Cahit Öztelli kimdir? Cahit Öztelli kitapları ve sözleri

BİYOGRAFİ

Türk yazar Cahit Öztelli hayatı araştırılıyor. Peki Cahit Öztelli kimdir? Cahit Öztelli aslen nerelidir? Cahit Öztelli ne zaman, nerede doğdu? Cahit Öztelli hayatta mı? İşte Cahit Öztelli hayatı... Cahit Öztelli yaşıyor mu? Cahit Öztelli ne zaman, nerede öldü?

Türk yazar Cahit Öztelli edebi kişiliği, hayat hikayesi ve eserleri merak ediliyor. Kitap severler arama motorlarında Cahit Öztelli hakkında bilgi edinmeye çalışıyor. Cahit Öztelli hayatını, kitaplarını, sözlerini ve alıntılarını sizler için hazırladık. İşte Cahit Öztelli hayatı, eserleri, sözleri ve alıntıları...

Doğum Tarihi: 1910

Doğum Yeri: Erzincan

Ölüm Tarihi: 1978

Ölüm Yeri: Ankara

Cahit Öztelli kimdir?

Cahit Öztelli (d. 1910 - ö. 1978, Ankara), Türk yazar.

1910'da Erzincan'da doğdu. Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü'nden mezun oldu. Denizli, Samsun, Mersin ve Konya liselerinde edebiyat öğretmenliği yaptı. Hasanoğlan İlköğretmen Okulu, Erkek Teknik Yüksek Öğretmen okullarında da edebiyat öğretmeni olarak binlerce öğrenci yetiştirdi. Milli Eğitim Bakanlığı Milli Folklor Enstitüsü Müdürlüğü görevinde bulundu. Emekli oldu. Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi'nde halk edebiyatı öğretim görevlisi olarak çalıştı. Türk Dil Kurumu Yönetim Kurulu'na girdi. Sözlük Kolu Başkanı oldu. 40 yıldan fazla bir süreyle Türk Halk Edebiyatı ve kültürüyle ilgili araştırmalar yaptı. Kul Nesimi, Karacaoğlan, Pir Sultan Abdal, Yunus Emre'nin şiirlerinin ortaya çıkarılmasına ve değerlendirilmesine öncülük etti. 24 Şubat 1978'de Ankara'da yaşamını yitirdi.

Cahit Öztelli Kitapları - Eserleri

  • Kul Nesimi
  • Köroğlu, Dadaloğlu, Kuloğlu
  • Kul Nesimi
  • Bektaşi Gülleri
  • Köroğlu Dadaloğlu Hayatı Sanatı Şiirleri
  • Yunus Emre
  • Resmi Yazışmalar Sözlüğü
  • Evlerinin Önü - Türküler
  • Pir Sultan'ın Dostları

Cahit Öztelli Alıntıları - Sözleri

  • Dinleyin ağalar dinleyin beyler Sorarım bunları bir gün olur ki Adam olup koç Kır-Ata binişim Kırarım belleri bir gün olur ki ... Ben Yusuf bey idim kendi başıma Düşürürdüm koç yiğidi peşime Küçük Ali'm çıkar dağlar başına Ararım sizleri bir gün olur ki (Köroğlu Dadaloğlu Hayatı Sanatı Şiirleri)
  • Canım Kır-At gözüm Kır-At Kaçıp çekilip gidelim Her yanında çifte kanat Uçup çekilip gidelim Budur Kır-Atın durağı Bilmez yakını ırağı Ab-ı kevserdir sulağı İçip çekilip gidelim Köroğlu söyler ezeli Bağlar döküyor gazeli Silistire'den güzeli Alıp çekilip gidelim (Köroğlu Dadaloğlu Hayatı Sanatı Şiirleri)
  • Ben yitirdim ben ararım Yâr benimdir kime ne (Kul Nesimi)
  • Ağaç kurur, devran döner Kuş budağa bir dem konar (Bektaşi Gülleri)
  • " Zerrece Tamahım Yoktur Şu Dünyanın Varına Rızkımı Veren Hüda'dır Kula Minnet Eylemem... " (Kul Nesimi)
  • Köroğlu, halkın gözünde mert bir insan, çetin bir bahadırdır. İyiliksever, zavallılara dokunmaz, halka zulmeden derebeylere aman vermez, sevimli bir kahramandır. (Köroğlu, Dadaloğlu, Kuloğlu)
  • " Gâh çıkarım gökyüzüne , Hükmederim kaf'tan kaf'a. Gâh inerim yeryüzüne , Yâr severim kime ne ? " (Kul Nesimi)
  • Tuttum aynayı yüzüme Ali göründü gözüme Nazar eyledim özüme Ali göründü gözüme Hû Ali'm hû. . . Hû Şah'ım hû. . . (Bektaşi Gülleri)
  • Aşağıda akça çığın ötünce Katar başı mayaların sökünce Şahtan ferman Türkmen ili göçünce Daha da hey Osmanlıya aman mı Dadaloğlu’m sevdası var başımda Gündüz hayalimde gece düşümde Alışkan tüfekte dağlar başımda Azrail’den başkasına aman mı ~DADALOĞLU Akça Çığın: Bir nevi kuş. Maya: Dişi deve Sökünce: Yürüyünce (Köroğlu, Dadaloğlu, Kuloğlu)
  • Kara çadır is mi tutar Altın tabak pas mı tutar Kozanoğlu ölmeğilen Avşar kızı yas mı tutar Şu Feke’nin hanımları Talim bilmez âlemleri Kör olasın Derviş Paşa Hep dul koydun gelinleri (Köroğlu, Dadaloğlu, Kuloğlu)
  • Şu derenin uzunu Kıramadım buzunu Aldım Çerkes kızını Çekemedim nazını (Evlerinin Önü - Türküler)
  • Cerit Rakiye’den sökün eyledi Bir firkat geldi de serime doğru Altı Arap atlı Avşar Beyleri Çek atın başını Urum’a doğru . . . Dadaloğlu’m der de ne söylesem hak Şükür olsun Mevla’ya yüzümüz ak Bize bu illerde devir günü yok Çek atın başını Urum’a doğru (Köroğlu, Dadaloğlu, Kuloğlu)
  • Akar ab-ı hayat biter yemişler Arslan gibi bu dağlarda kalmalı Yürü oğlum burda arslanlar yatar Arslan yatağında arslan olmalı ... Deli Yusuf derler benim adıma Rahmetme bir kulun asla dadına İşte nasihatım budur zatına Kesmeli kervanı alıp gelmeli (Köroğlu Dadaloğlu Hayatı Sanatı Şiirleri)
  • İrili ufaklı insan piç oldu Onlar doğdu geçinmesi güç oldu Altı arap atlı şahbaz nic'oldu Mamur sandım yalan dünya çürümüş (Köroğlu Dadaloğlu Hayatı Sanatı Şiirleri)
  • "Yabandasın evin yok bir yanmış ocağın yok Issız dağın başında mihmânı arzurlarsın..." (Kul Nesimi)
  • " Zamanın hüzn-ü derdinden gönül bulmaz safâ. " (Kul Nesimi)
  • Derviş Paşa yaktı yıktı illeri Soldu bütün yurdumuzun gülleri Karalar giydik de attık alları Altınımız geçmez akça tunç oldu (Köroğlu, Dadaloğlu, Kuloğlu)
  • Dedim memelerin dedi koynumda Dedim ver ağzıma dedi ki yok yok (Kul Nesimi)
  • Dilberâ ben senden özge ömr-ü cânı neylerem Tac-ü tahtı mâl-ü mülkü hânumânı neylerem İsterem vasl-ı cemâlin tâ kılan derde, devâ Ben senin bîmârınam özge timârı neylerem Çok dualar kıluram ol Hâlikın dergâhına Çün muradım hasıl olmaz ben duayı neylerem Ey müselmanlar takdir yazıla hoşdur visâl Çünkü yârdan ayrı düşdüm bu cihanı neylerem Dilber eydür, ey Nesimi sabr kıl etme figan Ben bugün sabr eyleyüp nâle figanı neylerem (Kul Nesimi)
  • Dünyanın lezzetine aldanma kim Bir gün olur cümle zehr-i mar olur (Kul Nesimi)