diorex
ARTUKBEY

Michelangelo kimdir? Michelangelo kitapları ve sözleri

İtalyan Rönesans Dönemi Ressam, Heykeltıraş, Mimar ve Şairi Michelangelo hayatı araştırılıyor. Peki Michelangelo kimdir? Michelangelo aslen nerelidir? Michelangelo ne zaman, nerede doğdu? Michelangelo hayatta mı? İşte Michelangelo hayatı... Michelangelo yaşıyor mu? Michelangelo ne zaman, nerede öldü?

  • 25.04.2022 06:00
Michelangelo kimdir? Michelangelo kitapları ve sözleri
İtalyan Rönesans Dönemi Ressam, Heykeltıraş, Mimar ve Şairi Michelangelo edebi kişiliği, hayat hikayesi ve eserleri merak ediliyor. Kitap severler arama motorlarında Michelangelo hakkında bilgi edinmeye çalışıyor. Michelangelo hayatını, kitaplarını, sözlerini ve alıntılarını sizler için hazırladık. İşte Michelangelo hayatı, eserleri, sözleri ve alıntıları...

Tam / Gerçek Adı: Michelangeli di Lodovico Buonarroti Simoni

Doğum Tarihi: 6 Mart 1475

Doğum Yeri:

Ölüm Tarihi: 18 Şubat 1564

Ölüm Yeri:

Michelangelo kimdir?

Michelangeli di Lodovico Buonarroti Simoni (d. 6 Mart 1475 – ö. 18 Şubat 1564), ünlü İtalyan rönesans dönemi ressam, heykeltıraş, mimar ve şairidir. Tam adı Michelangelo di Lodovico Buonarroti Simoni.

Michelangelo, 6 Mart 1475'te Arezzo yakınlarında Caprese’de doğar. Ailesi, o daha bir aylıkken Floransa’ya taşınır. Annesi, kendisi altı yaşındayken ölen Michelangelo, 13 yaşına geldiğinde Floransa’da Domenico Ghirlandaio’nun yanına öğrenci olarak verilir. Bertoldo di Giovanni’nin zamanında, Medici ailesine ait olan San Marko bahçesinde çalışan genç Michelangelo, bu arada Lorenzo de' Medici ile tanışır.

Michelangelo, heykeltıraştaki rüştünü kanıtladığı ilk ve en ünlü eseri olan çocuk kral Davud’un heykelini yaptığında henüz 26 yaşındadır. Beş buçuk metrelik bir mermer kütleden çıkaracağı eser için genç dâhi, mermer bloğun yanına bir baraka inşa ederek, yardımcısız bir şekilde, çoğu zaman geceli gündüzlü çalışarak Rönesans sanatının harikalarından biri olarak kabul edilen David’i yaratır.

1505 yılında Papa II. Julius tarafından kendisine, en önemli başarılarından biri olacak Vatikan’ın yanındaki Sistine Şapeli’nin tavan resimlerinin yapılması işi verilir. 3 yıl sonra başlayacağı bu görevi sanatçı, 520 metrekarelik bir alanda yaklaşık dört yıllık bir çalışmanın ürünü olarak bitirir. Ortasında , her biri Âdem, Havva ve Nuh Tufanıyla ilgili İncil’in Eski Ahit’inden alınma öykülerden esinlenerek yapılan resimlerin bulunduğu dokuz pano bulunan freskin yan unsurları da mitolojik figürlerle bezelidir. Özellikle “Adem'in Yaratılışı” ismindeki sahne batı resim sanatının en canlı tasvirlerinden biri kabul edilir.

1519 yılında Cosimo de' Medici’nin soyunun son temsilcisi Lorenzo de' Medici’nin ölmesiyle Michelangelo, onla birlikte genç yaşta ölen Nemours Dükü Giuliano’nun mezarlarının konulduğu kiliseye iki ünlünün heykelini yapar. 1534’te Papa III. Paulus’un heykeltıraşı ve mimarı yapılan Michelangelo’ya Sistine Kilisesi’nin sunak duvarına bir ‘Kıyamet Günü’ tasviri yapmasını ister. Meryem’in Göğe Yükselişi, İsa’nın Vaftizi ve Musa’nın Hükmü’nün anlatıldığı freskler süsler bu duvarı.

Kıyamet Günü tablosuna başından beri muhalefet eden yeni Papa IV. Paulus ise, tablodaki imgelerin fazlaca müstehcen göründüğünü belirterek Michelangelo’dan tabloyu biraz daha ‘düzgün’ hale getirmesini isteyince, ustanın cevabı şu olur: “Papa’ya söyleyin, bu küçük bir mesele ve kolaylıkla uygun hale getirilebilir. Önce kendisi yaşadığımız bu dünyayı uygun ve yaşanılır bir hale getirsin, sonra da bu tablo da aynı uygunluğa girecektir.” Michelangelo’nun yaşadığı çağ, kendisiyle boy ölçüşebilecek derecede yetkin ressam ve heykeltıraşçılara da tanıktır aynı zamanda.

Bunların başında Rafael ve Leonardo Da Vinci gelir. Bu sanatçılar arasında keskin ancak hoşça bir rekabet vardır. Anlatılan bir öyküye göre, sanatçının rakiplerinden Rafael ve Bramante, işbirliği yaparak Michelangelo’ya Sistine Kilisesinin işini verdirmeye çalışırlar. Böylelikle, kendini ressamdan çok bir heykeltıraş olarak kabul eden Michelangelo, bu işi kabul etmeyerek Papanın gözünden düşecektir. Hayatının son dönemini Roma’daki Aziz Peter Kilisesi’nin mimarı olarak geçiren Michelangelo 18 Şubat 1564'te 89 yaşında ölür.

Rönesans sanatına benzersiz bir etkide bulunan Michelangelo, klasik sanat tekniklerini öğrenmesinin yanı sıra asıl olarak, insan formunu her açıdan tasvir edebilmek için kadavralar üzerinde çalışıp, Yunan ve Roma sanatından devraldığı idealleştirilmiş insan tasarımlarını ulaştığı gerçekçilik boyutunu yakalamaya çalışır. Batı resminin babası olarak bilinen Giotto’nun resmindeki doğallık ve gerçekçilik ile 15. yüzyıl başında tam olarak anlaşılabilen derinlikte perspektif olgusunu geliştirip kendi tarzına temel yapan Michelangelo onlarca heykel, freske imza atıp Roma’nın yeniden inşa ve düzenlenmesinde de önemli görevler almıştır.Onu idolü olarak seçen birçok kişi vardır.

Michelangelo Kitapları - Eserleri

  • Cennetin Anahtarları
  • Michelangelo'nun Seçilmiş Mektupları

Michelangelo Alıntıları - Sözleri

  • Ben bir Bracci’ydim; ruhsuz şimdi burda varlığım: Güzelliğim toprağa, kemiğe döndü ama, beni hapseden kaya, yalvarırım açılma, dünyadaki sevgilim için güzel kalayım. (Cennetin Anahtarları)
  • benim artık yalnız ölmeye gücüm kaldı, sağlığım gerçekten çok kötü. MİKELANJ Roma, Mayıs 1557 (Michelangelo'nun Seçilmiş Mektupları)
  • Istırap için doğmuşum şu yaşamım perişanlık! (Cennetin Anahtarları)
  • Güneş doğunca cennetin buyurduğu kader bu… (Cennetin Anahtarları)
  • Üzüntüm ve acım sonsuz. ... bana yalnızca ölümden korkmamayı değil, ölümü istemeyi öğretti. Bendeniz MİKELANJ Roma, 23 Şubat 1556 (Michelangelo'nun Seçilmiş Mektupları)
  • Ah güzellik ve zarafet, ikisi de sonsuz, ne denli yardım önerirsen öner ama, o kadar az katlanırsın ki yaşama, baktığın herkesi kör edemezsin. (Cennetin Anahtarları)
  • Eskiden silahlarım vardı, zalim buz ve ateşli arzu şimdi ihtiyarım, hastalıklı ve şaibeliyim, geçmişime yansıyor geleceğim, hem hüzünlü, hem sancılı ve umutlu; sevincin ömrü kısacık sürüyor, ıstıraptan beter bir külfet bu. (Cennetin Anahtarları)
  • Cennettendi mükemmel ve kutsal güzelliğim benim, babamdan gelen yalnızca şu ölümlü gövde işte (Cennetin Anahtarları)
  • Ustalar, bazan cehaletlerinden, bazan da kötü niyetlerinden, her zaman söylediklerimin tersini yapıyorlar, hatanın cezasını da ben çekiyorum. Mikelanj Roma, Eylül 1557 (Michelangelo'nun Seçilmiş Mektupları)
  • LIII Yarım kalmış bir sone İyilik sürüp gitmezse kötülük de sürmeyecek, ama biri ötekine dönüşecek ara sıra. (Cennetin Anahtarları)
  • Acılarla birlikte yaşamaya çalışıyorum. Mikelanj Roma, 21 Aralık 1549 (Michelangelo'nun Seçilmiş Mektupları)
  • Boş bir umut bu: Ölüler dirilemez ki baharda. (Cennetin Anahtarları)
  • Kim bu irademe karşı beni sürükleyen sana, hem bağlayarak kıskıvrak, hem de özgür bırakarak? (Cennetin Anahtarları)
  • Evlenmeyi düşündüğün kişi sağlıklı değilse, bir aile sahibi olmak için kendini öldürmektense, kendin için yaşamak daha akıllıcadır. Mikelanj Roma, 24 Haziran 1552 (Michelangelo'nun Seçilmiş Mektupları)
  • Her kim doğmuşsa, günü gelecek, her canlıyı er geç yok eden güneş onu mutlaka silecek. (Cennetin Anahtarları)
  • «Böyle bir aşkla, bu kadar çabuk unutanın suçu büyüktür.» Roma, 1545 (Michelangelo'nun Seçilmiş Mektupları)
  • Hala öğreniyorum . (Michelangelo'nun Seçilmiş Mektupları)
  • Nasıl yaşadığımı herkes biliyor, hep yalnızım, fazla gezmiyorum, kimseyle konuşmuyorum... MİKELANJ Roma, Mart 1548 (Michelangelo'nun Seçilmiş Mektupları)
  • O kadar çok hastalığım var ki, kendimi ölüme çok yakınmış hissediyorum. Mikelanj Roma, 4 Mayıs 1557 (Michelangelo'nun Seçilmiş Mektupları)
  • Mikelanj,18 Şubat 1564’te, akşam, saat beşte öldü. (Michelangelo'nun Seçilmiş Mektupları)

Yorum Yaz