Romain Gary (Emile Ajar) kimdir? Romain Gary (Emile Ajar) kitapları ve sözleri
Goncourt Ödüllü Fransız Yazar Romain Gary (Emile Ajar) hayatı araştırılıyor. Peki Romain Gary (Emile Ajar) kimdir? Romain Gary (Emile Ajar) aslen nerelidir? Romain Gary (Emile Ajar) ne zaman, nerede doğdu? Romain Gary (Emile Ajar) hayatta mı? İşte Romain Gary (Emile Ajar) hayatı... Romain Gary (Emile Ajar) yaşıyor mu? Romain Gary (Emile Ajar) ne zaman, nerede öldü?
Tam / Gerçek Adı: Roman Kacew
Doğum Tarihi: 8 Mayıs 1914
Doğum Yeri: Vilna, Litvanya
Ölüm Tarihi: 2 Aralık 1980
Ölüm Yeri: Paris
Romain Gary (Emile Ajar) kimdir?
1914, Litvanya doğumlu. On dört yaşında Fransa’ya geldi, hukuk öğrenimi gördü, 1940 yılında ‘Fransa’ya Özgürlük’ ekibine ve savaşa katıldı. Fransa’nın 2. Dünya Savaşı’ndaki kahramanlarından biriydi, Legion d’honneur nişanına layık görüldü. Yazarlığı yanında diplomatlık yaptı.
İlk romanı Polonya’da Bir Kuş Var – Avrupa Eğitimi, dışişleri bakanlığında çalışmaya başlamasıyla aynı zamanda yayınlandı. Onca Yoksulluk Varken‘de olduğu gibi ‘Émile Ajar’ takma adıyla da kitaplar yazdı ve her iki kimliğiyle iki ayrı Goncourt Ödülü sahibi oldu. Eşi ünlü Fransız oyuncu Jean Seberg’in 1979′daki trajik ölümünün ardından 1980’de kendi eliyle hayatına son verdi.
Yazarın kaleme aldığı çok sayıda romandan Agora Kitaplığı’nda yayınlananlar şunlardır: Şafakta Verilmiş Sözüm Vardı (2012), Cennetin Kökleri (2012), Kadının Işığı (2012), Biletiniz Buraya Kadar (2012), Polonya’da Bir Kuş Var – Avrupa Eğitimi (2012), Uçurtmalar (2012) ve Emile Ajar takma adını kullanarak kaleme aldığı Onca Yoksulluk Varken (2009), Yalan-Roman (2011), Koca Tembel (2011) ve Kral Salomon’un Bunalımı (2011).
Romain Gary (Emile Ajar) Kitapları - Eserleri
- Onca Yoksulluk Varken
- Yalan-Roman
- Kadının Işığı
- Polonya'da Bir Kuş Var
- Şafakta Verilmiş Sözüm Vardı
- Cennetin Kökleri
- Kral Salomon'un Bunalımı
- Uçurtmalar
- Biletiniz Buraya Kadar
- Koca Tembel
- Beyaz Köpek
- Yıldızyiyiciler
- Partizan Nadejda
Romain Gary (Emile Ajar) Alıntıları - Sözleri
- İnsanların hüznü her zaman, en çok gözlerinin içindedir. (Onca Yoksulluk Varken)
- "İnsanlığa karşı hastalıklı bir nefret duyarak, Morel gibi fillerin yanında yer almaya çalışmıyordu demek? Hayır, elbette hayır - insanlığın kendisini bu denli tiksindirdiğini düşünmek saçmaydı. Yoksa, hayatının en güzel yıllarını insanlığa önce hidrojen, sonra bazalt bombası yapmak için harcar mıydı?" (Cennetin Kökleri)
- Sevmek, aç kalmamak ve sıcak bir yer edinmek. Zosia'nın hayattan bekledikleri bunlardı. Ve Zosia, huzur içinde sevmenin, açlıktan ölmemenin, soğuktan donmamanın neden bu kadar zor olduğunu düşünüyordu şimdi. (Polonya'da Bir Kuş Var)
- Açıkça belirtmem gerekiyor ki ben hep kolsuz oldum. İki kol, benimkiler, boşluktan başka bir şey değil. Bana iki kol daha gerekliydi. Bu, vitaminlerden söz edilirken, eksiklik denilen şeydir. (Koca Tembel)
- ...insan istese de istemese de en içten, en gerçek yanı çatlak yanıdır. (Yalan-Roman)
- “Ve ben size, 'Sizi seviyorum/ demiyorum. Deneyelim, diyorum. Mutsuzluğa saygılı olmak için hiçbir sebep yoktur. Hiçbir.” (Kadının Işığı)
- "Bir gün aç kalmak, üşümek yasaklanacak." (Polonya'da Bir Kuş Var)
- Karşıdakinin canını sıktığını bile bile konuşmayı sürdürüp insanın yüzüne bön bön bakmak; bunlar kesinlikle katlanamadığım şeylerdi. (Şafakta Verilmiş Sözüm Vardı)
- Hüzünlü görünüyordu..Gözlerinden ötürüydü bu. İnsanların hüznü her zaman, en çok gözlerinin içindedir. (Onca Yoksulluk Varken)
- "Onu dinlerken yüzü sakalının elverdiği ölçüde bir küçümseme ifadesiyle doluydu. İnsanlar, herhangi birinin kendilerinden, görünümlerinden ve kokularından bıkıp, yalnızca dünyada daha iyi bir birliktelik bulunmadığı için fillerin arasında yaşamaya karar verebileceğini hiç mi hiç anlayamayacak kadar kendi benlikleriyle sarmalanmışlardı." (Cennetin Kökleri)
- Ben de gülümsüyordum ama, içimden gebermek geliyordu. (Onca Yoksulluk Varken)
- Dinle beni, Lila, bu tür suçluluklar hiçbir şey değil bu zamanda; gerçi her zaman için de öyle ya. Bu belden aşağı suçluluklar, ermişlik gibi kalır öbürlerinin yanında. (Uçurtmalar)
- Deli damgası yediğiniz andan itibaren herkes size iyi niyetle yaklaşır, çünkü delilik politik değildir. (Yalan-Roman)
- İnsanın kendi kendisiyle, barış anlaşması yapması çoğu zaman en zor olanıdır. (Biletiniz Buraya Kadar)
- Sevdiğin yüzünden deli oldun, dediler. Yaşamın tadını yalnız deliler bilir, dedim. (Onca Yoksulluk Varken)
- İnsanın çocukluğunu büyüdüğünde bile içinde taşıması tuhaf. (Şafakta Verilmiş Sözüm Vardı)
- ...umut beni yiyip bitirmeyi sürdürdü, zaten başka işe de yaramaz... (Yalan-Roman)
- “Hileden, aldatmacadan bıktık artık. Kimi zaman dublajdan geçmiş bir film içinde yaşıyormuşuz gibi oluyor, herkes dudakların oynatıyor; ama bu, ağızdan çıkan sözle bağdaşmıyor. Her şey sonradan seslendirirmiş ve kimi zaman çok da iyi yapılmış , o kadar ki insan doğal sanıyor.” (Koca Tembel)
- İyi bir eğitim dedikleri şeyden geçtim: Bizi engellerle çeviren şey. (Kadının Işığı)
- “Ekmeğin icat edilecek bir şeyi yok, suyun kaynağa verecek dersi yok, kalp neyle yaşadığını kana açıklamaz...” (Kadının Işığı)
