Albert Schweitzer kimdir? Albert Schweitzer kitapları ve sözleri

Tıp Doktoru Albert Schweitzer hayatı araştırılıyor. Peki Albert Schweitzer kimdir? Albert Schweitzer aslen nerelidir? Albert Schweitzer ne zaman, nerede doğdu? Albert Schweitzer hayatta mı? İşte Albert Schweitzer hayatı... Albert Schweitzer yaşıyor mu? Albert Schweitzer ne zaman, nerede öldü?

Tıp Doktoru Albert Schweitzer edebi kişiliği, hayat hikayesi ve eserleri merak ediliyor. Kitap severler arama motorlarında Albert Schweitzer hakkında bilgi edinmeye çalışıyor. Albert Schweitzer hayatını, kitaplarını, sözlerini ve alıntılarını sizler için hazırladık. İşte Albert Schweitzer hayatı, eserleri, sözleri ve alıntıları...

Doğum Tarihi: 14 Ocak 1875

Doğum Yeri: Kayserberg, Alman İmparatorluğu

Ölüm Tarihi: 4 Eylül 1965

Ölüm Yeri: Lambaréné, Gabon

Albert Schweitzer kimdir?

Albert Schweitzer (d. 14 Ocak 1875, Kayserberg, Alman İmparatorluğu - ö. 4 Eylül 1965, Lambaréné, Gabon), 1952 Nobel Barış Ödülü sahibi Alman humaniter doktor, filozof, müzisyen, teolog, hayvan sever ve anti-nükleer aktivistti. Schweitzer, iki doktorasına rağmen tıp doktoru olmaya karar verdi; Afrika'da doktorluk yapma amacıyla 30 yaşından sonra tıp tahsili yaptı; Gabon'da bir hastane kurdu ve yaşamını yöre halkının sağlığına adadı. Geliştirdiği "yaşama saygı felsefesi" ile günümüzdeki çevreci ve hayvan sever hareketlerin öncüsü kabul edilir.

Albert Schweitzer Kitapları - Eserleri

• Medeniyet Felsefesi 1
• Çocukluğum Ve Gençliğim
• Uygarlık ve İnsanlık

Albert Schweitzer Alıntıları - Sözleri

• Hülasa... diğer insanlarla ilişki kurmayı büsbütün terk etmiş durumdayız ve gayri insani bir çukurun eşiğine yuvarlanmak üzereyiz. (Medeniyet Felsefesi 1)
• Bakımı yapılmadığı için kuruyan ve zamanla otlarla dolarak bataklık haline gelmekten kurtulamayan derelerin durumunu andırıyor bizim durumumuz da. (Medeniyet Felsefesi 1)
• Öyle ki, başına neler geldiğine dair düşünme fırsatı bile vermiyor bu hayat modern insana. (Medeniyet Felsefesi 1)
• Ve onların güçleri, ne yazık ki, korkuları kadar büyüktür. (Medeniyet Felsefesi 1)
• İyi, hayatı koruyan, yaygınlaştıran, yaşanır kılan ve geliştiren şeydir; kötü ise, hayatı tahrip eden, hayata zarar veren ve hayatı sınırlayan şey. (Medeniyet Felsefesi 1)
• Eğer aklımızı başımıza devşirir de yeniden düşünmeye, tefekkür etmeye başlarsak, devrim yakındır. (Medeniyet Felsefesi 1)
• Eğer cenaze arabasının arkasında sahte hüzün gösterileri yapmak ya da ölen kişinin arkasından yapay tiratlar geçmek yerine, ölüm ve hayat muammasının anlamı hakkında veya gökyüzündeki uçsuz bucaksız yıldızların ve gökcisimlerinin sonsuz dünyası hakkında sadece üç dakika tefekküre dalmış olsaydık, dünyamızın mevcut şartlarının düzelmesi konusunda tahayyül bile edemeyeceğimiz ne kadar çok şeyi başaracaktık öyle! (Medeniyet Felsefesi 1)
• Şu olmuştu: düşünceyi, gerçeklerle örtüşen idealler üretmekte kullanmak yerine, gerçekliği ideallerden büsbütün koparmaştık. (Medeniyet Felsefesi 1)
• Mutluluk, iyi bir sağlık ve kötü bir hafızadan başka bir şey değildir. (Çocukluğum Ve Gençliğim)
• Bir demet yaban gülü gibi büyüdük. (Çocukluğum Ve Gençliğim)
• Şefkat,insanlığın kafasını ve yüreğini etkiler,fakat biz o kadar budalaca bir vurdumduymazlık içindeyizdir ki,şefkat konusunda hiç bir zaman özden değilizdir.Biz büyük bir yükü devirmek isteriz,fakat gücümüzü yüz kat arttıracak bir kaldıraçtan yararlanmayız. İsa'nın şu garip sözünde ölçüsüz derinlikte bir gerçek vardır: "Ne mutlu halim olanlara,çünkü onlar dünyayı miras alacaklar" (Çocukluğum Ve Gençliğim)
• Zamanını, kendini geliştirmek için ya da kitaplarla daha içli dışlı olabilmek geçirebilmesi, kişinin zihni bakımdan dingin ve kendi kendini kontrol edebilecek haleti ruhiyeye sahip olmasını gerektirir; ancak kişi, böyle bir haleti ruhiyeye sahip olmanın ne kadar zor olduğunu geç de olsa fark eder. (Medeniyet Felsefesi 1)
• çağımızda karşı karşıya kaldığımız bütün felaketlerin ve acıların temel kaynağını ve nedenini oluşturduğunu ve bizi gerçek ve tam anlamıyla medenileşmiş insanlar kılacak zihni bir düzleme ulaşabilmemiz için hep birlikte esaslı bir alem ve hayat tasavvuru geliştirmek için çalışmamızın zaruretini itiraf etmemiz gerektiği yakıcı gerçeğidir. (Medeniyet Felsefesi 1)
• İmana teslimiyette bütün mantığın susturulması gerektiğini anlatmak istedi. (Çocukluğum Ve Gençliğim)