Oya Uysal kimdir? Oya Uysal kitapları ve sözleri
Türk Şair Oya Uysal hayatı araştırılıyor. Peki Oya Uysal kimdir? Oya Uysal aslen nerelidir? Oya Uysal ne zaman, nerede doğdu? Oya Uysal hayatta mı? İşte Oya Uysal hayatı...
Doğum Tarihi: 24 Mayıs 1952
Doğum Yeri: İstanbul, Türkiye
Oya Uysal kimdir?
Oya Uysal 24 Mayıs 1952 tarihinde İstanbul'da doğdu. İlk şiiri 1968 yılında yayımlandı. Şiirleri Yazko Edebiyat Yaşam İçin Şiir, Adam Sanat, Milliyet Sanat, Gösteri, Düşler ve Yaşasın Edebiyat dergilerinde çıktı. Şimdilerde Kitap-lık, Varlık ve Yasakmeyve dergilerinde yayımlanıyor.
Gençlik yıllarında yayımlanan beş kitaptan sonra, 1980'li yılların ikinci yarısında uzunca bir süre şiire ara veren şair, Uçuruma Düşen Nehir (1997) ile Ceyhun Atuf Kansu şiir ödülü´ne, Mevsimini Kaybetmiş Rüzgâr ile de Yayımlanmamış Dosya dalında 1999 Cemal Süreya Şiir Ödülü´ne değer bulundu.
2003 yılında yayımlanan Günaydın Sevgili Gece´den sonra, Yapı Kredi Kültür Yayınları tarafından 2008 yılında Kimselerin Akşamı adlı şiir kitabı yayınlandı. Yine Yapı Kredi Kültür Yayınlarınca 2012 yılında ´Uzak Olan Sendin´adını taşıyan kitabı yayınlandı. Aynı kitapla 2013 Necatigil şiir ödülünü aldı. Siyah Saten bir Gecelik adını taşıyan kitabı 2014 yılında Kırmızı Kedi Yayınlarından çıktı.
Oya Uysal Kitapları - Eserleri
- Siyah Saten Bir Gecelik
- Yürüdüm Yanında Yağmurun
- Kimselerin Akşamı
- Uçuruma Düşen Nehir
- Mevsimini Kaybetmiş Rüzgar
- Uzak Olan Sendin
- Günaydın Sevgili Gece
- Uçuruma Düşen Nehir
- İkili Düşünceler
- Elim Sende Ayışığı
- Yıldız Kokuyordu Gökyüzü
- Kimselerin Akşamı
Oya Uysal Alıntıları - Sözleri
- Ne zaman uzak hayallerde gezinsem gizlice suya inmiş ürkek bir ceylan, öylece durur incecik kanar avcısının içindeki iyiyi seyrederdi. (Uçuruma Düşen Nehir)
- Kalbinle aklın arasında gidip gelmekten yorulan ruhun, — Unut diyor, unut — Bak, hayatın yazdığı şiiri okuyor ölüm varoluşun anlamını ararken yokoluşa yaklaşan ruhun. (Kimselerin Akşamı)
- Bir aşklık yer aradık... (Uzak Olan Sendin)
- Kalbinle aklın arasında gidip gelmekten yorulan ruhun... (Uzak Olan Sendin)
- gizli saklı kalmış bir şeyler, sezilen ama söze dökülemeyen... (Uzak Olan Sendin)
- Şimdi yaprakları sararmış bir kitaptan çıkan kahraman girebilir ancak hayatıma. (Günaydın Sevgili Gece)
- Herkes kendi yalnızlığında yaşıyor birlikte eskimiyor artık hiç kimse (Mevsimini Kaybetmiş Rüzgar)
- Hadi al gel de çocukluğunu, gidelim uzaklara. (Kimselerin Akşamı)
- Sonra seni tutup sarsan hayatın içine karıştın. (Mevsimini Kaybetmiş Rüzgar)
- Neyin nesi bu kendinden kendine katettiğin yolda korkunun ve kuşkunun gölgeleri söyle, varoluşun bile bir meydan okumayken hayata. (Mevsimini Kaybetmiş Rüzgar)
- Derinden derine duyumsanan gizli bir şenliğin eksikliği Diyorum, hepsi bu Hiç kimse bilmiyor elbet Küçük yalanlarla büyük acıların daha da büyüdüğünü İncelen bir çığlığın kalbime değen yerindeki yarayı Sırları ve sızıyı Bir "S" sesiyle düş gücümden türettiğim dizelerin Işıktan yapılmış anılarla aydınlanıp Hayatı yaşanılır kıldığını ... (Uçuruma Düşen Nehir)
- "ellerinin arasında tutup yüzünü, tutup usulca öpse. İçe dokununan bir şeyler var uzak bakışlarında senin üşümüş yüzünde hüzünlü bir güz resmi..." (Günaydın Sevgili Gece)
- Anlamını bulmaktan korkup hayra zorlarken rüyayı içini çekip sokuldu yine geceye içimdeki çocuk… Çıkıp yürüsem şimdi elinden kurtulup gecenin bitecek sanki yeryüzü, ansızın uçurum. (Günaydın Sevgili Gece)
- Sonra seni tutup sarsan hayatın içine karıştın. (Mevsimini Kaybetmiş Rüzgar)
- Kimi sevsem çoğaltacak sevdim, gereğinden çok, fazladan. (Siyah Saten Bir Gecelik)
- Ben tamamlanmak istemeyen eksik, kaybetmeyi kabullenmiş mağrur. (Kimselerin Akşamı)
- Terk ettiğim son kıyıdır bu belki de Rüzgarın diliyle anlattığım, içli bir öyküyle ürperirken sular İçimde hiçbir yere ait olmadığım duygusu Dinen kanat sesleri, üşüten sessizlik Kuş ölüleri Beni ben yapan her şeyde başıboşluk Zamanın çarklarında ezilmek korkusu ... (Uçuruma Düşen Nehir)
- Şimdi sedirlerde dinlenir akşamın yorgun aydınlığı / çıplak bir ampüldür mutfaklarda anneler. (Mevsimini Kaybetmiş Rüzgar)
- El yordamıyla bulunmuş bir huzur bu benimkisi, eksik, yalnızlık değil, sessizlik... (Günaydın Sevgili Gece)
- Kimi sevsem çoğaltarak sevdim, gereğinden çok, fazladan.. (Siyah Saten Bir Gecelik)
