José Mauro de Vasconcelos kimdir? José Mauro de Vasconcelos kitapları ve sözleri

Brezilyalı Yazar José Mauro de Vasconcelos hayatı araştırılıyor. Peki José Mauro de Vasconcelos kimdir? José Mauro de Vasconcelos aslen nerelidir? José Mauro de Vasconcelos ne zaman, nerede doğdu? José Mauro de Vasconcelos hayatta mı? İşte José Mauro de Vasconcelos hayatı... José Mauro de Vasconcelos yaşıyor mu? José Mauro de Vasconcelos ne zaman, nerede öldü?

Brezilyalı Yazar José Mauro de Vasconcelos edebi kişiliği, hayat hikayesi ve eserleri merak ediliyor. Kitap severler arama motorlarında José Mauro de Vasconcelos hakkında bilgi edinmeye çalışıyor. José Mauro de Vasconcelos hayatını, kitaplarını, sözlerini ve alıntılarını sizler için hazırladık. İşte José Mauro de Vasconcelos hayatı, eserleri, sözleri ve alıntıları...

Doğum Tarihi: 26 Şubat 1920

Doğum Yeri: Bangu , Rio De Janeiro , Brezilya

Ölüm Tarihi: 24 Temmuz 1984

Ölüm Yeri: São Paulo Şehir , S P , Brezilya

José Mauro de Vasconcelos kimdir?

Jose Mauro de Vasconcelos (d. 26 Şubat 1920 - ö. 24 Temmuz 1984) Brezilyalı yazar.

Yazar José Mauro de Vasconcelos, 26 Şubat 1920 de Brezilya'da Rio de Janeiro yakınlarındaki Bangu kasabasında doğdu. Yarı Kızılderili yarı Portekizli, yoksul bir ailede doğan Vasconcelos iki ayrı kültürün de izlerini taşıdı. Oldukça yoksul olan ailesi, onu öğrenimini devam ettirmesi amacıyla Natal kasabasındaki amcasının yanına gönderdi. Orada 19 yaşındayken Potengi Irmağı'nda yüzmeyi öğrendi ve ilerde bir gün yüzme şampiyonu olmanın hayallerini kurdu. Liseyi Natal'da bitirdikten sonra 2 yıl tıp öğrenimi gördüyse de öğrenimini yarıda bırakıp yeni hayaller peşinde Rio de Janeiro'ya gitti. Orada ilk işi boks antrenörlüğü oldu. Tarım işçiliğinin yanı sıra balıkçılık da yapan yazar, yaşamı boyunca çeşitli işlerde çalıştı. Bu durum, ona yazdığı roman ve hikâyeler için önemli kaynak sağlamıştır. Değişik ortamlarda, değişik koşullarda farklı insanlar tanıdı. İyi bir gözlemci ve usta olan bu yazarın elinde bütün bu yaşamlardan pek çok roman çıktı ortaya. Bunlar yazarın çok yönlü kişiliğinin ve içinde bulunduğu arayışın bir yansıması olarak değerlendirilebilir.

Genellikle romanlarında, roman karakterlerinin yaşamlarında ki zorlu yaşam koşullarını, yoksulluğu ve şiddeti tüm çıplaklığıyla anlatır; ama özellikle Şeker Portakalı ile onun devamı olan Güneşi Uyandıralım ve Delifişek gibi bazı romanları tüm bunlarla birlikte duygusallık ve iyimserlikte içermektedir. Brezilya'nın ormanlarında ya da step bölgesi sertaolarda yaşayan insanların, elmas avcısı garimpeiroların, yerlilerin, denizcilerin, değişik insanların yaşamlarından kesitleri ve ruh hallerini anlatır.

José Mauro de Vasconcelos'un yazdığı ilk eseri Yaban Muzu (1942)'dur. Beyaz Toprak (1945) isimli eseri en çok beğenilen eserleri arasındadır. Kayığım Rosinha (1961) ile ününün doruğuna çıkan yazarı dünya çapında tanıtan eseri Zéze'nin maceralarını anlatan üçleme romanın ilk kitabı olan Şeker Portakalı olmuştur. Bu romanı 12 günde yazdığını belirten yazar, eserine duyduğu sevgiyi "Ama onu 20 yıldan fazla taşıdım yüreğimde" sözüyle özetlemiştir. Eserin özgün adı O Meu Pé de Laranja Lima'dır (1968). 24 Temmuz 1984'te hayatını kaybetmiştir.

José Mauro de Vasconcelos Kitapları - Eserleri

  • Şeker Portakalı
  • Güneşi Uyandıralım
  • Delifişek
  • Kardeşim Rüzgar Kardeşim Deniz
  • Yaban Muzu
  • Kayığım Rosinha

  • Çıplak Sokak
  • Kristal Yelkenli
  • Kırmızı Papağan
  • Japon Sarayı
  • Hayatın O Güzel Şarkısı
  • Delifişek

José Mauro de Vasconcelos Alıntıları - Sözleri

  • "...Çocuklar hep ağaçlara masal anlatırlar." (Hayatın O Güzel Şarkısı)
  • Her şey ne kadar güzeldi çocuklukta! (Kırmızı Papağan)
  • Hayal dünyasında olan her şey harikadır. (Kristal Yelkenli)
  • "Ayağımıza bir parça çamur bulaşması, günün birinde toprak olacağımızı hatırlatır. " (Delifişek)
  • "çocuktum ve senin gözlerin gibi saf bir yüreğim vardı." (Yaban Muzu)
  • Gündüz varsa, gece varsa, her zaman bir yarın da olacaktır... ____ (Japon Sarayı)

  • "Güzelliğin nesnelerde değil, kişilerin içinde olduğunu keşfetmişti. Güzellik yitip gittiğinde de, nesneler mat, sönük, inanılmayacak kadar sıradan oluyorlardı." (Kayığım Rosinha)
  • “Daha önce hiç konuşmamış mıydın ?” “Hiç konuşmamıştım. Kimse kulağını kalbime dayamamıştı.” (Kristal Yelkenli)
  • Yaşamak yeniden yaşanmaya değerdi. (Kardeşim Rüzgar Kardeşim Deniz)
  • İnsanın dili darağacı ipinden uzundur. (Kardeşim Rüzgar Kardeşim Deniz)
  • Amacı, yaşanmaya değer bir varlığı sürdürmekti. (Kardeşim Rüzgar Kardeşim Deniz)
  • Ama mademki yaşıyordum, daha da büyük acılara katlanmak zorundaydım. (Delifişek)
  • Bahçenin bir köşesinde çiçek yetiştirmiştim, ailem olmadığı için de çiçekleri ailem yapmıştım. (Yaban Muzu)

  • Küçüğüm, hayat böyledir. İnsanlar hep çekip giderler... (Güneşi Uyandıralım)
  • Artık bir daha ağlamayacaktım. Bir daha hiç kimseyi asla sevmeyecektim. (Delifişek)
  • Ufff.!Ara sıra Tanrı insana acıyor. (Çıplak Sokak)
  • 'Umurumda olan şeyler her geçen gün azalıyor..' (Şeker Portakalı)
  • Yıldızlardan daha güzel bir şey var mı? (Kırmızı Papağan)
  • "Günün birinde çekip gideceğini biliyordum. Aslında bunca zaman kalabilmesi şaşırtıyordu beni. Elimden gelseydi onu bırakmazdım. Ama buna hakkım yok. (Kardeşim Rüzgar Kardeşim Deniz)
  • "Yürüyordu. Yaşamak istiyordu. Yaşamayı dilercesine kollarını açmış yürüyordu." (Yaban Muzu)