Merve Nur Demirtaş kimdir? Merve Nur Demirtaş kitapları ve sözleri

Yazar Merve Nur Demirtaş hayatı araştırılıyor. Peki Merve Nur Demirtaş kimdir? Merve Nur Demirtaş aslen nerelidir? Merve Nur Demirtaş ne zaman, nerede doğdu? Merve Nur Demirtaş hayatta mı? İşte Merve Nur Demirtaş hayatı...

Yazar Merve Nur Demirtaş edebi kişiliği, hayat hikayesi ve eserleri merak ediliyor. Kitap severler arama motorlarında Merve Nur Demirtaş hakkında bilgi edinmeye çalışıyor. Merve Nur Demirtaş hayatını, kitaplarını, sözlerini ve alıntılarını sizler için hazırladık. İşte Merve Nur Demirtaş hayatı, eserleri, sözleri ve alıntıları...

Doğum Tarihi:

Doğum Yeri:

Merve Nur Demirtaş kimdir?

Merve Nur Demirtaş Kitapları - Eserleri

• Kelebek İzleri
• Zemheri

Merve Nur Demirtaş Alıntıları - Sözleri

• "iyiyim" kelimesi benim en büyük silahım, çoğu zaman saklanacağım kalın bir örtü olmuştu. Çevremdeki herkes de harflerin büyüsüne inanırdı. (Kelebek İzleri)
• "Bir kitapta okumuştum, insanlar hiç yaşayamadıklarına değil, eksik yaşadıklarına ihtiyaç duyarlarmış diye." (Zemheri)
• ''Kanatlarının izleri bir ömür boyu benimle kalacak, kelebek." (Kelebek İzleri)
• "Herkese hatta her şeye karşı yaşamaktır çocukluk." (Kelebek İzleri)
• “Çünkü büyüdük. Geri dönülmeyecek hatalar yapa yapa büyüdük.” (Zemheri)
• Hayat, bizden aldıklarıyla ve bize verdikleriyle bir sis bulutu gibi dolaşıyor üzerimizde. Başımızın üstündeki beyazın, hâli hazırda nasıl beklediğini bilmeden ömür tüketiyoruz. Ne zaman yağmurun hatta fırtınanın altında titreyeceğimizi ya da güneşin ne zaman bizi umutlarımıza kadar ısıtacağını kestirmemiz mümkün değil. Hayat, süprizlerle dolu. (Zemheri)
• “Değiştiremediğimiz ama bizi değiştiren tek şey; geçmişin ta kendisi. (Zemheri)
• Hayat öyle lanet bir şey ki; ya yanlış zamanda doğru insanı karşına çıkarır. Ya da yanlış insanla zamanını harcatır. (Zemheri)
• “Ama şimdi başını kaldır ve yalnız olmadığını kendine hatırlat. Güçlüsün ve her geçen gün biraz daha büyüyeceksin. Evet, kolay olmayacak. Ama sessiz kalmadığın sürece yalnız olmayacaksın.” (Zemheri)
• İnsan buydu çünkü. Bazen hep, bazen hiç. Hiç yaşamadıklarımıza değil, eksik yaşadıklarımıza ihtiyaç duyardık. (Kelebek İzleri)
• “Yapamadım” diyorum boğuklaşan sesimle. (Zemheri)
• “Her geçen saniye, dünyanın bir yerlerinde, kendi dertlerimizden daha kötülerinin yaşandığını bildiğimiz halde hayata devam edebilmek için kendimize bu gerçeği hatırlattığımız her gecenin sabahı, aslında biraz daha aciziz, öyle değil mi?” (Zemheri)
• "Kelebekleri seviyorum."diye fısıldadım ağacın üzerine konan beyaz kelebeğe doğru gülümseyerek. "Sadece bir günlük olan hayatlarına hakim olan o özgürlüğü seviyorum.Onlara imrenirken sevmeyi başardım.Sen yokken daha çok sevdim.Senin gibilerdi.Bir vardılar bir yok." (Kelebek İzleri)
• "Bir yerlerde yaşama tutunmaya çalışan insanlar var. Duyabiliyor mu sesleri? Benim sesimi de duyuyor musunuz?" (Kelebek İzleri)
• “Ayaklarım, bir balçığa sağlanmış sanki, hareket ettirip yanına gidemiyorum.” (Zemheri)
• İnsanlar hiç yaşayamadıklarına değil, eksik yaşadıklarına ihtiyaç duyarlarmış. (Zemheri)