Metin Ekici kimdir? Metin Ekici kitapları ve sözleri

Akademisyen Metin Ekici hayatı araştırılıyor. Peki Metin Ekici kimdir? Metin Ekici aslen nerelidir? Metin Ekici ne zaman, nerede doğdu? Metin Ekici hayatta mı? İşte Metin Ekici hayatı...

Akademisyen Metin Ekici edebi kişiliği, hayat hikayesi ve eserleri merak ediliyor. Kitap severler arama motorlarında Metin Ekici hakkında bilgi edinmeye çalışıyor. Metin Ekici hayatını, kitaplarını, sözlerini ve alıntılarını sizler için hazırladık. İşte Metin Ekici hayatı, eserleri, sözleri ve alıntıları...

Doğum Tarihi: 1963

Doğum Yeri: Denizli

Metin Ekici kimdir?

Metin EKİCİ, 1963 yılında Denizli’de doğdu. Lisans öğrenimini Atatürk Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümünde tamamlayan (1984) Ekici, 1987-1989 yılları arasında Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Türk Dili ve Edebiyatı Anabilim Dalında sürdürdüğü yüksek lisans öğrenimini, Dede Korkut Tesiri ile Teşekkül Eden Halk Hikâyeleri, 1991-1996 yılları arasında University of Wisconsin-Madison’da sürdürdüğü doktorasını ise, The Anatolian Cycle of Koroglu Stories, başlıklı teziyle tamamladı. Türk Halk Bilimi, Halk Bilimi Teorileri, Türk Destanları konularında araştırmalarını sürdüren ve bu alanda pek çok yayını olan Prof. Dr. Metin Ekici, hâlen Ege Üniversitesi Türk Dünyası Araştırmaları Enstitüsünde çalışmaktadır.

Metin Ekici Kitapları - Eserleri

• Soylamalar ve 13. Boy - Salur Kazan'ın Yedi Başlı Ejderhayı Öldürmesi
• Halk Bilgisi - Folklor
• Türk Dünyasında Köroğlu

Metin Ekici Alıntıları - Sözleri

• "Kara köpek it oğluna, kurt eniği kendini dalatır mı, dalatmak yok!" (Soylamalar ve 13. Boy - Salur Kazan'ın Yedi Başlı Ejderhayı Öldürmesi)
• Goldstein; “Derleyicinin kırda çalışması gerekiyorsa, kendine civardaki küçük bir kasabada bir ev bulmalıdır.” diyerek, derlemecinin rahat bir ortamda çalışma şansına sahip olması gerektiğini belirtmektedir (Goldstein; 1977: 32-34). (Halk Bilgisi - Folklor)
• Halk biliminin inceleme konusu ettiği halk bilgisinin, halk bilimciler tarafından elde edilmesine "Derleme" adı verilmektedir. İlk bakışta kolay gibi görünen, herkesin yapabileceği bir iş zannedilen halk bilgisi ürünlerini derleme, bazılarının zannettiği gibi, "boynuna bir fotoğraf makinesi asip, eline de bir ses kayıt aracı alıp, önüne çıkan ilk kişiyi konuşturmak, o kişinin konuştuklarını kaydedip aynı kişinin birkaç kare fotoğrafını çekmek" değildir. (Halk Bilgisi - Folklor)
• Dundes'in kendi tarifine uygun bir halk grubu bir millet kadar geniş olabileceği gibi, bir aile kadar küçük de olabilir. (Halk Bilgisi - Folklor)
• Thompson'a göre tip; “halk edebiyatı öğrencileri tarafından gelenekte bağımsız bir varolma kabiliyeti gösteren anlatmaları ifade etmek için kullanılan bir terimdir Ne kadar karmaşık olursa olsun, herhangi bir masal bağımsız bir anlatma olarak anlatıldığında bir tip olarak değerlendirilir.” Bu tariften sonra tip ile motif arsındaki ilişki üzerinde kısaca duran Thompson, Grim kardeşlerin koleksiyonundaki gibi bazı uzun masal tiplerinin düzinelerce motif ihtiva edebileceğini, ancak hayvan masallarından bazı masal tiplerinin ise, tek bir motif üzerine kurulu olabileceğini ve bu tek motif üzerine kurulan masallarda tip ve motifin aynı şey olabileceğini ifade eder (Ekici; 1998). (Halk Bilgisi - Folklor)
• Umut eder senden bütün Müslüman, Elimden tut şu an halim perişan. Mertlerin pîri ya Şah-ı Merdan, Medet ver ben gibi zayıf kuluna. (Türk Dünyasında Köroğlu)
• Halk bilimini kendilerine akademik alan olarak seçenlerin çok iyi bilecekleri üzere, ilk defa 1846'da William J. Thoms tarafından ortaya atılan ve “popüler antikler” ve “popüler edebiyat” kavramını karşılamak için kullanılan “Folklore" terimi (Thoms;1965: 4; Dorson ve Thoms; 2005: 13), Türkçe'de "halkiyât” (Gökalp; 1913, Köprülü; 1914), “halk bilgisi, hikmet-i avam, budun bilgisi, halkbilim, halk bilimi ve halk kültürü” (Tan; 2000: 25) gibi terimlerle karşılanmış ve karşılanmaktadır. “Folklore" terimi Almanca'da “volkskunde” (Dow and Lixfeld; 1986: 7-14) ve Fransızca'da “traditions populaires" (Cocchiara;1981: 116-134) terimleriyle karşılanmıştır. Hatta Almanca “volkskunde” terimi İngilizce "folklore" teriminden daha eski olmasına rağmen, hiç bir zaman "folklore" terimi kadar yaygınlık kazanamamıştır. İngilizce bir terim olan "folklore" 1891'de yapılan "Uluslar Arası Folklor Kongresi”nden sonra bütün dünyada, ya ingilizce şekli olan "folklore", veyahut da her dilde çevirisi yapılmak suretiyle kullanılmaya başlamıştır (Dundes; 2003a: 1-2). (Halk Bilgisi - Folklor)
• Korkum yok paşadan, sultandan, handan Gelsin benim diyen, geçirdim sandan, Erler saklanmasın korkmasın kandan, At sürsün kavgaya mertliğe gelsin!.. (Türk Dünyasında Köroğlu)
• Dedem der; "Sakınmadan söz söyleyen sonra utanır." (Soylamalar ve 13. Boy - Salur Kazan'ın Yedi Başlı Ejderhayı Öldürmesi)
• Güveneceksen; yerde, gökte bir Allah'a güven, Dayanacaksan bir Allah'a dayan; Allah'ına güvenen yumruk vursa, koca dağları yıkar; Evvel Allah, sonra Allah dost olarak yardım etsin; Bu dünyada Kur'an'dan, ahirette imandan, Güzel yüzlü Muhammed'in yüzünü görmekten Nasipsiz bırakmasın. (Soylamalar ve 13. Boy - Salur Kazan'ın Yedi Başlı Ejderhayı Öldürmesi)
• Bugün bile hâlâ düzeltilemeyen yanlışlardan olan “folklörcü”, “folklör oynamak”, “folklör ekibi” gibi ifadeler, bu ilk dönemde oluşmuş ve günümüze ulaşmış sorunlardandır. Her şeyden önce, kelime dilimizde “Folklor” ve “Folklorcu” şeklinde yazılmak zorundadır. Bu ifadelerin doğrusu ise, “Halk Bilimci”, “Halk Oyunu Oynamak” ve “Halk Oyunu Ekibi” olmalıdır." (Halk Bilgisi - Folklor)
• ... bizim bıraktığımız arşive sahip çıkması gerekenler, gerekli ilgiyi göstermediyse de, yaptığımız derleme çalışmaları, bize çok şey öğretti. (Halk Bilgisi - Folklor)
• Dedem der; "Geçen günleriniz geçmiştir, Gelecek günleriniz hayra dönsün." (Soylamalar ve 13. Boy - Salur Kazan'ın Yedi Başlı Ejderhayı Öldürmesi)
• Halk bilgisi bir doğumdur; bizleri yaşama sevinciyle ağlatan. (Halk Bilgisi - Folklor)
• Alanın Dil Özellikleri: Bu hazırlıkların başında, yörenin dil ve ağız özellikleri yer alır. Her ne kadar halk bilgisi derleme çalışmaları, dilbilim çalışmalarından farklı ise de, bir halk bilimcinin alan çalışması yaparken konuşulanları veya anlatılanları tam olarak anlayabilmesi, bölgede günlük hayatta kullanılan bazı deyim ve terimlerden az da olsa haberdar olması, derleme yaparken daha rahat olmasıni sağlayacaktır. Derlemecinin, bölgenin ağız özellikleriyle konuşması bir gereklilik değilse bile, halk bilgisi ürünlerinin temelde karşılıklı bir iletişim hadisesine dayalı olduğu ve derlemenin esası itibariyle bu iletişim hadisesini çeşitli özellikleriyle birlikte kaydetmek olduğu düşünülürse, derlemecinin yörenin dil ve ağız özelliklerine kendini yakın hissetmesi ve en azından kaynak kişilere yöneltilecek soruların ve alınan cevapların doğru anlaşılması noktasında önemli hale gelir. Derlemecinin bu konuda ön bilgi edinmek için dilbilim araştırmaları ve derleme sözlüğü gibi kaynaklardan yararlanması mümkündür. (Halk Bilgisi - Folklor)
• Derleme; halkın sahip olduğu bilgi ırmağına, halk bilimi kuram ve yöntemleriyle girip, bilimsel susuzluğu kandırmak için, bir testi su ile eve dönmektir. (Halk Bilgisi - Folklor)
• "Vesikalarda ne denilirse denilsin, Köroğlu Türkçe konuşulan ülkelerin hepsinde halkın çok sevgili ve aziz kahramanıdır; destanlarında ifade edildiği gibi o, aynı zamanda manevi bir şahsiyettir, bir Velîdir. Türk topluluklarının en aziz varlığı olarak kalplerinde yaşamaktadır ve yaşayacaktır. Çünkü Köroğlu Türk alperenliğinin yüce abidesidir." (Türk Dünyasında Köroğlu)
• Yalnız yavrum al öğüdüm, Yurdun terk edici olma! Özünden gayrı namerdin, Minnetin çekici bulma! (Türk Dünyasında Köroğlu)
• Halk bilgisi bir yağmur duasıdır; çatlamış toprağı suya kandıran. Bir sohbettir, muhabbettir; kırk yıl hatırı sayılan bir fincan Türk kahvesi içmiş gibi, tadı damaklarda kalan. (Halk Bilgisi - Folklor)
• Tarihî-coğrafi yöntemin temelinde, Finlilerin kendi varlıklarini ve varoluşlarını kanıtlama ve bunu kendi halk bilgisi ürünleriyle yapma çalışmaları bulunmaktadır (Krohn; 1996: 9-22). Herder’in düşüncelerinden etkilenen Abraham Popius ve Anders Sjorgen adlı iki üniversite öğrencisi sistematik olarak ilk defa Fin halk bilgisi ürünlerini derlemiş, onları takip eden diğer bir tip öğrencisi Elias Lönnrot ise, uzun bir çalışma sonucunda ünlü Fin destanı “Kalevela”yı bir araya getirmeyi başarmış ve Grimm kardeşler gibi, parçaları birleştirerek 1835 yılında destanı yayınlamıştır. (Halk Bilgisi - Folklor)