James Fenimore Cooper kimdir? James Fenimore Cooper kitapları ve sözleri
Amerikalı Yazar James Fenimore Cooper hayatı araştırılıyor. Peki James Fenimore Cooper kimdir? James Fenimore Cooper aslen nerelidir? James Fenimore Cooper ne zaman, nerede doğdu? James Fenimore Cooper hayatta mı? İşte James Fenimore Cooper hayatı... James Fenimore Cooper yaşıyor mu? James Fenimore Cooper ne zaman, nerede öldü?
Doğum Tarihi: 15 Eylül 1789
Doğum Yeri: Burlington, New Jersey, ABD
Ölüm Tarihi: 14 Eylül 1851
Ölüm Yeri: Cooperstown, New York, ABD
James Fenimore Cooper kimdir?
Amerikalı yazar. Cooperstown'ın kurucusu olan zengin bir çiftçinin oğluydu. 1806'da Yale Koleji'nden kovuldu. Ticaret gemilerinde ve donanmada çalıştı. 1811'de evlendi ve çiftçiliğe başladı. "Precaution" (Önlem, 1820) adlı romanıyla edebiyat dünyasına girdi. "The Spy" (Casus) adlı yapıtıyla ün kazandı (1821). Siyasal ve sosyal gözlemci olarak Avrupa'ya gitti (1826-1833). 32 macera romanı yazdı. Yapıtlarında kızılderililerle ilk sömürgeciler arasında geçen savaşları abartılı kişi betimlemeleri kullanarak anlattı. Doğa güçleri ve uygarlık arasındaki çatışmayı betimleyen romanları ABD ve Avrupa'da çok beğenildi. Denizcilikle ilgili romanlar, tarih araştırmaları, siyasal ve sosyal eleştiri niteliği taşıyan romanlar yazdı. Çağının en önemli konularında (ABD'nin Batı'da ve denizlerde uygarlık sınırları, demokrasi ve mülkiyet, Tanrı'nın oluşması ve insanlığın gelişmesi) ilk çok yönlü roman ustası olarak kabul edilir.
James Fenimore Cooper Kitapları - Eserleri
- Son Mohikan
- Ləpirçi
- Bir Cep Mendilinin Otobiyografisi
- Geyik Avcısı
- Mohikanlarin Sonuncusu
- Atmaca Gözü
- Kılavuz
- The Pioneers
James Fenimore Cooper Alıntıları - Sözleri
- Qorxunun təsirindən təhlükə haqqında təsəvvür ağlagəlməz dərəcədə böyüyürdü; sağlam düşüncə qorxudan doğan xəyalın öhdəsindən gələ bilmirdi. (Son Mohikan)
- Çünkü insanın kendiyle barışık olarak ölmesi, vicdan azabıyla yaşamasından iyidir. (Son Mohikan)
- Beyaz adam bazen atalarının gömüldüğü toprakları unutur, bazen sevdiklerini ve mutlu etmesi gerekenleri ihmal eder ama çocuklarına olan sevgisini asla yitirmez. (Son Mohikan)
- Bize benzemiyor diye bir adamdan şübhelenmek sence ne kadar doğru olur? (Son Mohikan)
- - Heç olmasa tüfəng atmağı bilirsinizmi? - Allaha çox şükür olsun ki, ömrümdə hələ ölüm silahını əlimə almamışam. (Son Mohikan)
- Unkas sıçrayıb ayağa qalxdı, Koranı öldürən hindunun üstünə cumdu və onu öldürüb meyitini öz ayaqları altına saldı, beləliklə axırıncı gücünü bu səyinə sərf edib heydən düşdü ... (Son Mohikan)
- Ağacların yarpaqlarını çəyirtkənin necə yediyini, lakin vaxt gəlib çatdıqda ağacların yenə çiçəkləyib yarpaqlandığını çox görmüşəm. (Son Mohikan)
- Əsgərliyə birinci dəfə gələnlər bir yerdə qərar tapa bilmir, elə hey vurnuxurdular; onlar həddindən artıq səy göstərməklə səfər hazırlığını daha da yubandırırdılar. Bərkdən-boşdan çıxmış təcrübəli əsgərlər isə çox soyuqqanlılıqla tələsmədən silahlanırdılar, halbu ki, onların dalğın baxışları və ciddiləşmiş üzləri göstərirdi ki, meşələrdə gözlənilən dəhşətli mübarizə onların heç də ürəyindən deyil. (Son Mohikan)
- Qorxduğunuzu əsla büruzə verməyin, yoxsa özünüzü məhz qorxduğunuz təhlükəyə düçar edərsiniz. (Son Mohikan)
- Müttəhimin üzü daim gah xəcalət çəkdiyini, gah da qorxu və vüqar hissini ifadə edirdi. O, çəkdiyi iztirabın təsirindən qıyılan gözlərini, onun müqəddəratını həll etməli olan vəhşilərin birinin üzündən çəkib o birinin üzünə zilləyirdi. Son dəqiqələrdə vüqar hissi üstün gəldi. O, ayağa qalxıb sinəsini açdı və aman verməyən hakimin sıyırıb onun üstünə çəkdiyi parıldayan iti xəncərə cürətlə baxdı. (Son Mohikan)
