Giovanni Guareschi kimdir? Giovanni Guareschi kitapları ve sözleri

İtalyan Gazeteci, Karikatürist ve Mizah Yazarı Giovanni Guareschi hayatı araştırılıyor. Peki Giovanni Guareschi kimdir? Giovanni Guareschi aslen nerelidir? Giovanni Guareschi ne zaman, nerede doğdu? Giovanni Guareschi hayatta mı? İşte Giovanni Guareschi hayatı... Giovanni Guareschi yaşıyor mu? Giovanni Guareschi ne zaman, nerede öldü?

İtalyan Gazeteci, Karikatürist ve Mizah Yazarı Giovanni Guareschi edebi kişiliği, hayat hikayesi ve eserleri merak ediliyor. Kitap severler arama motorlarında Giovanni Guareschi hakkında bilgi edinmeye çalışıyor. Giovanni Guareschi hayatını, kitaplarını, sözlerini ve alıntılarını sizler için hazırladık. İşte Giovanni Guareschi hayatı, eserleri, sözleri ve alıntıları...

Tam / Gerçek Adı: G. Guareschi

Doğum Tarihi: 1 Mayıs 1908

Doğum Yeri: İtalya

Ölüm Tarihi: 22 Temmuz 1968

Ölüm Yeri: İtalya

Giovanni Guareschi kimdir?

Giovannino Guareschi (1 Mayıs, 1908 - 22 Temmuz, 1968) İtalyan gazeteci, karikatürist ve mizah yazarı. Özellikle yarattığı Don Camillo isimli rahip karakteriyle tanınır.

Yaşamı

II. Dünya Savaşı öncesi Corriere Emiliano ve Bertoldo dergilerinden editörlük yaptı. 1943'de, topçu sınıfında askerlik görevine başladı. Aynı yıl İtalya'nın yaptığı ateşkes anlaşmasından sonra Polonya'da yakalanıp, diğer İtalyan askerleriyle birlikte üç yıl esir tutuldu. Bu günlerini Diario Clandestino isimli günlüklerinde anlatmıştır. Savaştan sonra ülkesine döndüğünde Candido isimli bir hiciv dergisi kurdu. Daha sonraki yıllarda önce Komünistleri, sonra da Democrazia Cristianayı (Hıristiyan Demokrat Partisi) eleştirdi.

1954'de yayımladığı oldukça tartışmalı düzmece bir savaş dönemi mektubu yüzünden hapis cezasıyla cezalandırıldı. 1956'da kötüleşmeye başlayan sağlığı giderek daha da kötüleşti ve 1957'de Candido dergisinin editörlüğünden emekli oldu.

1968'de geçirdiği bir kalp krizi sonucu yaşamını yitirdi.

Giovanni Guareschi Kitapları - Eserleri

• Don Camillo'nun Küçük Dünyası
• Katır İnadı
• Don Camillo ve Şeytan
• Patates Şovalyeleri
• Oğlum Kızım Hele Karım
• Don Camillo Moskova'da
• Don Camillo Ve Hayırsız Oğul
• Acele Koca Aranıyor
• Don Camillo Çıkmazda
• Don Camillo ve Cehennem Meleği
• Basın Hürriyeti
• Don Camillo Ve Sürüsü

Giovanni Guareschi Alıntıları - Sözleri

• Ama bugün açlıktan ölenleri nasıl kandıracaksın da, cennetteki şölenlere inanacaklar? İnanç ruhun besinidir, bedenin değil. (Don Camillo ve Cehennem Meleği)
• - Sıcak olsun, soğuk olsun; savaş savaştır yoldaş. Bir amaç için savaşan kişinin kişisel düşünceleri olmamalıdır. (Don Camillo Moskova'da)
• Sürüyle gezmek yerine, tek başına eylemlere girişen yalnız bir kurt olması da, en önemli ayırıcı özelliğiydi onun. (Don Camillo Çıkmazda)
• - Politika kafayla yapılır, duygularla değil.... -dedi Don Camillo. (Don Camillo Moskova'da)
• "... Mesafeler de ölüm gibidir, kaçınılmaz." (Katır İnadı)
• - Al sana, züttürük bir herif daha! (Acele Koca Aranıyor)
• — Tepesinden tırnağına kadar tanımak gerek bir şarkıcıyı. (Don Camillo Ve Hayırsız Oğul)
• O gece, akşam yemeğinden sonra, tayfaların niyetini soruşturdum: - Yarın yolcu musunuz? Margherita donuk donuk baktı yüzüme, sordu: - Nereye yolcu? - Milano'ya. - Aptallık etme dedi, sertleşerek. Burada çok iyiyim, burada kalıyorum. Burada sessiz sessiz acı çekmeyi yeğlerim, Milano'da değil! - Ben de dedi, Düşes. Albertino'ya döndüm: - Ya sen? - Ben acı çekmiyorum diye yanıtladı beni, soğukkanlılıkla. - Biz kadınlarız acı çeken dedi Düşes, çocuk ağzıyla. (Oğlum Kızım Hele Karım)
• “Altın tabakta verilen bir soğanı yemektense, toprak kapta verilen bir bifteği yemek daha iyidir.” (Don Camillo Moskova'da)
• Bir yıl daha sona eriyor. Yaşlanıyoruz; hayatın bunaltıcı öğleden sonrasında, eski günlerin, eski anıların iç açıcı tazeliğini bulmak için gençlik çağına dönmek insanı avutuyor. (Katır İnadı)
• İnsanlar kendi iyi talihlerinden çok, başkalarının kötü talihlerinden mutlu olurlar. (Don Camillo ve Cehennem Meleği)
• - Bu atom çağında böyle bir şeyin olması gerçekten mümkün müdür? -diye bağırdı Pep­pone-. Ortaçağdan kalma bir olay bu! (Don Camillo Çıkmazda)
• Kendi evimin bahçe kapısına varınca, birisi zahmet buyurup, kapıya bakıncaya dek, tam dört kez zili çalmak zorunda kaldım. Sonunda birisi içerden düğmeye bastı da, bahçe kapısı açıldı. Margherita Lord Lister'in serüvenlerini okuyordu, ben içeriye girince, başını bile kaldırmadı. Düşes dizlerinin üstündeki bir deftere renkli parçacıklar yapıştırmayı sürdürüyordu. Albertino ise suluboyalarına dalıp, gitmişti. Bu genel umursamazlığa içerledim. -Benim yerime kedi dolaşsaydı ortalıkta, hemen hemen aynı etkiyi yapardı diye söylendim. Margherita gözlerini okuduğu kitaptan ayırmadan yanıt verdi: - Hayır, çünkü kedi senin yaptığın gibi ha babam zile basıp durmazdı. (Oğlum Kızım Hele Karım)
• - Evet, dedi; romantizmden nasibini alamamış bir Fransız kontu, kokusuz bir çiçek gibidir. (Patates Şovalyeleri)
• Işığı söndürdükten sonra bile, beynim çalışmayı sürdürüyordu. Hoş bir şey değildi bu da. (Oğlum Kızım Hele Karım)
• "Bu dünyada mutluluk diye bir şeyden söz edilebilirse, ben de kendimi mutlu bir insan sayabilirim," dedim. (Katır İnadı)
• Her insan kendi mesleğini yapar. (Katır İnadı)
• Telefon çalınca, iki durumla karşılaşabilirsin: evdeysen cevap verirsin; değilsen, vermezsin. Telefon eden bir kadınsa, her iki durumda da cevap verme. (Katır İnadı)
• "Tencere dibin kara, seninki benden kara. İşte bizim demokrasi!..." (Don Camillo ve Şeytan)
• — "Köyün onuru söz konusu "dedi Peppone. Rhadames’in kentteki kodamanların karşısında yüzü yere gelmemeli. (Don Camillo Ve Hayırsız Oğul)