Osamu Dazai kimdir? Osamu Dazai kitapları ve sözleri
Japon Yazar Osamu Dazai hayatı araştırılıyor. Peki Osamu Dazai kimdir? Osamu Dazai aslen nerelidir? Osamu Dazai ne zaman, nerede doğdu? Osamu Dazai hayatta mı? İşte Osamu Dazai hayatı... Osamu Dazai yaşıyor mu? Osamu Dazai ne zaman, nerede öldü?
Tam / Gerçek Adı: Şuji Tsuşima
Doğum Tarihi: 19 Haziran 1909
Doğum Yeri: Kanagi, Aomori, Japonya
Ölüm Tarihi: 13 Haziran 1948
Ölüm Yeri: Mitaka, Tokyo, Japonya
Osamu Dazai kimdir?
Takma adı Osamu Dazai olan ve bu isimle daha iyi tanınan Şuji Tsuşima, 1909'da Tsugaru Yarımadası'nın merkezi yakınlarında küçük bir kasaba olan Kanagi'de dünyaya geldi. Ailedeki siyasetçi olma geleneğine karşı çıkan Dazai gençliğinde yazar olmaya karar verdi. Yirmi yaşında Tokyo Üniversitesi Fransız Edebiyatı Bölümü'ne kaydını yaptırdı. 1935'te kısa hikayeleriyle ve 1936'da ilk romanı ile (Bannen- Alacakaranlık Yılları) Akutagava Ödülü'ne aday gösterildi. Ödül başka yazarlara verilse de Dazai'nin ünü yayıldı. Bunu takip eden on yılda otuzu aşkın edebi ve otobiyografik eser yayımladı (1944 basımı Mor Bir Serserinin Gezi Notları da dahil). Dazai'nin en iyi eserleri savaşın hemen sonrasına rastlar: 1947'de Şayo (Batan Güneş-YKY 1993), 1948'de Ningen Şikkaku (Artık İnsan Değil).
Hayatının büyük bölümünü intihar takıntısıyla geçiren Dazai, 1948'de metresiyle birlikte suya atlayarak intihar etti. Ama ölümünden kırk yıl sonra bile Japonya'da hâlâ ilgi gören bir yazardır.
Osamu Dazai Kitapları - Eserleri
- İnsanlığımı Yitirirken
- Batan Güneş
- Öğrenci Kız
- Yeşil Bambu ve Diğer Fantastik Öyküler
- Mor Bir Serserinin Gezi Notları
- Buruk Ayrılık
- Koş Melos!
Osamu Dazai Alıntıları - Sözleri
- Ah, hayat çok acı, doğmamış olmak yeğdir inancı meğer ne kadar doğruymuş! (Batan Güneş)
- Ağlamayı deneyeyim dedim. Nefesimi tutup gözlerim kanlanınca biraz gözyaşı akar diye düşündüm ama olmadı. Belki de artık gözyaşları olmayan bir kızım. (Öğrenci Kız)
- Asla âşık olmamalısınız. Aşk size mutsuzluk verecektir. Sevecekseniz, yaşlandığınızda, otuz yaşını geçtiğinizde sevin. (Batan Güneş)
- evden çıktığımda o kadar gerilirdim ki dünya gözlerimin önünde bir o yana bir bu yana savrulurdu, belki nehri o kadar uzak görmemin nedeni de buydu. (Mor Bir Serserinin Gezi Notları)
- “Ah, bu dünya yalnızca insanların anlamsızca acı çektiği bir yer.” (Yeşil Bambu ve Diğer Fantastik Öyküler)
- Beklemek. Hayatta sevinç, öfke, hüzün ve yüz çeşit duygu içindeyiz ama bu duyguların tümü, vaktimizin ancak yüzde birini oluşturur. Yüzde doksan dokuzu ise beklemekle geçer. Ben de bekliyorum... (Batan Güneş)
- "Savaştan söz etmekten nefret ediyorum. Korkunç bir felaketti." (Batan Güneş)
- "Tek bir büyük tepsiye sahip olmaktansa birçok küçük tepsiyi üst üste dizmeyi bil" (Buruk Ayrılık)
- Felsefe mi? Bir sürü yalan. İlkeler mi? Bir sürü yalan. Düzen mi? Bir sürü yalan. İçtenlik mi? Gerçek mi? Saflık mı? Hepsi yalan. (Batan Güneş)
- Eh, işinin erbabı bir adam olsa gerek benim öylesine beceriksizce verdiğim yanıtları ustalıkla derlemiş ve ilginç bir yazı haline getirmişti. (Buruk Ayrılık)
- Sanki bir şeyler eksikmiş hissi veren bir sessizlik. (Buruk Ayrılık)
- Adalet ömrün kumpası derler Öyleyse kanla boyanan savaş alanında Suikastçının kılıcı ucunda Adaletin nesi vardır? (İnsanlığımı Yitirirken)
- "Bir avuç kişiye verilmesi gereken eğitimin genele uygulanması da korkunç geliyor. Okulda verilen ahlaki eğitimle, dünyanın kuralları arasında bir uçurum olduğunu büyüdükçe daha iyi anladım." (Öğrenci Kız)
- Böylece, sonra (yazarken çok fazla böylece, sonra kullanıyorum, değil mi? Bu durum kafası çalışmayan erkeklerin yazdıkları metinlere has bir özellik olsa gerek. Beni de rahatsız ediyor ama ister istemez yazıverdiğim için uğraşmayı bıraktım) -böylece, sonrasında âşık oldum. (Koş Melos!)
- And how futile it all is. (Koş Melos!)
- Bir kitapta Fransa'da krallık döneminde saraylı kadınların saray bahçesinde ya da saray koridorlarında eteklerini kaldırıp rahatlamaktan hiç çekinmediklerini okumuştum. (Batan Güneş)
- Şu an ben ne mutluyum ne de mutsuz. Sadece her şey geçip gidiyor. Benim şimdiye kadar pandomim sayesinde yaşamayı sürdürdüğüm bu “İnsan” dünyasında, gerçek olduğunu düşündüğüm tek şey bu. Sadece her şey geçip gidiyor. (İnsanlığımı Yitirirken)
- "Seçilmiş olmaktan, büyük heyecan ve korku duyuyordu." (Verlaine, Sagesse) (Mor Bir Serserinin Gezi Notları)
- Taze yumurta kolay kolay yanmaz. Bilmiyor muydunuz? (Batan Güneş)
- Sabahları insanın zinde olduğu söylenir, yalan.Sabahlar gridir. (Koş Melos!)
