Hakan İlhan Kurt kimdir? Hakan İlhan Kurt kitapları ve sözleri

Şair, yazar Hakan İlhan Kurt hayatı araştırılıyor. Peki Hakan İlhan Kurt kimdir? Hakan İlhan Kurt aslen nerelidir? Hakan İlhan Kurt ne zaman, nerede doğdu? Hakan İlhan Kurt hayatta mı? İşte Hakan İlhan Kurt hayatı...

Şair, yazar Hakan İlhan Kurt edebi kişiliği, hayat hikayesi ve eserleri merak ediliyor. Kitap severler arama motorlarında Hakan İlhan Kurt hakkında bilgi edinmeye çalışıyor. Hakan İlhan Kurt hayatını, kitaplarını, sözlerini ve alıntılarını sizler için hazırladık. İşte Hakan İlhan Kurt hayatı, eserleri, sözleri ve alıntıları...

Doğum Tarihi: 1976

Doğum Yeri: Tarsus

Hakan İlhan Kurt kimdir?

Hakan İlhan Kurt; Afşar boyundan bir babanın ve Menemencioğulları mensûbu bir annenin üçüncü çocuğu olarak 1976 yılında Tarsus’ta doğdu. 2002 yılında Niğde Üniversitesi’nden mezun oldu. Töre, Kurgan Edebiyat, Siyah-Beyaz Kültür, İnziva, Herfene, Yeni Düşünce, Başarı Edebiyat, Yör-Türk, Temrîn, Şiar ve çeşitli yerel edebiyat dergilerinde birçok şiiri yayınlandı. 2014 yılında 22. Uluslararası Hazar Şiir Akşamları’na resmî olarak davet edildi ve ‘Belemir’ adlı şiiriyle bu uluslararası edebî etkinlikte kürsü aldı. Birçok şiiri bestelendi, ses sanatçıları ve müzik grupları tarafından icrâ edildi. Kamu kuruluşunda memurdur ve Gaziantep’te yaşamaktadır. Evli ve bir kız, iki erkek olmak üzere üç çocuk sahibidir. Eserleri: Gülizâr Divânı (Ankara 2013), Köl Tigin Ünlemesi (Ankara 2013)

Hakan İlhan Kurt Kitapları - Eserleri

• Belemir
• Kutalmışoğlu Süleymanşah Ululaması
• Köl Tigin Ünlemesi
• Gök Deyişler Al Betikler
• Eleğimsağma
• Gülizarname
• Gökkandil
• Belemir
• Kutalmışoğlu Süleymanşah Ululaması

Hakan İlhan Kurt Alıntıları - Sözleri

• Yer buluta ulanır, birden her şey kaybolur; Başım pusuya döner, göğsümde bir kurt ulur! Kartal gibi çökerim, düşman üzre simsiyah, Adım Süleymanşah! (Kutalmışoğlu Süleymanşah Ululaması)
• "Yamtar'ın boz atıyla şahlanıp saldırmaya, Fırsat bildim yeniden toz duman kaldırmaya." (Köl Tigin Ünlemesi)
• kuşluk vakti ötüşen kuşlara and olsun ki buselerin en dilbaz ziyafetim oluyor (Gülizarname)
• nereye omuz versem sırtımda kör bir bıçak dediler devran böyle düşle gerçek arası (Gök Deyişler Al Betikler)
• 'Senden sonraki bir ikindi, bütün ikindileri unutturmalıydı.' (Gülizarname)
• Ben ki, huzurunu dizledim, Kaç yılkı yele yaktı, buyruğunu gözledim, Kılıcımı zağ kıldım, pusatımı sözledim. (Köl Tigin Ünlemesi)
• bilmezsin her sese koşan esrik kavgalarımın çığ yollarımın bıçak ağzı sonumun yar olduğunu (Gökkandil)
• Demek düşman olurmuş, illi dostun eskisi; Kurtluğa dönünce kara postun eskisi... (Kutalmışoğlu Süleymanşah Ululaması)
• bizdendir köşe bucak yayılan bu sesleniş zamanın ötesinden bu haykırış bizimdir (Gök Deyişler Al Betikler)
• ama geldim sana geldim dizlerime depremleri sardım da geldim (Gökkandil)
• düşersem doğrulamam doğrulamam bir daha (Gökkandil)
• Süleymanşah gürzünü, yana saldı, sakladı; Kılıcıyla Makri’yi, hafif hafif yokladı. Fırsatını bulunca gürzü ile hakladı, Makri’nin alnı gürzle yarıldı gördünüz mü; Iklim-i Rûm'un beli kırıldı gördünüz mü? (Kutalmışoğlu Süleymanşah Ululaması)
• sizinledir hürriyet ümit sizin şarkınız ezber bozar iklimler yola çıksa kırkınız gülüşünüz her şehrin sizin için her yarın tutun tutun getirin saçlarından rüzgârın (Gök Deyişler Al Betikler)
• "Gökte garip bir hâl var, toprağın telâşından; Ben, demini bekleyen mevsimlik bir çiçeğim" (Belemir)
• gün vurdukça sîneme ah-ı serâbın siner yollarına düşmemi hikmetin sanma sakın her şey aslına döner yağmur yağar kar iner ben, yer gök arasında aranırım sedanı -raksa durmuş çakınlar şaha kalkmaya yakın göğsümde cevşenimle karşılarım gadanı (Gülizarname)
• Ol gülbâng-ı mâhına kim, nasıl akıl yorsun; Beni hiç ummadığım anlarda vuruyorsun... (Gülizarname)
• -Lisanda karşılığı var mıydı, bilemiyorum; ancak, ölümün gözlerini gördüm. Tanrı’nın toprağı yırttığını, göğü topladığını gördüm. (Eleğimsağma)
• yüz dönmedim yakarıdan göğsüm içre akarıdan aşağıdan yukarıdan sırtımdaki hançer balam (Gök Deyişler Al Betikler)
• İlk kılıç kaldırmaya doludizgin ân gerek, Meydânları yakacak yalım heyecân gerek; Kıpkırmızı kan gerek, yerden göğe şân gerek! Kalkan gerdi Köl Tigin, kılıcını dayadı; Gök kılıcın böğrünü, alca kana boyadı. (Köl Tigin Ünlemesi)
• "Ne söylediysem sana, sustun gözüme baktıp Kopardın göğsümdeki dağ gibi kayaları..." (Belemir)