diorex
ARTUKBEY

Ernesto Sabato kimdir? Ernesto Sabato kitapları ve sözleri

Arjantinli romancı, gazeteci ve deneme yazarı Ernesto Sabato hayatı araştırılıyor. Peki Ernesto Sabato kimdir? Ernesto Sabato aslen nerelidir? Ernesto Sabato ne zaman, nerede doğdu? Ernesto Sabato hayatta mı? İşte Ernesto Sabato hayatı... Ernesto Sabato yaşıyor mu? Ernesto Sabato ne zaman, nerede öldü?

  • 26.11.2022 13:00
Ernesto Sabato kimdir? Ernesto Sabato kitapları ve sözleri
Arjantinli romancı, gazeteci ve deneme yazarı Ernesto Sabato edebi kişiliği, hayat hikayesi ve eserleri merak ediliyor. Kitap severler arama motorlarında Ernesto Sabato hakkında bilgi edinmeye çalışıyor. Ernesto Sabato hayatını, kitaplarını, sözlerini ve alıntılarını sizler için hazırladık. İşte Ernesto Sabato hayatı, eserleri, sözleri ve alıntıları...

Doğum Tarihi: 24 Haziran 1911

Doğum Yeri: Rojas, Buenos Aires, Arjantin

Ölüm Tarihi: 30 Nisan 2011

Ölüm Yeri: Santos Lugares, Arjantin

Ernesto Sabato kimdir?

Ernesto Sabato (d. 24 Haziran 1911, Rojas, Buenos Aires - ö. 30 Nisan 2011), Arjantin'li romancı, gazeteci ve deneme yazarı.

Eğitimi

La Plata Ulusal Üniversitesi'nde fizik ve matematik öğrenimi gördü. Aynı okulda 1937'de doktorasını tamamladı. 1938'de Paris'te Curie Laboratuarı'nda, ertesi yıl ABD'deMassachussets Teknoloji Enstitüsü'nde araştırmalar yürüttü.

Edebiyatı

Sabato, felsefe, toplumsal ve siyasal konularda Bir ve Evren eseriyle edebiyat alanında ilk başarısını elde etti. Romanlarında tipik bir anti-kahraman, içe kapanık kişiyi tasvir etti.

Ernesto Sabato Kitapları - Eserleri

  • Tünel
  • Direniş
  • Kahramanlar ve Mezarlar
  • Karanlıkların Efendisi

Ernesto Sabato Alıntıları - Sözleri

  • Hayatın kalıcı bir anlamı yoksa yaşamamız mümkün müdür? (Direniş)
  • Ruhun bedenin üzerinde hüküm süren haşin bir diktatöre benziyor. (Kahramanlar ve Mezarlar)
  • Uğruna dövüştüğümüz bu yeni insan, bunun gibi gaddarlıklar temelinde yaratılabilir miydi? Soylu amaçlara soylu olmayan araçlarla ulaşılabilir miydi? (Karanlıkların Efendisi)
  • Tesadüfler yoktur, hedefler vardır. Sadece aranan bulunur ve aranan şey bir şekilde kalplerimizin derinliklerinde saklı olandır. İnsan sonunda buluşması gereken insanlarla buluşuyor. (Kahramanlar ve Mezarlar)
  • Bazı insanlar dar görüşlü, kirli ve ikiyüzlü olduklarının ayırdına varana dek kendilerini "özel" sanabilirler. (Tünel)
  • Biz farkına varmadan yanı başımızdan geçip gidecek tiplerden değildi; anında insanı çeker ya da iterdi ama genellikle ikisi aynı anda olurdu. Manyetik bir alan gibi itme ya da çekme gücüne sahipti, benim gibi hoşgörülü ve kendinden emin olmayan insanları manyetik fırtınaların etki alanına girmiş pusulalar gibi sarsardı. (Kahramanlar ve Mezarlar)
  • Ya­zar da toplum için rüya görür. Bir tür kolektif rüya. Bir toplum, kurmaca eserlerin yazılmasını engellerse büyük bir tehlikeye girer. (Karanlıkların Efendisi)
  • Tüm yaşamımız kayıtsız gök cisimlerinden oluşmuş bir çölde attığımız ortak çığlıklardan mı oluşuyordu? (Tünel)
  • İnsan bu hızda insanca kalamaz. (Direniş)
  • Bize en yakın olan varlıkları en geç anlarız, yaşama sanatını öğrenmemiz için ölmemiz gerekir ve en önemlisi, bu geç kazandığımız bilgeliğimizden en çok yararlanabilecekler çoktan ölmüştür. (Kahramanlar ve Mezarlar)
  • Ne zaman çileden çıkmış bir deli gördüysem, adamın cehennem acıları çektiği gibi ürkütücü bir izlenime kapıldım. Ama şimdi onun ru­hunun zaten cehennemde olduğunu anlıyorum. Vahşi hareketleri, acı­ları , etrafı dehşet verici tehlikelerle sarılmış bir yırtıcı hayvanınkine benzer jestleri ve tavırları, görünür hezeyanları, Cehennemin dolaysız ve o anki  yaşantısından başka bir şey değildir. Bizim en kötü karaba­sanlarımızda çektiğimiz şeylere onlar uyanıkken katlanıyor. (Karanlıkların Efendisi)
  • Genellikle bu dünyada yapayalnız olma duygum gururlu bir üstünlük hissinin eşliğinde ortaya çıkar. (Tünel)
  • Gerçeğin matematik, kimya, felsefe için iyi olduğunu düşünüyorum ama yaşam için değil. Yaşamda fantezi, arzu, umut, yanılsama daha önemli. Ayrıca bakalım gerçeğin ne olduğunu biliyor muyuz? (Kahramanlar ve Mezarlar)
  • İnsan ikili bir varlıktır. Trajik olarak ikili. Ve asıl ağır olan, aptalca olan, insanın Sokrates’ten bu yana kendi karanlık tarafını yasaklamak istemiş olmasıdır. Aydınlanma filozofları bilinç dışını tekme tokat kapı dışarı ettiler. Ama o bu kez pencereden girdi. Bu güçler yenilmezdir. Siz yok etmek istediğinizde onlar saklanır ve sonunda daha büyük bir zorbalık ve pervasızlıkla karşı koyarlar. (Karanlıkların Efendisi)
  • "Sizinle konuşmam gereken bir şey var." (Tünel)
  • Tüm devrimler, olanca saflıklarıyla ve özellikle de öylelerse, pis bir polis bürokrasisine dönüşmeye mahkumdur. (Karanlıkların Efendisi)
  • Ben gençliğin saf idealleri olması gerektiğini düşünenlerdenim. Daha sonra insanın bu hayalleri kaybedecek zamanı oluyor. (Kahramanlar ve Mezarlar)
  • Yaşamak istediğimiz şeyle yaşamın çoğunu ele geçiren gündelik koşuşturmacalar arasında yüreklerimizde bir çatlak oluşur ve bir sürgünün toprağından koparılışı gibi insanı mutluluktan ayırır. (Direniş)
  • Mutlak bir mutluluk yok, diye düşünüyordu. Bize ancak kaçıcı ve kırılgan anlarda verilir bu mutluluk; ve sanat, bu aşk ve esrime anlarını ebedileştirme tarzıdır; çünkü bütün umutlarımız er ya da geç bulanık gerçekliklere dönüşür; çünkü hepimiz bir şekilde hayal kırıklığına uğrarız ve bir şeyde zafer kazanırsak başka bir şeyde başarısızlığa uğrarız, ölmek için doğmuş olan her varlığın önlenemez kaderidir hayal kırıklığı… (Karanlıkların Efendisi)
  • Bir kültür en büyük yoksullaşmayı,bir mit çoğunluk tarafından asılsızlıkla nitelenmeye başladığı an yaşar. (Direniş)

Yorum Yaz