, dizlerin ağrırdı senin, yoksa o sen değil miydin? (Gözünü Kırpma, Düşerim)
  • Çok güvendim galiba, çok inandım, hep yanımda kalırsın sandım; bir gittin, boşluğunu doldururken yerine koyduğum her sureti sen sandım. (Gözünü Kırpma, Düşerim)
  • En çok istenenler en kolay gözden düşer. (ArtıkAranmayanlar Gezegeni)
  • Çok uzun sürdü ilk aşkım benim. Bittikten sonra da sürdü, ondan habersiz. Tek o bilse yeterdi, bir o bilmedi, dünya bildi... Yokluğunda büyüdü. (Gözünü Kırpma, Düşerim)
  • Kalbi ağrımayan insanları düşünmeyiz artık, onları hissederiz. Olsaydı bir kalpleri, ağrırdı mutlaka deriz. Sanırım bu sebeple, ben sevindiğimde de, üzüldüğümde de, “Ah kalbim” derim hep. (ArtıkAranmayanlar Gezegeni)
  • Köklere inanmam. Sürekli gezmek, sürekli görmek isterim bilmediğim yerleri… Ne ben birine kök salayım ne de biri bende köklensin isterim. (ArtıkAranmayanlar Gezegeni)
  • Seni sevmede erken davrandım, terk etmeye de çok geç kaldım sanırım... (Gözünü Kırpma, Düşerim)
  • Bir öğrenci yurdu alev aldı bu gece. Söndüremediler alevleri hâlâ. Arlanmaz ölüm, yine sayı peşinde. 11-12-13 tane. Tane tane sayılan çocuklar. Elmalar gibi. 12 kız, 1 oğlan. Duyunca ne mı hissettim? (ArtıkAranmayanlar Gezegeni)
  • Ama içimden geçenlerin görünür görünür olmasını çok isterdim. İçimden geçenlerin ve sana söylediklerimin ardındaki söyleyemediklerimin gözle görülebilecek şeyler olmalarını... (ArtıkAranmayanlar Gezegeni)
  • Yürek bir labirenttir, insanın kendisi bile içinde yolunu yitirebilir, bir gün çıkış kapısına çıkan bir köşe başka gün çıkmaz sokak olabilir. (Gözünü Kırpma, Düşerim)
  • Seni sevmede erken davrandım, terk etmeye de çok geç kaldım sanırım… (Gözünü Kırpma, Düşerim)
  • "Birazdan yağmur yağacak, dışarı çık ve elinden geldiği kadar yağmur damlası yakalamaya çalış. Yakalayabildiklerin senin bana olan sevgin, kaçırdıkların da benim sana olan sevgim olsun," dedi çocuk. Deliydi bu çocuk. Daha ıslanmadan kaybetmişti kız. (Gözünü Kırpma, Düşerim)