Andrey Voznesenski kimdir? Andrey Voznesenski kitapları ve sözleri
Şair Andrey Voznesenski hayatı araştırılıyor. Peki Andrey Voznesenski kimdir? Andrey Voznesenski aslen nerelidir? Andrey Voznesenski ne zaman, nerede doğdu? Andrey Voznesenski hayatta mı? İşte Andrey Voznesenski hayatı... Andrey Voznesenski yaşıyor mu? Andrey Voznesenski ne zaman, nerede öldü?
Doğum Tarihi: 1933
Doğum Yeri: Moskova, Rusya
Ölüm Tarihi: 1 Haziran 2010
Ölüm Yeri: Moskova, Rusya
Andrey Voznesenski kimdir?
Andrey Andreyeviç Voznesenski (d. 12 Mayıs 1933, Moskova - ö. 1 Haziran 2010, Moskova) Rus şair.
OZA adlı uzun şiiriyle Türkiye'de de oldukça iyi bilinen bir şairdir.
Vosnessenki, Pesternak ve Mayakovski sonrası kuşağın en belirgin ve özgün Rus şairidir. Sovyet yöneticileri tarafından sık sık yeteneğini kötüye kullanmakla suçlanmış, ve 1960'larda stadyumları dolduran kalabalıklar önünde kovboy çizmeleriyle yaptığı şiir gösterileri yasaklanmış olan Sovyet komunist rejiminin muhalif seslerindendir.
Şiiri tarz olarak Amerikan Beat kuşağı şiirleriyle benzerlikler gösterir. Bu nedenle de o dönemin Amerika şairleriyle ve şiirseverleriyle de iyi diyaloglar kurabilmiştir.
30 Haziran 2004'de Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin, zamanında komünist otorite ile çatışan, Sovyet döneminin popüler ozanı Andray Vosnessenki’ye törenle Devlet Madalyası taktı.
Andrey Voznesenski Kitapları - Eserleri
- Oza
- Telefon Kulübesi
- Göğü Okuyorum
Andrey Voznesenski Alıntıları - Sözleri
- her şey - bölük porçük, bir sayıklama gibi. insanları sökmüşler sanki... (Göğü Okuyorum)
- "İlenç size, ilenç tümünüze Programlanmış hayvan sürüleri" (Oza)
- düşsel olsa bile şiir, bana ihanet etmedi, inkar etmedi beni. (Telefon Kulübesi)
- Keşke yarı yarıya azaltılsa sayısı budalaların hem senin ülkende, hem benim ülkemde. (Telefon Kulübesi)
- Ne çok yıldız! Tıpkı mikroplar gibi havada ... 1963 (Telefon Kulübesi)
- Beklemekten yoruldum. Yoruluyorum inanmaktan. (Göğü Okuyorum)
- ancak öldüğümüz zaman anıyorlar, canlı iken bizi unutarak. (Telefon Kulübesi)
- Ne acı birbirimize bunca geç rastlamamız Ya ayrı olmamız daha da acı (Oza)
- Bugün bir şey söylemezsen, yarın hiçbir şeyi düzeltemezsin. (Göğü Okuyorum)
- ... Ama temizdir onun yüksek ışığı, gözü pek ve tanrısal' dır Dinler --yok imler --yok. Aslolan k a d ı n 'dır . (Telefon Kulübesi)
- Hiç kimse hiçbir şeyin farkında değildi! (Oza)
- "Bütün geçmişimizden, geçmiş yıllardan Bir zamanlar biz olan o insan gölgeleri Hüzünle el sallamaktadır bize şimdi. " (Oza)
- Tanrım, yardım et de kalkayım, Diz çökmek için senin önünde. (Göğü Okuyorum)
- Göğü okuyorum, bütün ruhumla dikkat kesilerek, "Ben+sen" yazısıyla dolu her yer. (Göğü Okuyorum)
- Şiirler yazılmaz --öyle oluşuverir duygular gibi ya da günün batışı gibi. ... (Telefon Kulübesi)
- Bütün umutlar yiter... (Oza)
- Benim şiirlerim bir günce gibidir. Bir günceye in san hissettiği, gördüğü her şeyi yazar. Sevgiyi, aşkı, günlük hayatında etkilendiği olayları ... Tabii bu günlük yaşam için de politika da size dokunur ve onları da yazarsınız. ( ... )Stili mi değiştirdim ve kulağa hitap eden şiirden çok, görsel şiir yazmaya başladım. Büyük kalabalıklardan sonra dinleyici halkasını küçültmek istiyordum. Artık çevremde primitif in san istemiyordum, elit insan istiyordum. Şiir konuşan, tartı şan, anlayan insanlar yanımda olsun istedim. Böylece daha güç, daha detaylı, anlaşılması daha zor şiirler yazmaya başladım (Telefon Kulübesi)
- Bu tercih senin çıplak ama bir tanrıça olarak yaşamak. (Telefon Kulübesi)
- Sen ve ben gelecekte olmayacağız. (Göğü Okuyorum)
- Çok şey öldürdük içimizde. (Göğü Okuyorum)
